Αργεντινή: Βράζει η οργή στους δρόμους κατά της κυβέρνησης Μάκρι

Νέες απεργίες και κινητοποιήσεις σχεδιάζονται ενάντια στα μέτρα σκληρής λιτότητας

| 10/04/2017

Σε κοινωνικό αναβρασμό βρίσκεται η Αργεντινή με πλέον πρόσφατο σταθμό την γενική απεργία της 7ης Απριλίου κατά την οποία δεκάδες χιλιάδες κόσμου κατέκλυσαν τους δρόμους του Μπουένος Άιρες διαμαρτυρόμενοι σε σειρά μέτρων λιτότητας που προωθεί η κυβέρνηση του Προέδρου Μαουρίτσιο Μάκρι. Φυσικά, οι διαδηλώσεις αυτές, καθώς και η κατακραυγή για τις πολιτικές του Μάκρι, δεν φαίνεται να συγκινούν τα συστημικά μεγάλα ΜΜΕ (τα οποία πλέον είναι σταθερή πηγή πληροφόρησης και για τα ελληνικά ΜΜΕ) τα οποία αντίθετα φαίνεται ότι έχουν πάρει ως «εργολαβία» μόνο τις εξελίξεις στη Βενεζουέλα γιατί είναι πιο «βολικές» για τα συμφέροντα που εξυπηρετούν.

Κι όμως στην Αργεντινή δεν ήταν απλώς μια απεργία. Χιλιάδες κόσμου κατέκλυσε τους δρόμους της πρωτεύουσας διαμαρτυρόμενοι για το «πάγωμα» μισθών ή τις αυξήσεις τους μέχρι το 20% που ουσιαστικά οδηγεί, όσο και αν ακούγεται αντιφατικό, σε μειώσεις του πραγματικού εισοδήματος των εργαζομένων λόγω του υψηλού πληθωρισμού που έφτασε το 40%, σύμφωνα με το Reuters, το 2016 και αναμένεται να κινηθεί στο 20%, το 2017. Δεκάδες χιλιάδες είναι οι απολύσεις στους τομείς της αυτοβιομηχανίας, των εκδόσεων, της πετρελαιοβιομηχανίας, της βιομηχανίας τροφίμων, στη σιδηρουργία.

Η ανεργία έχει, και πάλι, ξεπεράσει το 10% ενώ περίπου το 1/3 του πληθυσμού ζει κάτω από το όριο της φτώχειας.  Και όλα αυτά ενώ το «ψαλίδι» στις κοινωνικές παροχές, στην περίθαλψη και στην υγεία, καθώς και στα επιδόματα βοηθείας προς τους ασθενέστερους γίνεται ολοένα μεγαλύτερο. Οι απεργοί διαμαρτύρονταν επίσης για τα σχέδια της κυβέρνησης να άρει τους περιορισμούς στις εισαγωγές πετυχαίνοντας άλλο ένα πλήγμα στην οικονομία της χώρας. Η κυβέρνηση, από την πλευρά της, υποστηρίζει ότι η μείωση του εργασιακού κόστους, η χαλάρωση των όρων εργασίας και το «άνοιγμα» της αγοράς είναι απαραίτητα στοιχεία για να «ενισχυθεί» η οικονομία της χώρας, ακολουθώντας την πεπατημένη επιχειρηματολογία που τόσο πολύ είναι, ήδη, γνωστή στην Ελλάδα.

Η απεργιακή συγκέντρωση σημαδεύτηκε από επεισόδια και συγκρούσεις με τις δυνάμεις καταστολής, οι οποίες έκαναν χρήση δακρυγόνων και αντλιών εκτόξευσης νερού προκειμένου να απομακρύνουν τους διαδηλωτές που είχαν αποκλείσει τον Παναμερικανικό Αυτοκινητόδρομο. Ο Μάκρι την ίδια μέρα επέλεξε να συμμετάσχει στις εργασίες του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ που έλαβε χώρα στο Μπουένος Άιρες, να υπεραμυνθεί της λιτότητας και να ειρωνευτεί τους απεργούς.  Όπως μετέδιδαν την Κυριακή 9 Απριλίου, τα ΜΜΕ της χώρας, η κυβέρνηση προσανατολίζεται στις αγορές επιπλέον κατασταλτικού εξοπλισμού για την αστυνομία καθώς και ο σχεδιασμός ειδικής εκπαίδευσης για περαιτέρω καταστολή διαδηλώσεων στο πλαίσιο μάλιστα «γενικότερης αντιτρομοκρατικής κατάρτισης»!

Της πρώτης γενικής απεργίας στην 16μηνη προεδρία του Μάκρι είχαν προηγηθεί ξεχωριστές πολύημερες απεργίες από τους εργάτες στην αυτοκινητοβιομηχανία και κυρίως τους δασκάλους και τους καθηγητές, οι οποίοι απέρριψαν πρόταση του Μάκρι για αύξηση στους μισθούς τους κατά 20%, ζητώντας συνολική βελτίωση των όρων εργασίας και αποκατάσταση των κοινωνικών παροχών, κάτι που φυσικά δεν έγινε δεκτό. Στις 22 Μαρτίου, δεκάδες χιλιάδες εκπαιδευτικοί διαδήλωσαν στο Μπουένος Άιρες. Στις 24 Μαρτίου, δεκάδες χιλιάδες κόσμου συμμετείχαν στις πορείες μνήμης που διοργανώθηκαν σε πολλές πόλεις της Αργεντινής για την 41η επέτειο από το πραξικόπημα του 1976, μετατρέποντάς τες σε αντικυβερνητικές διαδηλώσεις. Η κυβέρνηση, από την άλλη, δεν έκανε καμία επίσημη τελετή μνήμης ενώ ο Μάκρι έχει υποστηρίξει ότι ο αριθμός των θυμάτων από το πραξικόπημα είναι πολύ μικρότερος των 30.000, όπως έχει υποστηριχθεί.