Βία κατά των γυναικών: ένας κύκλος που μεγαλώνει με ανθρώπους και όχι μόνο νούμερα

Η ψυχρή φωνή των αριθμών προκαλεί ρίγη, αλλά, δυστυχώς, όχι έκπληξη

| 24/11/2017

Μια ανάσα πριν το τέλος του αιώνα, το 1999, η 25η Νοεμβρίου ανακηρύχθηκε από την Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ Παγκόσμια Μέρα Κατά της Βίας  των Γυναικών. Σήμερα, 18 χρόνια αργότερα, βλέπουμε πως ο σεξισμός, ο μισογυνισμός και η οπισθοδρόμηση που επικρατούν σε ζητήματα ισότητας, αλλά και απλής επιβίωσης είναι τέτοιος που δεν αφήνει πολλές ελπίδες για το μέλλον. Αυτό μπορεί να το καταφέρει μόνο ο σθεναρός αγώνας εναντίον των πεποιθήσεων που θέλουν τις γυναίκες πολίτες β’ κατηγορίας, αλλά και όσων κάνουν αυτές τις πεποιθήσεις σημαία της ζωής τους.

Οι πεποιθήσεις αυτές έχουν πολλές αρνητικές πλευρές, κυριότερη εκ των οποίων είναι η βία ενάντια στις γυναίκες.

Τα νούμερα αυτά δεν προκύπτουν μόνο στην μία τάξη ή στην άλλη, στο ένα κοινωνικό στρώμα ή το άλλο. Η διαταξική τους δράση έχει βαθιές ρίζες στην κοινωνική πραγματικότητα, η οποία πολλές φορές αψηφά τάξη, χρώμα φυλή και μόρφωση. Οι δράστες δεν είναι κάποια ειδική κατηγορία, αλλά άνδρες καθημερινοί που ασκούν ένα δικαίωμα που τους έχει παραχωρηθεί με κάθε νομιμοποίηση.  Βία σωματική, οικονομική, σεξουαλική, λεκτική ή ψυχολογική, βία που πολλές φορές ούτε το θύμα, συνηθισμένο σε ένα καθεστώς καταπίεσης δεν την αντιλαμβάνεται ως τέτοια.

Τα περισσότερα τηλεφωνήματα γίνονται κυρίως από θύματα που ζούνε σε μεγάλα αστικά κέντρα και σπανιότερα από επαρχιακές μικρές πόλεις διότι «δεν τολμούν και φοβούνται να κάνουν κάποια κίνηση, γιατί μπορεί ο σύζυγος να έχει φίλους στο αστυνομικό τμήμα. Δυστυχώς δεν καταλαβαίνουν όλες οι γυναίκες ότι υπόκεινται κάποια μορφή βίας, λόγω του ότι μπορεί να έχουν μεγαλώσει σε ένα βίαιο περιβάλλον, ενώ αυτό μπορεί να συνδέεται και με στερεοτυπικές αντιλήψεις. Συνήθως, οι γυναίκες που δέχονται βία αισθάνονται ντροπή και νιώθουν υπεύθυνες οι ίδιες για την κατάσταση που βιώνουν, έχουν μειωμένη αυτοεκτίμηση και αυτοπεποίθηση».

«Γι αυτό κι εμείς προσπαθούμε να ενδυναμώσουμε τις γυναίκες, να τις κάνουμε να καταλάβουν ότι αυτό που ζουν δεν είναι αποδεκτό κι ότι υπάρχουν νόμοι που το τιμωρούν. Τις ενημερώνουμε και τις δίνουμε κάποιες βασικές νομικές οδηγίες. Πολύ συχνά οι γυναίκες που μας καλούν μπορεί να υπόκεινται χρόνια βία, αλλά δεν έχουν κάνει κάτι λόγω οικονομικών δυσκολιών ή της ύπαρξης παιδιών, ενώ κάποιες φοβούνται ότι ακόμη κι αν προστρέξουν στη δικαιοσύνη δεν θα δικαιωθούν τελικά και θα μείνουν απροστάτευτες» διευκρινίζει η κ. Πολιτσίδου, οινωνιολόγος και συντονίστρια της γραμμή SOS 15900 και συστήνει σε κάθε γυναίκα «να βάλει κάποια όρια κι η ίδια κι αν αυτές οι συμπεριφορές επαναλαμβάνονται και δεν μπορεί να το διαχειριστεί να μας καλέσει για να την βοηθήσουμε».

Η ψυχρή φωνή των αριθμών προκαλεί ρίγη, αλλά, δυστυχώς, όχι έκπληξη. Η Γραμμή SOS 15900 στο διάστημα 19/11/2016 έως 19/11/2017 δέχθηκε 5.041 κλήσεις και 113 ηλεκτρονικά μηνύματα στο sos15900.isotita.gr.

Επί του συνόλου των κλήσεων, οι 4.266 (85%) αφορούσαν σε καταγγελίες περιπτώσεων έμφυλης βίας. Από αυτές οι 3.034 κλήσεις (71%) αφορούσαν σε καταγγελίες των ίδιων των κακοποιημένων γυναικών, ενώ οι 1.232 κλήσεις (29%), αφορούσαν σε καταγγελίες από τρίτα πρόσωπα (κυρίως από φίλους/-ες 27%, γονείς 16%, άλλους συγγενείς 10%, αδελφός/ή 10%, γείτονας 13% και άλλα άτομα 17%).

Από τις 3.034 κλήσεις που αφορούσαν σε καταγγελίες των ίδιων των κακοποιημένων γυναικών οι 2.432 κλήσεις (80%) αφορούσαν σε ενδοοικογενειακή βία με δράστη κυρίως το σύζυγο, οι 53 κλήσεις (2%) σε σεξουαλική παρενόχληση, οι 18 κλήσεις (1%) σε περιπτώσεις βιασμού και 54 κλήσεις (2%) αφορούσαν σε καταγγελία άλλων μορφών βίας.

H Γραμμή SOS σε αυτό το διάστημα δεν δέχθηκε καμία κλήση για πορνεία ή trafficking. Τα αιτήματα των κλήσεων αυτών αφορούσαν 1.516 κλήσεις (40%) σε ψυχοκοινωνική στήριξη, 976 κλήσεις (26%) σε νομική συμβουλευτική, 191 κλήσεις (5%) σε νομική βοήθεια, 251 κλήσεις (7%) σε αναζήτηση φιλοξενίας και 15 κλήσεις (0%) σε αναζήτηση εργασίας. Από τις 3.034 γυναίκες που κάλεσαν τη γραμμή, οι 1.663 (50%) είναι μητέρες.

Το 71% των γυναικών ήταν θύματα ενδοοικογενειακής βίας με δράστη κυρίως το σύζυγο (νυν/πρώην). Η πλειοψηφία των γυναικών ήταν μητέρες με παιδιά (σε ποσοστό 75%). Το 43% των γυναικών είχαν ως αίτημα την ψυχοκοινωνική στήριξη, το 21% τη νομική στήριξη και το 16% απευθύνθηκαν στις δομές για ενημέρωση-πληροφόρηση.

Το μεγαλύτερο ποσοστό των γυναικών που απευθύνθηκαν στις δομές ανήκε στην ηλικιακή κατηγορία 26-55 ετών (69%) και περιλάμβανε όλα τα μορφωτικά επίπεδα.

Τέλος από το σύνολο των γυναικών, το 78% είχαν ελληνική υπηκοότητα. Βάσει των στατιστικών στοιχείων που έχει στη διάθεση της η ΓΓΙΦ, δεν διαπιστώνεται κάποιο συγκεκριμένο προφίλ των δραστών καθώς μπορεί να ανήκουν σε οποιαδήποτε κοινωνικοοικονομική τάξη, ηλικιακή ομάδα, υπηκοότητα και ανεξαρτήτως μορφωτικού επιπέδου. Τονίζεται ότι οι παρεχόμενες υπηρεσίες είναι απολύτως εμπιστευτικές και καλυπτόμενες από το απόρρητο της συμβουλευτικής.

Με πληροφορίες από το tvxs.gr