Θοδωρής Κοτονιάς & Μακρινά Ξαδέρφια

Ανοίγοντας με «Τα κλειδιά» τον κόσμο μιας καλύτερης ελληνικής μουσικής…

| 10/12/2014

Τον Θοδωρή Κοτονιά είχα τη χαρά να τον γνωρίσω προσωπικά την περασμένη Ανοιξη στο πολύ ωραίο φεστιβάλ στιχουργικής του Μικρού Πολυτεχνείου στο Γυάλινο Upstage (6/4/14). Εκεί μάλιστα δεν πήγα με τη δημοσιογραφική μου ιδιότητα αλλά ως μουσικός (συμμετείχα παίζοντας κρουστά συνοδεύοντας τους φίλους Γιώργο Κούτσικα και Στράτο Γιάνναρο στην εξαιρετική δουλειά του πρώτου). Εκείνη τη βραδιά πιστοποίησε για άλλη μια φορά την σπουδαία καλλιτεχνική υπόστασή του, οπότε η μουσική μου ιδιότητα πήγε περίπατο και έδωσε τη θέση της πάραυτα σε αυτήν του ακροατή.

Η εκτίμηση στο πρόσωπό του και στη δουλειά του υπάρχει εδώ και μερικά χρόνια, από τότε που βγήκε στο προσκήνιο με τα Μακρινά Ξαδέρφια και τον θαυμάσιο δίσκο «Αποδοχή κληρονομιάς» (2003) από τον Μικρό Ήρωα, με παραγωγό τον Άγγελο Σφακιανάκη. Έκτοτε ακολούθησαν και άλλοι ωραίοι δίσκοι, όπως το «Περιμένοντας το Θείο» που κυκλοφόρησε το 2004 και πάλι από τον Μικρό Ήρωα. Ακολούθησε το 2007 από την LYRA το «Καλό ταξίδι», με παραγωγό ξανά τον Άγγελο Σφακιανάκη, το κριτήριο του οποίου δεν λάθεψε και αποδείχτηκε εύστοχο για άλλη μια φορά.

Τα Μακρινά Ξαδέρφια είναι ένα από τα πιο ενδιαφέροντα σχήματα των τελευταίων ετών και ο ίδιος ο Κοτονιάς είναι ένας από τους πιο σημαντικούς τραγουδοποιούς της γενιάς του, με εξαιρετικά δείγματα γραφής ενώ μιλάει χαμηλά (μεγάλο προσόν αυτό για έναν δημιουργό). Τον πετύχαμε εν μέσω των εμφανίσεων του στο Σταυρό του Νότου και με αφορμή αυτές τις εμφανίσεις αλλά και «Τα κλειδιά», την τελευταία του δισκογραφική εργασία (Μάιος 2014, Μικρός Ηρωας) που μας παραδίδει. Εδώ κάναμε μια κουβέντα εφ’ όλης της ύλης…

Πότε ξεκίνησε το δικό σου ταξίδι στον κόσμο της μουσικής;

Από πολύ μικρός περνώντας ώρες ατέλειωτες με αυτοσχέδια μουσικά όργανα, ταψιά, κατσαρόλες, παιδικές κιθάρες κ.ά.

Τι σηματοδότησε ώστε να βγουν τα Μακρινά Ξαδέρφια στο προσκήνιο;

Ένας πρώτος δίσκος πριν αρκετά χρόνια… Η  «Aποδοχή κληρονομιάς».

Η τελευταία σου δισκογραφική εργασία με τα Μακρινά Ξαδέρφια και τίτλο «Τα Κλειδιά» κυκλοφορεί από τον Μικρό Ήρωα. Πες μας δυο λόγια για αυτή τη δουλειά.

Η πρώτη δισκογραφική δουλειά είχε παραγωγό, όπως και σε κάθε δίσκο από τότε, τον Άγγελο Σφακιανάκη με τον Μικρό του Ήρωα. «Τα Κλειδιά» είναι ένα άλμπουμ με τη συγκομιδή τραγουδιών της πρόσφατης σοδειάς…

Πως προέκυψε ο τίτλος του;

Από μόνος του … μιας και ξεχώρισε πριν εκδοθεί ο δίσκος το ομότιτλο τραγούδι.

Ξεχωρίζεις κάποιο τραγούδι από αυτή τη δουλειά;

Είμαι συναισθηματικά δεμένος με τον «Ποταμό».

H δισκογραφία στην Ελλάδα όπως την ξέραμε, σχεδόν έχει τελειώσει, μιας και οι ανεξάρτητες παραγωγές (και η διανομή τους στο διαδίκτυο) είναι μονόδρομος από τη μία και ανάγκη και κοινή επιθυμία από την άλλη. Πως όλο αυτό προχωράει με τις δισκογραφικές εταιρείες που ολοένα και λιγοστεύουν;

Ό,τι κι αν συμβαίνει με τις δισκογραφικές εταιρίες, ευτυχώς η μουσική πάντα θα προχωράει δύσκολα ή εύκολα προς τον κόσμο… το σημαντικό είναι να παίζεται ζωντανά και να συγκινεί τις καρδιές.

Ποιες οι δικές σου επιρροές, τα δικά σου ακούσματα; Παρακολουθείς τις καινούργιες κυκλοφορίες;

Μεγαλωμένος στον Πειραιά και κατά διαστήματα στο χωριό του πατέρα στην Πλέσσα της Φωκίδας, το κλασικό (και όχι μόνο) Rock, τα κλαρίνα, ο Νίκος Παπάζογλου, και άλλες αρκετές μέχρι σήμερα είναι πηγές έμπνευσης, που ολοένα τείνουν προς τα ακούσματα που είναι πιο βιωματικά, τα τοπικά μας εδώ…

Νιώθεις ότι είσαι μέρος και μέλος κάποιας σκηνής; Ή έχουν καταρριφθεί πλέον αυτά τα στεγανά;

Νομίζω πως έχει μπερδευτεί αρκετά το πράγμα… Ο περισσότερος κόσμος μετά τη «σκηνή», αν είναι Σάββατο ειδικά και προλαβαίνει, θα περάσει και από αλλού…. έτσι κι αλλιώς αυτήν τη πρόσμιξη διαφορετικών ειδών κουλτούρας την επιδίωξαν πρώην σεβαστά ονόματα για καθαρά οικονομικούς λόγους.

Η σχέση σου με το διαδίκτυο ποια είναι; Κατά πόσο βοηθάει ουσιαστικά στο να επικοινωνηθεί η δουλειά ενός τραγουδοποιού με την ταχύτητα και τη μαζική πληροφορία που υπάρχει σήμερα;

Το διαδίκτυο όπως και η τηλεόραση είναι ένα μέσον, που θα μπορούσε να βοηθήσει την ανθρώπινη συνείδηση… αλλά στα χέρια των σημερινών χειριστών της ανθρωπότητας, με τη δική μας συγκατάθεση, μας ”ταΐζει ” ακίνητους, με ηλεκτρονικό λίπος, σαν τα κοτόπουλα του εργοστασίου που δεν έτρεξαν στο φως ποτέ. Αυτή η ταχύτητα πληροφόρησης είναι αφύσικη, αν δεν έχει μέτρο, δεν αφήνει χώρο για το ανθρώπινο στοιχείο.

Εν αρχή ην …ο στίχος ή η μουσική; Τι προηγείται και κατά πόσο «επιβάλλεται ο στίχος στη¨ν τωρινή δύσκολη εποχή που ζούμε;

Ενας στίχος μπορεί να σε συγκινήσει και να ακούσεις μέσα σου μια μελωδία για να τον ντύσεις, μια μελωδία επίσης να σου φέρει λέξεις …Σήμερα χριζόμαστε ό,τι απλό και δυνατό με τον καιρό χάσαμε.

Θα έγραφες το ίδιο εύκολα στα αγγλικά, θα σε αντιπροσώπευε κάτι τέτοιο;

Νο…Ακόμα προσπαθώ τα Ελληνικά… χαχαχα

Τι σε χαλάει σε αυτή τη χώρα και κατά πόσο πιστεύεις ότι η μουσική αλλά και η τέχνη γενικότερα μπορεί να αποτελέσει όπλο αντίστασης σε όλο αυτό που συμβαίνει τώρα;

Η μουσική όπως και όλες οι τέχνες, είναι ο καθρέφτης μας …Αν δεν θυμηθούμε τι χάσαμε, δεν θα αλλάξουμε ούτε εμείς ούτε η χώρα, ούτε η μουσική μας …

Τα τελευταία χρόνια παρατηρούμε ολοένα και περισσότερους δημιουργούς και συγκροτήματα να ασχολούνται με την εγχώρια παραδοσιακή μουσική και να τη μπλέκουν με καινούργια στοιχεία, δημιουργώντας άτυπα ένα ελληνικό φολκ ρεύμα που πάει παρακάτω το όλο πράγμα. Κάτι που αβίαστα αφομοιώνεις και εσύ στη δουλειά σου με καινούργιο στίχο και καινούργια μουσική. Που οφείλεται αυτό πιστεύεις και πως προέκυψε για σένα τόσο δισκογραφικά όσο και επί σκηνής;

Αυτό είναι κάτι που ξεκινά από το πόσο έχει ζήσει κανείς με τις μουσικές του τόπου… Δεν είναι μια μόδα που μπορεί κάποιος να αντιγράψει από κάποιον, είναι η αλήθεια μας.  Όσα εξωτικά ή γκουρμέ πιάτα και να θες να φτιάξεις, οι πρώτες σου ύλες πρέπει να ναι εγχώριες, ατόφιες και βιωματικές… Οι παραδοσιακές μουσικές κάθε χώρας ή κάθε τόπου κουβαλάνε μνήμη, όχι άριστη πληροφορία, μνήμη…. που πάει κατευθείαν στη καρδιά, και η μουσική για να ζει και να λειτουργεί λυτρωτικά στους ανθρώπους το χρειάζεται αυτό. Ειδικά στους καιρούς μας.

Εμφανίζεσαι στο Σταυρό του Νότου αυτήν την περίοδο. Μίλησε μας για αυτή τη σειρά συναυλιών (Πέμπτη 11/12 η τρίτη κατά σειρά εμφάνιση) .

Στο Σταυρό του Νότου έχουμε φτιάξει μια παρέα για να περνάμε με το κόσμο στιγμές, μουσικά γλυκιές και δυνατές, τραγούδια από όλους τους δίσκους και τραγούδια που μας μερακλώνουν από τη παράδοση. Τα ξαδέρφια … Μαζί μας οι καλές φίλες και καταπληκτικές τραγουδίστριες Ειρήνη Τουμπάκη και Έλενα Αναγιώτου.

photo 2

Τα επόμενα βήματα του Θοδωρή Κοτονιά είναι;

Να παίζουμε μουσική και να βλέπουμε χαμογελαστά πρόσωπα . Σε ευχαριστώ πολύ για τη κουβέντα μας!

Εγώ σε ευχαριστώ από καρδιάς.

Official fan page:  https://www.facebook.com/ThodorisKotoniasMakrinaXaderfia