Γιατί αυτοκτόνησε ο 22χρονος φαντάρος στην Ρω;

Ο Υποστράτηγος και οι καραβανάδες κοιμούνται ήσυχοι;

| 01/07/2018

Σε ένα κείμενο που έστειλαν στρατιώτες από την Ρόδο που γνώριζαν τον 22χρονο που αυτοκτόνησε στο νησί της Ρω, μας κάνουν σαφές ότι η ευθύνη για την αυτοκτονία βαραίνει την στρατιωτική ηγεσία. Μας κάνει σαφές πόσο αναλώσιμοι είμαστε σε καιρό πολέμου, αλλά και σε καιρό ειρήνης. Ή, μήπως το ότι τελικά ο πόλεμος και η ειρήνη τους είναι το ίδιο, σπέρνουν τον θάνατο. Ως πότε;

Αναδημοσιεύουμε την επιστολή που έστειλαν φαντάροι στο Δίκτυο Σπάρτακος.

ΤΑ ΒΥΣΜΑΤΑ ΠΕΡΝΑΝ ΚΑΛΑ ΚΑΙ ΟΙ ΥΠΟΛΟΙΠΟΙ ΕΙΝΑΙ ΦΥΛΑΚΙΣΜΕΝΟΙ
Είναι τυχαίο ότι ο φαντάρος που Αυτοκτόνησε ήταν ένα 22χρονο παλικάρι από την Κρήτη και όχι Ντόπιος;
Ας μας απαντήσει ο Υποστράτηγος…
Η κατάσταση στα περισσότερα στρατόπεδα της Ρόδου αλλά και στο Καστελόριζο έχει ξεπεράσει τα όρια της ανθρώπινης αντοχής κατά πολύ.
Η κατάσταση έχει αλλάξει προς το χειρότερο το τελευταίο χρονικό διάστημα που συμπίπτει με την περίοδο την οποία έχει αναλάβει καθήκοντα Διοικητή της 95 ΑΔΤΕ ο νέος υποστράτηγος.
Στην πλειοψηφία των στρατοπέδων οι στρατιώτες έχουν έξοδο στην καλύτερη περίπτωση μία φορά την εβδομάδα, ενώ υπάρχουν περιπτώσεις φαντάρων που δεν έχουν βγει ούτε με υπηρεσιακό για εβδομάδες.
Την ίδια στιγμή υπάρχουν στρατόπεδα που οι άδειες και οι έξοδοι δίνονται με το κουτάλι. Η δύναμη του νησιού στα χαρτιά είναι τεράστια και οι υπηρεσίες βγαίνουν με βάση αυτό. Αλλά τα βύσματα που κάνουν θητεία στο σπίτι ή ελάχιστες υπηρεσίες είναι τόσα πολλά ώστε η κατάσταση για τους υπόλοιπους στρατιώτες να είναι μαρτυρική.
Σε κάθε αντίδραση για τις πολλές υπηρεσίες, η απάντηση είναι πως κανονικά θα προβλέπονταν ακόμη περισσότερες υπηρεσίες και να είναι ευχαριστημένοι με το καθεστώς που επικρατεί.
Ακόμα χειρότερα οι απαντήσεις από ορισμένα στελέχη είναι ακόμη και χλευαστικές.
Αυτές είναι οι απαντήσεις από κάποιους που γυρίζουν στο σπίτι το μεσημέρι και ξεκουράζονται, στους στρατιώτες που η ρουτίνα τους είναι ένας φαύλος κύκλος υπηρεσία-αγγαρεία-πόστο και πάλι από την αρχή για πολλές ημέρες.
Αυτά σε συνδυασμό με μία τυπικότητα-εμμονή.
Η αγγαρεία έχει γίνει βασικό πόστο για κάποιους.
Τα στελέχη στην πλειοψηφία τους νοιάζονται αν είναι μαζεμένα τα φύλλα στο στρατόπεδο και όχι για τον είναι λειτουργικές οι εγκαταστάσεις, την ώρα που οι τουαλέτες σε πολλά στρατόπεδα βρίσκονται σε μαύρα χάλια.
Το πάτωμα να είναι καθαρό στο θάλαμο και δεν πειράζει αν οι σοβάδες πέφτουν. Στρατιώτες μετατρέπονται σε συντηρητές στρατοπέδων ερειπίων με αντάλλαγμα αν είναι και καλά παιδιά 2 με 3 μέρες άδειας.
Στους στρατιώτες παρουσιάζονται σε αυτή την κατάσταση και ποινολόγια που προβλέπουν τις μέρες φυλάκισης που αντιστοιχούν σε κάθε ατασθαλία τους.
Την είδα ώρα που τα περισσότερα στελέχη ανησυχούν αν για τις 2-3 υπηρεσίες χάσουν τις απαλλαγές που αντιστοιχούν σε αυτές.
Την ίδια ώρα που οι στρατιώτες δεν ξέρουν και δεν διανοούνται την έννοια της απαλλαγής ενώ κάνουν 26 με 27 υπηρεσίες το μήνα.
Η δικιά τους ανταμοιβή είναι οι αγγαρείες και οι απειλές για φυλάκιση.
Με τη λογική η δουλεία να βγει και να πάω σπίτι να ξεκουραστώ και να κάνω καριέρα στην πλάτη του φαντάρου πορεύεται η πλειοψηφία των στελεχών και κυρίως των ανωτέρων.
Και όποιος δεν αντέξει;
ΑΝΑΒΟΛΗ, απαντάνε, είναι η γραμμή!
Με αυτή λοιπόν τη λογική και χωρίς ψυχολόγο στο Καστελόριζο ο συνάδελφος δεν πήρε Αναβολή, ΑΥΤΟΚΤΟΝΗΣΕ.
Και εδώ κάπου δεν καταλαβαίνουμε πώς οι καραβανάδες κοιμούνται ήσυχα τα βράδια. 
Δεν είμαστε οι Αναλώσιμοι, σε Ειρήνη και Πόλεμο, των πολεμικών τυχοδιωκτισμών τους και του Μεγαλοιδεατισμού τους, του ΝΑΤΟ και του Ευρωστρατού.
Να αδειάσουν τώρα οι μεγάλες πόλεις από τα βύσματα που λιμνάζουν εκεί.
Να κάνουν όλοι οι οπλίτες αντίστοιχα υπηρεσίες.
Να μειωθούν και να ανακατανεμηθούν ορθολογικά οι υπηρεσίες.
Εμείς απαιτούμε να δοθούν λύσεις τώρα.
Να βγούμε μαζικά στην Αναφορά Παραπονούμενοι, να δημοσιοποιήσουμε την Αυθαιρεσία και το Παράλογο του Στρατού.
Να σταθούμε ενωμένοι και μαχητικά απέναντι στον πόλεμο και τον εθνικισμό, το φασισμό και τον ρατσισμό, στην κυβερνητική πολεμοκαπηλεία και τους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς που φέρνουν την καταστροφή και την προσφυγιά, πόνο και αίμα!
Συνάδελφοι του αδικοχαμένου 22χρονου παλικαριού που μοιραζόμασταν την χακί καθημερινότητα…