Γαλλία: η παραλίγο απαγόρευση μιας διαδήλωσης

Η κυβέρνηση Ολάντ βυθίζεται ολοένα περισσότερο στην καταστολή, στον αυταρχισμό και στη γελοιοποίηση

| 23/06/2016

Σε μια ανεπτυγμένη ευρωπαϊκή χώρα παρακολουθούμε εδώ και μέρες τους χούλιγκανς να αλωνίζουν και τους διαδηλωτές να αντιμετωπίζονται σαν χούλιγκανς.

Μετά από έναν τραγέλαφο αρκετών ωρών, οι γαλλικές αρχές τελικά υπαναχώρησαν και επέτρεψαν την πραγματοποίηση της  νέας  διαδήλωσης  που διοργανώνεται σήμερα το απόγευμα στο Παρίσι ενάντια στο εργασιακό νομοσχέδιο ελ Κομρί. Προηγήθηκαν αρκετές ώρες όπου το «μπαλάκι» της ευθύνης για την απαγόρευση είχε χαθεί κάπου ανάμεσα στο πρωθυπουργικό και στο προεδρικό μέγαρο. Συνεργάτες του προέδρου Ολάντ διέρρεαν ότι δεν ήταν απόφαση του προέδρου, συνεργάτες του πρωθυπουργού Βαλς διέρρεαν ότι δεν ήταν απόφαση του πρωθυπουργού, και ο «κλήρος» έπεφτε στον αστυνομικό διευθυντή του Παρισιού ο οποίος, προφανώς, ήταν αυτός που εξέδωσε τη σχετική διαταγή αλλά δεν ήταν αυτός που ανέλαβε την πολιτική ευθύνη της απόφασης.

Είχαν προηγηθεί πολύωρες διαπραγματεύσεις μεταξύ αστυνομίας και συνδικάτων την Τρίτη 21 Ιουνίου. Η αστυνομία ζητούσε πρακτικά από τα συνδικάτα να μην κάνουν διαδήλωση αλλά «στατική διαμαρτυρία» στην πλατεία Βαστίλης για «λόγους ασφαλείας». Το μενού της επιχειρηματολογίας γνωστό: απειλές τρομοκρατίας που έχουν κλιμακωθεί λόγω Euro2016, τα επεισόδια που σημάδεψαν όλες τις τελευταίες διαδηλώσεις, η ίδια η διοργάνωση του Euro και τα σοβαρά επεισόδια μεταξύ χούλιγκανς (τα οποία προφανώς είναι πολύ χειρότερα από ό,τι έχει συμβεί σε διαδηλώσεις), υπερκόπωση μεταξύ των αστυνομικών που βρίσκονται σε συναγερμό σχεδόν διαρκώς από τις 13 Νοεμβρίου και τις τρομοκρατικές επιθέσεις μέχρι σήμερα. Οι συνδικαλιστικές οργανώσεις απάντησαν προτείνοντας αρκετές εναλλακτικές διαδρομές για την πορεία προκειμένου να κρίνει η αστυνομία ποια θα είναι η πιο «ασφαλής». Απορρίφθηκαν όλες.

γαλλια αστυνομια

Τα πνεύματα οξύνονται. Οι αστυνομικές αρχές αξιοποιώντας τις δηλώσεις της πολιτικής ηγεσίας (Ολάντ, Βαλς, Καζενέβ – υπ. Εσωτερικών) μετά την τελευταία διαδήλωση, περί σκέψεων ακόμη και για απαγόρευση, επιμένουν στη «στατική διαμαρτυρία». Τα συνδικάτα το απορρίπτουν. Η απόφαση απαγόρευσης εκδίδεται το πρωί της Τετάρτης. Ακολουθούν ώρες πολιτικής αναταραχής.  Βουλευτές του Σοσιαλιστικού Κόμματος δηλώνουν ότι θα κατέβουν να διαδηλώσουν μαζί με τους συναδέλφους τους του Γαλλικού ΚΚ και του Μετώπου της Αριστεράς αντιτιθέμενοι στην απαγόρευση. Σαρκοζί και Μαρίν Λε Πεν δηλώνουν ότι διαφωνούν! (το σκεπτικό της διαφωνίας τους δεν εξηγήθηκε επαρκώς). Η Ομοσπονδία Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και η Διεθνής Αμνηστία καταγγέλλουν την απαγόρευση και καλούν σε μαζική συμμετοχή στην διαδήλωση. Το Γαλλικό ΚΚ κατηγορεί την κυβέρνηση για πλήρη κατήφορο στον αυταρχισμό, για καταπάτηση και της τελευταίας ικμάδας δημοκρατίας και καλεί επίσης μαζικά στη διαδήλωση.

Τα συνδικάτα που δεν στηρίζουν τις διαδηλώσεις βγάζουν καταδικαστικές, για την κυβέρνηση, ανακοινώσεις. Τα συνδικάτα που στηρίζουν τις διαδηλώσεις, σε κοινή συνέντευξη Τύπου, καθιστούν σαφές ότι θα διαδηλώσουν κανονικά. Επαναλαμβάνουν ότι τα ίδια είναι υπεύθυνα για το τι γίνεται μέσα στον κορμό της διαδήλωσης και όχι έξω από αυτήν. Θυμίζουν ότι η αστυνομία προσπάθησε και την περασμένη Τρίτη να διασπάσει πολλάκις την διαδήλωση ρίχνοντας δακρυγόνα κατευθείαν πάνω στους διαδηλωτές πυροδοτώντας ουσιαστικά ανεξέλεγκτη ένταση. Και σημειώνουν ότι τα επεισόδια που έχουν γίνει, όπου δεν προκλήθηκαν από την αστυνομική καταστολή, είναι από μικρές ομάδες εκτός διαδήλωσης.

Τελικά, νωρίς το απόγευμα, η απαγόρευση «μαζεύεται» άρον άρον. Η απόφαση εκτιμάται από πολλούς ότι ήρθε μετά από πίεση του υπ. Εσωτερικών Καζενέβ ο οποίος φέρεται να πιστεύει ότι θα γινόταν μακελειό αν ίσχυε τελικά. Στην τελευταία διαδήλωση που είχε απαγορευτεί στη Γαλλία, στις 8 Φεβρουαρίου 1962 κατά της OAS (Organisation de l’ Armée Secrète) που αιματοκύλιζε την Αλγερία στο όνομα της «γαλλικής Αλγερίας», μια διαδήλωση οργανωμένη και τότε κυρίως από το συνδικάτο της CGT, 9 άνθρωποι είχαν χάσει τη ζωή τους και δεκάδες τραυματίστηκαν. Ο Καζενέβ φοβάται ότι σήμερα τα πράγματα θα είναι χειρότερα. Οι έρευνες που δείχνουν ότι στις γραμμές της αστυνομίας το ακροδεξιό «Εθνικό Μέτωπο» καταγράφει επιρροή μεγαλύτερη του 50% είναι από μόνος του ένας λόγος ανησυχίας.

Ο πρωθυπουργός Βαλς χρεώνεται από δημοσιογραφικές πηγές ότι πίεσε για την απαγόρευση και επέμεινε στην σκληρή γραμμή. Ο πρόεδρος Ολάντ προσπαθεί να κρατήσει αποστάσεις, αλλά δεν τα κατάφερε. Συνεργάτες και πιστοί βουλευτές του υποστηρίζουν ότι «η κυβέρνηση κατάφερε μεγάλο πλήγμα στα συνδικάτα: τα υποχρέωσε να κάνουν λιγότερα χιλιόμετρα πορεία για την τιμή των όπλων και δεν τους έδωσε τελικά την αφορμή για να επαναφέρουν στη ζωή τις κινητοποιήσεις τους που έχουν ήδη πεθάνει». Τα λόγια τους μοιάζουν από άλλο πλανήτη.

Η πλειοψηφία της γαλλικής κοινής γνώμης συνεχίζει να στηρίζει τις κινητοποιήσεις. Ακόμη μεγαλύτερη πλειοψηφία είναι υπέρ της απόσυρσης του νόμου. Η οργή για την αστυνομική καταστολή φουντώνει μέρα με την μέρα. Οι ελιγμοί με μικροαλλαγές στο νόμο δεν έχουν φέρει αποτελέσματα. Το Σοσιαλιστικό Κόμμα αποσυντίθεται. Πολλά ΜΜΕ κάνουν λόγο για μία από τις τραγικότερες στιγμές γαλλικής κυβέρνησης τις τελευταίες δεκαετίες.

Και η αστυνομική διεύθυνση του Παρισιού έρχεται, το βράδυ της Τετάρτης, να «ρίξει λάδι στη φωτιά», ανακοινώνοντας σειρά επιπλέον μέτρων ασφαλείας ενόψει της διαδήλωσης: έρευνες σε σακίδια και τσάντες στους διαδηλωτές,  προσαγωγές κατευθείαν αν κάποιος έχει καλυμμένο πρόσωπο (αλήθεια όταν πέφτουν διαρκώς δακρυγόνα, θα παίρνουν και βαθιά ανάσα οι διαδηλωτές;), απαγορεύσεις σε περισσότερα από 100 άτομα να συμμετάσχουν στη διαδήλωση, κλειστοί σταθμοί του μετρό, χιλιάδες παραταγμένοι αστυνομικοί.

Πέμπτη 23 Ιουνίου. Και το βλέμμα, πάλι, είναι στραμμένο στους δρόμους του Παρισιού όπου οι εργαζόμενοι επιμένουν να ζητούν την απόσυρση του εργασιακού νόμου.

 

Ανάμεσα στις δύο μεγάλες αγάπες, την ψυχολογία και τη δημοσιογραφία, την μία την σπούδασε και την άλλη την έκανε επάγγελμα. Καμβάς το διεθνές ρεπορτάζ. Eκεί που δυστυχώς οι ζωές γίνονται ακόμη αριθμοί. Αγαπημένη ερώτηση: γιατί. Αγαπημένο μέσο: οι λέξεις, γραπτές ή ραδιοφωνικές. Μετά κόπων και βασάνων, κατάφερε να ολοκληρώσει διδακτορική διατριβή, όπου αποπειράθηκε να συνδυάσει πολιτική φιλοσοφία και σύγχρονες εξελίξεις.