Στήλη: Ήχοι Ανήσυχοι

Ήχοι ανήσυχοι - Για τη μουσική που δεν μας αφήνει σε ησυχία

Οι magic de Spell, ο Γιάννης και η μνημονιακή Ελλάδα…

| 31/05/2018

Οι Magic de Spell δανείζονται τη γλυκόπικρη λαϊκή παροιμία «Τι ‘χες Γιάννη, τι ‘χα πάντα» και δημιουργούν τον δικό τους «Γιάννη…» της σημερινής μνημονιακής Ελλάδας. Βασίζονται στον ήχο που έχουν διαμορφώσει μέσα στη πολύχρονη πορεία τους και επιχειρούν να πάνε ένα βήμα παρακάτω. Σκληροί, επιθετικοί, αλλά ταυτόχρονα με αυξημένη δόση black humor, σατιρίζουν τη ζωή μέσα από τα πρόσωπα των «ηρώων» του τραγουδιού τους.

Ο Γιάννης και η Μαρία δυο μικροί φτωχοδιάβολοι, φτάνουν στην Αθήνα αναζητώντας ένα καλύτερο αύριο. Σύντομα συγκρούονται μετωπικά με τον εφιάλτη της απομόνωσης, της ανεργίας και της απλήρωτης εργασίας… Η Μαρία μεταναστεύει στη Γερμανία και ο Γιάννης γίνεται μάρτυρας της παγερής αδιαφορίας των κάθε λογής «φιλάνθρωπων».

Το  «Γιάννη…» στην περιπετειώδη πορεία του σ’ αφιλόξενη χώρα, συνοδεύει ένα «μαύρο» video clip, που υπογράφει ο σκηνοθέτης Νίκος Σούλης (ο ίδιος είχε σκηνοθετήσει και τα «Τέρμα το διάλειμμα» και «Εμένα οι φίλοι μου»).

Στο τέλος του τραγουδιού ο «θείος Νώντας» ΜήτS.O.S. Πουλικάκος συμπληρώνει την παροιμία, επιβεβαιώνοντας σαρκαστικά το διαχρονικό της νόημα. Ο Πουλικάκος σημειωτέον εμφανίζεται με την καπαρντίνα που φορούσε στο εξώφυλλο του δίσκου «Μεταφοραί Εκδρομαί ο Μήτσος» του 1976.

Στην οθόνη, οι πρωταγωνιστές είναι δυο φουσκωτές κούκλες sex. Προβάλλοντας έτσι ανάγλυφα τον τρόπο που οι σύγχρονες κοινωνίες αντιμετωπίζουν τον κάθε Γιάννη και την κάθε Μαρία, ανεξαρτήτως καταγωγής και χρώματος, σαν αντικείμενα εκμετάλλευσης.

Στο clip συναντούμε γνωστές φυσιογνωμίες της ελληνόφωνης ροκ σκηνής. Οδυσσέας Γαλανάκης (Απροσάρμοστοι), Γρηγόρης Κλιούμης (Υπόγεια Ρεύματα), Δημήτρης Μητσοτάκης (Ενδελέχεια), Μίμης Καλαντζής (Τσοπάνα Rave), η Θέκλα Τσελεπή, ο φωτογράφος Ηλίας Μωραΐτης και ένας φίλος από τα live των Magic, ο Δημήτρης Μιχαηλίδης.

Όλοι τους, μαζί με τους Magic de Spell και τις φουσκωτές κούκλες τους, αποκαλύπτουν τη δεύτερη πτυχή του τραγουδιού «Γιάννη…». Την ηρωική πορεία στο χρόνο και τις δοκιμασίες, ολόκληρης της ελληνικής ροκ σκηνής. Με αυτή την έννοια το κομμάτι είναι μια αφιέρωση και στο ελληνικό ροκ και τις περιπέτειες που ακόμα βιώνει για την επιβίωση του…

Ως πότε θα είμαστε από κάτω ρε παιδιά…

Κατά βάθος θα ήθελε να παίζει μουσική, αλλά επειδή αυτό το τρένο χάθηκε, γράφει για αυτή και βέβαια όχι από επάγγελμα αλλά από πάθος. Έπειτα από πολυετή θητεία σε περιοδικά και εφημερίδες κατέληξε στο απάνεμο(;) λιμάνι του toperiodiko.gr…