Υπόθεση Πόλας Ρούπα: Ενας ιδιότυπος κρατικός «ρεβανσισμός»...

...μέσω ενός εξάχρονου παιδιού

| 06/01/2017

Την Πέμπτη 5/1/2016 συνελήφθη η Πόλα Ρούπα από την αντιτρομοκρατική υπηρεσία. Σε βάρος της εκκρεμούσαν καταδικαστικές αποφάσεις για συμμετοχή σε τρομοκρατική οργάνωση αλλά και ένταλμα σύλληψης.

Σύμφωνα με τις δηλώσεις του εκπροσώπου Τύπου της Ελληνικής Αστυνομίας, Αστυνομικού Υποδιευθυντή, Θεόδωρου Χρονόπουλου:

«Είχε μαζί της το ανήλικο παιδί της, το οποίο παραδόθηκε για προστατευτική φύλαξη στην Υποδιεύθυνση Προστασίας Ανηλίκων Αττικής της Διεύθυνσης Ασφάλειας Αττικής, υπό την εποπτεία της Εισαγγελέα Ανηλίκων».

Από τη σύλληψη έχουν παρέλθει πάνω από 24 ώρες και εφόσον δεν υπάρχει άλλη επίσημη δήλωση τεκμαίρεται ότι το παιδί κρατείται στη ΓΑΔΑ, σε ένα χώρο δηλαδή που μόνο για «φιλοξενία» εξάχρονου παιδιού δεν αρμόζει.

Ενδιαφέρον έχει μάλιστα ότι και τα δημοσιογραφικά δημοσιεύματα, παρά τον ντόρο, παραμένουν γριφώδη σε σχέση με το πού βρίσκεται το παιδί. Χαρακτηριστικά αναφέρθηκε ότι είναι «σε καθεστώς προστασίας, φιλοξενήθηκε σε ειδικό χώρο όπου του προσφέρθηκε φαγητό, καθώς και παιχνίδια για να απασχολείται, ενώ ακολουθώντας τη διαδικασία, το επισκέφθηκε και εισαγγελέας Ανηλίκων».

Από την άλλη πλευρά, ο δικηγόρος της Π. Ρούπα, Φραγκίσκος Ραγκούσης, κατήγγειλε ότι οι αστυνομικές αρχές αρνούνται να αναφέρουν στον ίδιο και τη μητέρα πού συγκεκριμένα είναι το παιδί, ενώ επιμένουν ότι είναι σε ασφαλές περιβάλλον, χωρίς να δίνουν άλλη πληροφορία. Ταυτόχρονα δεν επιτρέπουν στο δικηγόρο αλλά και στους συγγενείς να το επισκεφτούν.

Εύλογα γεννάται το ερώτημα ποιο άρθρο και ποιος κώδικας προβλέπει να κρατείται ένα παιδί στη ΓΑΔΑ για μια ολόκληρη μέρα, σε μια ιδιότυπη ομηρία, χωρίς να επιτρέπεται σε δικηγόρους και συγγενείς να το επισκεφτούν, απαγορεύοντας στη μητέρα του να μάθει νέα του. Μάλιστα ο δικηγόρος διερωτάται «σε τι καθεστώς ζούμε που επιβάλει αρπαγή ανηλίκου από τα νόμιμα όργανα που υποτίθεται πρέπει να το φυλάσσουν».

Επιπλέον, ο δικηγόρος και οι συγγενείς υπέβαλαν σχετικό αίτημα στην Εισαγγελία Ανηλίκων, ώστε να αναγνωριστούν ως προσωρινοί επίτροποι του εξάχρονου η γιαγιά και η αδελφή της συλληφθείσας, καθώς τίθεται ζήτημα για την ψυχική υγεία του από το ενδεχόμενο παρατεταμένης παραμονής του σε άλλους χώρους.

Παρόλο όμως που η διαδικασία είναι απολύτως σύννομη, όπως φαίνεται, η αντιτρομοκρατική υπηρεσία(;), η Εισαγγελίας Ανηλίκων(;),,όποιος άλλος υπεύθυνος(;), αρνούνται την απόδοση τους παιδιού στους συγγενείς πρώτου βαθμού που υπέδειξε η μητέρα. Μάλιστα σύμφωνα με τα όσα καταγγέλλει η Π. Ρούπα «αρνούνται να μου το φέρουν να το δω, αρνούνται να το δώσουν σε συγγενείς πρώτου βαθμού και απειλούν ότι θα πάει σε ίδρυμα».

Μάλιστα σε δημοσιογραφικά ρεπορτάζ που επικαλούνται εισαγγελικές πηγές, αναφέρθηκε ότι υπάρχει «απόφαση να προηγηθεί κοινωνική έρευνα για να διαπιστωθεί εάν οι συγγενείς του παιδιού τηρούν τις προϋποθέσεις ώστε να αναλάβουν την επιμέλεια». Χωρίς ωστόσο να υπάρχει και κάποια επίσημη επιβεβαίωση και έτσι το τοπίο μοιάζει εξαιρετικά θολό. Τα δεδομένα αυτά οδήγησαν τους κρατούμενους γονείς του παιδιού (Ν. Μαζιώτη και Π. Ρούπα) να εξαγγείλουν απεργία πείνας και δίψας με αίτημα, το αυτονόητο, να δοθεί το παιδί στους συγγενείς.

Γιατί όμως συμβαίνουν όλα αυτά, παρόλο που άρθρα του Αστικού Κώδικα, σε συνδυασμό με τις γενικότερες αρχές του δικαίου, προβλέπουν με σαφήνεια τι συμβαίνει με την επιτροπεία ανηλίκου, όταν οι γονείς αδυνατούν ν’ ασκήσουν την επιμέλειά του;

Οι προβλέψεις του Αστικού κώδικα είναι ξεκάθαρες. Σύμφωνα με νομικές πηγές, όταν συλλαμβάνεται και κρατείται ένας γονέας, με αφορμή την εκ μέρους του τέλεση κάποιου αδικήματος ή τη σύλληψή του για ανεκτέλεστες αποφάσεις ή για οποιοδήποτε άλλο νόμιμο λόγο, είτε το παιδί του να αποστέλλεται σε συγγενικό ή τρίτο πρόσωπο, που αυτός ο γονέας θα υποδείξει, είτε να παραμένει με το γονέα αλλά σε ειδικό χώρο, μακριά από λοιπούς κρατουμένους, ή, αν δεν υπάρχει ούτε αυτή η δυνατότητα, αποστέλλεται σε υπηρεσία προνοίας. Οι επιλογές αυτές πρέπει να διερευνηθούν και υλοποιηθούν με την παραπάνω σειρά. Η αρχή αυτή πρέπει να παραμένει απαρέγκλιτη, όποιο και αν είναι το αδίκημα, που βαρύνει το γονέα.

Μάλιστα η διαδικασία είναι πολύ συγκεκριμένη: Η αστυνομία είναι αυτή που πρέπει να επικοινωνήσει αρχικά με συγγενείς του συλληφθέντα, για να αναλάβουν, μετά από συνεννόηση με τις κοινωνικές υπηρεσίες και την αρμοδία Εισαγγελία, την επιμέλειά του. Στην περίπτωση που δεν βρεθούν κατάλληλοι συγγενείς ή καθόλου συγγενείς, το παιδί αποστέλλεται σε κάποια δομή πρόνοιας σε συνεννόηση με την αρμοδία Εισαγγελία. Σε όλη αυτή τη φάση, η επικοινωνία του παιδιού με το γονέα πρέπει να είναι απρόσκοπτη όταν ο συλληφθείς δεν ανακρίνεται ή δακτυλοσκοπείται.

Αφού όμως όλα αυτά προβλέπονται από το νομικό μας πολιτισμό γιατί στην περίπτωση του παιδιού της Πόλα Ρούπα δεν τηρούνται και ποιος πήρε την απόφαση για τη μη τήρησή τους; Ποιος και γιατί αποφάσισε να απαγορευτεί η επικοινωνία του παιδιού με τη μητέρα; Ποιος και γιατί, παρά την αίτηση των συγγενών στην Εισαγγελία Ανηλίκων, αρνείται να αποδώσει έστω προσωρινά το εξάχρονο στους συγγενείς τους, όπως προβλέπεται πρωτίστως, και επιμένει ένα παιδί να κρατείται στη ΓΑΔΑ; Για ποιο λόγο διαρρέεται ότι θα ακολουθηθούν χρονοβόρες διαδικασίες ελέγχου του συγγενικού περιβάλλοντος, ενώ όπως καταγγέλλει η μητέρα απειλείται ότι το παιδί της θα κλειστεί σε ίδρυμα; Ποιοι λόγοι συνηγορούν σε μια τέτοια ειδική μεταχείριση; Ο νόμος δεν πρέπει να εφαρμόζεται ισότιμα για όλους τους πολίτες; Υπάρχει ειδικό καθεστώς ανάλογα με το αδίκημα που βαραίνει το γονέα;

Μάλιστα, όπως αναφέρει η Άντα Ψαρρά σε άρθρο της στην ΕΦΣΥΝ και στην περίπτωση της Αγγελικής Σωτηροπούλου που είχε συλληφθεί το 2002 επί ΠΑΣΟΚ για την υπόθεση της 17 Νοέμβρη «κανείς αρμόδιος δεν καθυστέρησε ούτε μία μέρα στην απόφαση να δοθεί το παιδί στη γιαγιά του» μετά την προφυλάκιση της μητέρας.

Πάντως το σίγουρο είναι ότι όσο η ώρα περνά και το παιδί παραμένει σε ένα πλήρως ακατάλληλο περιβάλλον, αποκομμένο από τους οικείους του, τόσο επιβαρύνεται η ψυχολογική του κατάσταση. Παράλληλα το στίγμα για μια ευνομούμενη πολιτεία, που ανέχεται επιλεκτική και ανισότιμη μεταχείριση κρατούμενων, όλο και μεγαλώνει, και αυτό πρέπει να το αναλογιστεί άμεσα ο Υπουργός Δικαιοσύνης και ο όποιος άλλος αρμόδιος, που μέχρι τώρα κωφεύουν, για να δοθεί λύση τώρα.

ΥΓ: Όσο γράφονταν αυτές οι γραμμές έγινε γνωστό από Αλληλέγγυους ότι το παιδί μεταφέρθηκε και βρίσκεται φρουρούμενο στο νοσοκομείο Παίδων. Μάλιστα η Π. Ρούπα κατέθεσε μηνυτήρια αναφορά κατά παντός υπευθύνου για την αρπαγή του παιδιού. Μετά από 30+ ώρες έλυσε και το Υπουργείο Δικαιοσύνης τη σιωπή του χαρακτηρίζονταν «Ψευδείς και ανεύθυνες τις αναφορές της Πόλας Ρούπα για την μεταχείριση του εξάχρονου γιου της από τις αρχές, μετά τη σύλληψή της». Αναφέρει χαρακτηριστικά ότι «κανένα παιδί ούτε συνελήφθη, ούτε κρατήθηκε ουδέποτε. Αντίθετα τέθηκε σε προστασία, μέχρι την οριστική ανάθεση της επιμέλειάς του, και παρακολουθείται από εξειδικευμένους επιστήμονες», ενώ συμπληρώνει «ήδη διευθετείται το ζήτημα της σταθερής επικοινωνίας του παιδιού με τους στενούς συγγενείς του». Πάντως αξίζει να σημειωθεί ότι 1) το Υπουργείο απαντά σε ζητήματα που δεν έχουν μπει από την Π. Ρούπα (πουθενά δεν ανέφεραι ότι κρατείται το παιδί της, ούτε ότι συνελήφθη), 2) η διευθέτηση ης επικοινωνίας με τους συγγενείς έχει ήδη αργήσει μια μέρα 3) εξοργιστικό είναι ότι ούτε σε αυτή την ανακοίνωση γίνεται λόγος για το που είναι το παιδί!!!!