Πέντε χρόνια από τη σφαγή της Οδησσού

Δεν ξεχνάμε - Δεν συγχωρούμε

| 02/05/2019

Σήμερα η Οδησσός αποτίει φόρο τιμής στους ηρωικούς νεκρούς του Σπιτιού των Συνδικάτων, οι οποίοι έπεσαν θύματα του φασιστικού πογκρόμ στις 2 Μάη του 2014.

Πέντε χρόνια μετά τη σφαγή, χιλιάδες Οδεσσίτες αψήφησαν την μετατροπή της πόλης σε ανοιχτή «φυλακή», με τις ειδικές δυνάμεις της αστυνομίας και τα πάνοπλα φασιστοτάγματα που συνεργάζονται μαζί της με την «μάσκα» της «Εθνοφυλακής» να έχουν πλημμυρίσει το κέντρο, με θωρακισμένα οχήματα και σκυλιά και άφησαν ένα λουλούδι μπροστά από το εμβληματικό κτίριο της θυσίας, σύμβολο της ανυπότακτης στον φασισμού, Οδησσού.

Είναι χαρακτηριστικό του τρόμου των ουκρανικών αρχών για το λανθάνων μίσος του λαού εναντίον τους, που επιστράτευσαν σε υπηρεσία περιπόλων ακόμη και σπουδαστές των αστυνομικών σχολών.

Για να φτάσει μέχρι το Σπίτι των Συνδικάτων ο κόσμος πρέπει να περάσει από διπλή αστυνομική ζώνη, ενώ σε ετοιμότητα βρίσκονται πλήθος αστυνομικών λεωφορείων.

Τίποτα από όλα αυτά όμως δεν είναι ικανό να αποτρέψει τον κόσμο να τιμήσει τους νεκρούς του.

Τίποτα δεν είναι ικανό να σβήσει την μνήμη.

Εκείνη την μέρα, η αιχμή του «δόρατος» του τμήματος της ουκρανικής αστικής τάξης που κυριάρχησε μέσω του «Μαϊντάν», δηλαδή οι φασιστικές – νεοναζιστικές συμμορίες, οι οποίες λίγο αργότερα θα έπαιρναν την μορφή συγκροτημένων ένοπλων ταγμάτων και θα ματοκυλούσαν το Ντονμπάς, εισβάλλουν στην Οδησσό μασκαρεμένες ως «φανατικοί οπαδοί» ποδοσφαιρικής ομάδας και κατευθύνονται προς το Σπίτι των Συνδικάτων το οποίο αποτελούσε την άτυπη «έδρα» των αντιφασιστικών κινημάτων, του κινήματος ενάντια στο «Μαϊντάν» και άλλων αριστερών και προοδευτικών οργανώσεων και συλλογικοτήτων, αλλά και ανθρώπων που απλά διέβλεπαν τον άμεσο κίνδυνο για τον λαό.

Στο διάβα τους, οι φασίστες, οι οποίοι από ένα σημείο και μετά δεν έβλεπαν κανέναν λόγο να κρύψουν ότι ήταν μέλη του ναζιστικού «Δεξιού Τομέα» και της λεγόμενης «Αυτοάμυνας του Μαϊντάν» – ουσιαστικά η «ομπρέλα» των μικρότερων φασιστικών ομάδων – έσπασαν κιόσκια οργανώσεων που μάζευαν υπογραφές υπέρ του να γίνει δημοψήφισμα για την ομοσπονδιοποίηση της Ουκρανίας και κατά του «Μαϊντάν» και κυνήγησαν τον κόσμο προς την πλατεία του Σπιτιού των Συνδικάτων.

Αυτό που ακολούθησε έχει καταγραφεί και τεκμηριωθεί πλήρως από το οπτικό υλικό που έκανε τον γύρο του κόσμου: Οι φασίστες πυρπόλησαν το κτίριο και σκότωναν όποιος προσπαθούσε να γλιτώσει πηδώντας από τα παράθυρα. Ο επίσημος απολογισμός ήταν 48 νεκροί – ανάμεσά τους επτά γυναίκες και ένα παιδί – και 247 τραυματίες.

Οι αρχές προχώρησαν σε «έρευνα» της τραγωδίας, η οποία τυπικά δεν έχει κλείσει. Ουσιαστικά, όμως, τα μέχρι τώρα «ευρήματά» της είναι ότι… οι άνθρωποι στο Σπίτι των Συνδικάτων κάηκαν μόνοι τους! Είναι χαρακτηριστικό, ότι οι μισοί από τους συλληφθέντες για την τραγωδία ήταν μέλη του κινήματος του «αντι-Μαϊντάν», δηλαδή οι στόχοι των φασιστών!

Σήμερα, πέντε χρόνια μετά το Κίεβο αναστέλλει και τυπικά τη διερεύνηση των τραγικών γεγονότων της 2 Μάη του 2014 στην Οδησσό, παρά τις εκκλήσεις διεθνών οργανισμών.

Οπως σχολίασε και το ρωσικό υπουργείο Εξωτερικών  οι Δυτικοί επιτηρητές του Κιέβου παραμένουν επίσης σιωπηλοί, καθώς είναι «ασύμφορη η παραδοχή ότι κάτω από την κηδεμονία τους υπάρχουν δυνάμεις στο τιμόνι της χώρας που έχουν αίμα στα χέρια τους».

Ας μην ξεχνάμε, ότι ο Τζέφρι Πάιατ, ο νυν πρέσβης των ΗΠΑ στην Ελλάδα – του οποίου η γλώσσα στάζει μέλι για το υψηλό επίπεδο των ελληνοαμερικανικών σχέσεων επί κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ήταν πρέσβης των ΗΠΑ στο Κίεβο λίγο πριν και κατά τη διάρκεια του Μαϊντάν. Εθεάθη μάλιστα να μοιράζει και κουλουράκια στους «εξεγερμένους» ναζί…

Γεννήθηκε – και αυτή είναι μία από τις ελάχιστες βεβαιότητες που έχει – το 1970. Πουλούσε την εργατική του δύναμη επί χρόνια στον έντυπο και τον ηλεκτρονικό Τύπο. Μέχρι που του έπεσε ο ουρανός στο κεφάλι ήταν το μόνο πράγμα που φοβόταν. Τώρα «αναρρώνει» στο Περιοδικό. Ελπίζει, για πάντα.