Ελλάδα: Θεραπευτικό "θέρετρο" για την ουκρανική Εθνοφρουρά

Τραυματίες της ουκρανικής ναζιστικής Εθνοφρουράς και του ουκρανικού στρατού προσκλήθηκαν στην Αθήνα για νοσηλεία

| 15/05/2015

Τραυματίες της ουκρανικής Εθνοφρουράς καθώς και τραυματισμένοι στρατιωτικοί του ουκρανικού στρατού που, ως κομμάτια του καθεστώτος του Κιέβου, διεξάγουν πόλεμο εναντίον του εξεγερμένου λαού του Ντονμπάς, βρίσκονται από χθες Πέμπτη στην Αθήνα για νοσηλεία.

Τα ουκρανικά ΜΜΕ αναπαράγουν από χθες το πρωί την είδηση η οποία είναι διασταυρωμένη και από ελληνικής πλευράς. Σύμφωνα με έγκυρες πληροφορίες, πρόκειται για πρωτοβουλία της σημερινής κυβέρνησης, δεν απορρέει δηλαδή από δεσμεύσεις έναντι του ΝΑΤΟ, δεν είναι κάτι καινούργιο (σσ σίγουρα όμως όχι και πολύ γνωστό) και εντάσσεται στο πλαίσιο της γενικότερης βοήθειας του ελληνικού κράτους προς την Ουκρανία (γενικά…), η οποία περιλαμβάνει αποστολή φαρμάκων, βοήθεια στους ομογενείς (άγνωστο αν περιλαμβάνονται και οι ‘Ελληνες της ανατολικής Ουκρανίας) κλπ.

Σύμφωνα με τα ουκρανικά ΜΜΕ, βαριά τραυματισμένα μέλη της ουκρανικής Εθνοφρουράς επρόκειτο να φθάσουν την Πέμπτη 14 Μαΐου στην Αθήνα από το Κίεβο για νοσηλεία, όπως προκύπτει από δήλωση της συμβούλου τού Ποροσένκο, βουλευτή και επικεφαλής της επιτροπής του ουκρανικού κοινοβουλίου για θέματα υγείας, Όλγα Μπογκομόλετς, στο ουκρανικό πρακτορείο ειδήσεων UNN. Μάλιστα, το γραφείο Τύπου της Εθνοφρουράς ευχαριστεί τη βουλευτή για τη “μεσολάβηση”.

image3

Συνολικά θα νοσηλευθούν επτά Ουκρανοί που τραυματίστηκαν σε μάχες στο Ντονμπάς, εκ των οποίων οι τρεις είναι μάλλον του τακτικού στρατού, αλλά οι τέσσερις είναι στρατιώτες της Εθνοφορουράς που τραυματίστηκαν στην περιοχή του Ντονιέτσκ.

Βέβαια, η ουκρανική Εθνοφρουρά δεν είναι γενικώς “στρατιωτικοί”. Θυμίζουμε ότι οι ένοπλοι σχηματισμοί της Εθνοφρουράς συγκροτήθηκαν από τις φασιστικές “μονάδες αυτοάμυνας” του Μαϊντάν, στις οποίες πρωτοστατούσε ο νεοναζιστικός “Δεξιός Τομέας”. Μάλιστα, από τις πρώτες ομάδες του “Δεξιού Τομέα” που εντάχθηκαν στην Εθνοφρουρά ήταν οι αυτοαποκαλούμενοι “Βίκινγκ”.

Το Μάρτιο του 2014 το καθεστώς τούς νομιμοποίησε, τους χρηματοδότησε και τους ενέταξε στις δυνάμεις του υπουργείου Εσωτερικών. Τον Απρίλιο του ίδιου χρόνου η Εθνοφρουρά πήρε το “βάπτισμα του πυρός” στο Σλαβιάνσκ, ενώ το Σεπτέμβριο, ακόμη και η Διεθνής Αμνηστία απευθύνθηκε στο Κίεβο για να “μαζέψει” τα φασιστικά τάγματα καθώς και την Εθνοφρουρά που είχαν προχωρήσει σε αγριότητες εναντίον του λαού στο Ντονμπάς. Τον περασμένο Νοέμβριο, το τάγμα “Αζόφ”, που δημιουργήθηκε στο πλαίσιο του ουκρανικού υπουργείου Εσωτερικών για να μαζέψει τα ένοπλα μέλη των νεοναζιστικών συμμοριών και να τα νομιμοποιήσει, εντάχθηκε ως ξεχωριστή μονάδα στο πλαίσιο της Εθνοφρουράς. Η φωτογραφία αρκεί για να καταλάβει κανείς περί τίνος πρόκειται…

 αζοφ

Ακόμη και προεκλογικά ο ΣΥΡΙΖΑ, δια του προέδρου του, είχε καταστήσει σαφές με κάθε τρόπο τη θέση του ότι η Ελλάδα “ανήκει” στο ΝΑΤΟ και την Ευρωπαϊκή Ένωση. Αυτό φυσικά δεν τον εμπόδισε τον Μάρτιο του 2014 να “κατακεραυνώσει”, σε ανακοίνωσή του, τον τότε αντιπρόεδρο και υπουργό Εξωτερικών της συγκυβέρνησης ΝΔ – ΠΑΣΟΚ, Ε. Βενιζέλο, για την επίσκεψή του στο Κίεβο, χαρακτηρίζοντάς τον μάλιστα ως… “«εντολοδόχο»” “ισχυρών γεωπολιτικών συμφερόντων και χρηματοπιστωτικών δυνάμεων”. Ποιες άραγε ήταν αυτές οι “δυνάμεις” αν όχι η Ε.Ε. και το ΝΑΤΟ;

Εκτιμούσε μάλιστα, ορθά, ότι “ο κίνδυνος πολέμου στην Ουκρανία και ο διαμελισμός της χώρας εγκυμονούν σοβαρούς κινδύνους για την ειρήνη και για την ευημερία των λαών της Ευρώπης” και κατηγόρησε τον Ε. Βενιζέλο, επίσης ορθά, ότι “δεν είπε λέξη για τη συμμετοχή στην νεοσυσταθείσα ουκρανική κυβέρνηση νεοναζιστικών μορφωμάτων που προωθούν την κατάργηση μειονοτικών δικαιωμάτων, ούτε καταδίκασε τις επιθέσεις σε ιστορικά κτήρια, μνημεία, αλλά και σε πολίτες της χώρας. Είναι σαφές πλέον ότι παραβιάζονται στοιχειώδη ανθρώπινα και δημοκρατικά δικαιώματα πολιτών της Ουκρανίας”.

donbas

Ντονμπάς

Τί ακριβώς άλλαξε από τότε; Στην Ουκρανία, απολύτως τίποτα. ‘Η μάλλον έκτοτε τα πράγματα εξελίχθηκαν ακόμη χειρότερα, σε εμφύλιο. Στην Ελλάδα άλλαξε το ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είναι πλέον κυβέρνηση που κάνει πράξη τις δεσμεύσεις της προς το ΝΑΤΟ – το οποίο έχει στρατιωτική αποστολή στην Ουκρανία για να εκπαιδεύσει στρατό και Εθνοφρουρά – και την Ευρωπαϊκή Ένωση. Τόσο πολύ μάλιστα που η Μπογκομόλετς εξέφρασε την “ευγνωμοσύνη της τόσο στην αποστολή του ΝΑΤΟ στην Ουκρανία, όσο και ειδικά στην ελληνική πρεσβεία στο Κίεβο και την ελληνική κυβέρνηση συνολικά, διότι συμφώνησε να περιθάλψουν στην Αθήνα τους βαριά τραυματισμένους στρατιωτικούς”.

Ταυτόχρονα, πάλι όλα τα παραπάνω δεν τον εμποδίζουν να προσπαθεί να προσεγγίσει τη Ρωσία και να δηλώνει “αντίθετος” στις κυρώσεις της Ε.Ε. εναντίον της… ενώ τις ψηφίζει.

Το ανθρωπιστικό μέρος της υπόθεσης είναι υπαρκτό. Θα ήταν και κυρίαρχο αν, έστω, απευθυνόταν και στις δύο πλευρές της σύγκρουσης. Κάτι τέτοιο, από όσα είναι γνωστά, δεν συμβαίνει. Δεδομένου λοιπόν ότι στην Ουκρανία γίνεται εμφύλιος, το ποια πλευρά βοηθάς συνιστά θέση. Και αν βοηθάς και Εθνοφρουρούς, τότε αυτή η θέση λαμβάνει πραγματικά αξιοσημείωτες διαστάσεις για μια κυβέρνηση που αυτοαποκαλείται “αριστερή”. Διότι, επαναλαμβάνουμε, η Εθνοφρουρά δεν είναι στρατός. Και θα είχε πραγματικά ενδιαφέρον να δούμε πώς θα αντιδρούσε η ελληνική κυβέρνηση αν της απευθυνόταν αίτημα για νοσηλεία τραυματισμένων μαχητών των Λαϊκών Δημοκρατιών του Ντονιέτσκ και του Λουγκάσκ. Έναντι των οποίων δεν πήρε ανάλογη πρωτοβουλία Διότι αυτές οι πρωτοβουλίες δεν μπορούν να βγουν εκτός του πλαισίου που έχει θέσει η κυβέρνηση, το οποίο ορίζεται από την “αδιαπραγμάτευτη” θέση της Ελλάδας στο “μαντρί” των ιμπεριαλιστικών σχηματισμών της Ε.Ε. και του ΝΑΤΟ.

Τέλος: Η “πρώτη φορά αριστερή” κυβέρνηση προσπερνά με εκπληκτική ελαφρότητα το γεγονός ότι το καθεστώς του Κιέβου νομοθέτησε πρόσφατα την “εξίσωση” του κομμουνισμού με το φασισμό, αναγνωρίζοντας, ταυτόχρονα, τις φασιστικές, προδοτικές ουκρανικές οργανώσεις που συνεργάστηκαν με τους ναζί και είναι υπεύθυνες για πραγματικές σφαγές εναντίον του λαού κατά τη διάρκεια της κατοχής. Τα “ευχαριστήρια” προς την κυβέρνηση για τη βοήθεια προέρχονται από ένα καθεστώς που, 70 χρόνια μετά την αντιφασιστική νίκη, αναγνώρισε τον Ουκρανό φασίστα αρχισφαγέα Μπαντέρα.

Ευτυχώς κάποιοι δεν ξεχνούν και δεν σφυρίζουν αδιάφορα. Και στη θέση του αστικού “ανθρωπισμού” αντιπαραθέτουν και επιλέγουν την ταξική αλληλεγγύη.

4.2

Γεννήθηκε – και αυτή είναι μία από τις ελάχιστες βεβαιότητες που έχει – το 1970. Πουλούσε την εργατική του δύναμη επί χρόνια στον έντυπο και τον ηλεκτρονικό Τύπο. Μέχρι που του έπεσε ο ουρανός στο κεφάλι ήταν το μόνο πράγμα που φοβόταν. Τώρα «αναρρώνει» στο Περιοδικό. Ελπίζει, για πάντα.