Νίκος Ρωμανός: Δύο χρόνια χωρίς άδεια...

Πολιτική επιλογή ή μη εφαρμογή της σχετικής νομοθεσίας στο πρόσωπό του

| 30/09/2016

Την ώρα που οι φασίστες δολοφόνοι είναι στα σπίτια τους και δικάζονται… κάνοντας μαύρη «πλακίτσα», εξακολουθώντας να απειλούν, ο Νίκος Ρωμανός, ο οποίος βρίσκεται στην φυλακή για μια απόπειρα ληστείας τράπεζας, χωρίς να έχει ασκήσει βία, αντίθετα την υπέστη αδικαιολόγητα από την αστυνομία κατά την σύλληψή του και κατά παράβαση ακόμη και της ισχύουσας νομοθεσίας, εδώ και δύο χρόνια, δεν έχει πάρει ούτε μια μέρα άδεια.

Το προφανές είναι πως πρόκειται για μια ακόμη τυπική απόδειξη του τρόπου που λειτουργεί η δικαιοσύνη στον αστικό κόσμο. Επιπλέον, στην προκειμένη περίπτωση, πρόκειται και για μια εξόφθαλμη τακτική «ρεβανσισμού» του κράτους απέναντι σε έναν νέο άνθρωπο, ο οποίος, το 2014, έφτασε κοντά στον θάνατο, μετά από 31 μέρες απεργίας πείνας, για να διεκδικήσει το δικαίωμά του να παίρνει εκπαιδευτικές άδειες, ώστε να μπορεί να παρακολουθεί την σχολή στην οποία πέρασε, δίνοντας εξετάσεις μέσα από την φυλακή.

Και τα κατάφερε! Ειδική τροπολογία που υπερψηφίστηκε στην βουλή, ορίζει, ότι «στους ίδιους σπουδαστές και φοιτητές (δηλαδή που είναι καταδικασμένοι ή υπόδικοι και δεν μπορούν να λάβουν άδεια) μπορεί να χορηγείται άδεια με ηλεκτρονική επιτήρηση χωρίς περιορισμένους όρους του δεύτερου εδαφίου παρ.3 του 282 του Ποινικού Κώδικα εφόσον έχουν παρακολουθήσει το 1/3 των μαθημάτων τους εξ αποστάσεως παρακολούθηση».

Κι όμως, δύο χρόνια μετά και σε ό,τι αφορά στον Νίκο Ρωμανό, ο νόμος δεν ισχύει. Μιλώντας ο ίδιος στο info-war.gr σημειώνει: «Από τον νόμο που έχει ψηφισθεί δεν έχει υλοποιηθεί απολύτως τίποτα. Να κάνουμε μία σύντομη αναδρομή τι έχει συμβεί από τότε μέχρι και σήμερα. Από όταν ψηφίστηκε ο νόμος ο οποίος έλεγε ότι ο φοιτητής πρέπει να περάσει το ένα τρίτο των μαθημάτων του, εγώ πέρασα το ένα τρίτο όπως όριζε ο νόμος τον Φεβρουάριο του ίδιου χειμώνα που έγινε και η απεργία πείνας. Έγινε μετά η αίτηση στο συμβούλιο της φυλακής η οποία αυτή αίτηση ξαναστάλθηκε στον ειδικό εφέτη ανακριτή. Εδώ πέρα η αντίφαση είναι ότι η απεργία πείνας ουσιαστικά έγινε ακριβώς για να παρακαμφθεί ο ειδικός εφέτης ανακριτής. Και παρότι ψηφίστηκε ο νόμος η αίτηση ξαναστάθληκε εκεί. Η αίτηση προφανώς ήταν απορριπτική. Μεσολάβησε το καλοκαίρι. Το Σεπτέμβρη ξαναέγινε εκ νέου μία αίτηση στο συμβούλιο της φυλακής. Είχε πραγματοποιηθεί τότε και η κατάληψη στα ΤΕΙ Αθήνας από ορισμένους συντρόφους με αίτημα να δοθεί η εκπαιδευτική άδεια. Τότε μάλιστα είχε βγει και ο υπουργός δικαιοσύνης κ. Παρασκευόπουλος και είχε δηλώσει ότι θα περάσει μια τροπολογία που ουσιαστικά φέρνει αυτή τη δυνατότητα. Ουσιαστικά δηλαδή μιλάμε για την ίδια τροπολογία που είχε ψηφιστεί κατά τη διάρκεια της απεργίας πείνας. Έληξε η κατάληψη στα ΤΕΙ. Αυτή η τροπολογία δεν ψηφίστηκε ποτέ με αυτόν τον τρόπο. Ξανααπορρίφθηκε η αίτηση, πάλι από τον εφέτη ανακριτή, με το πρόσχημα ότι ήμουν υπόδικος. Και από τότε μεσολάβησε το δικαστήριο το οποίο τελείωσε, το τελευταίο. Και έχω κάνει ξανά αίτηση στο συμβούλιο της φυλακής και αυτή τη φορά δεν υπάρχουν κάποια άλλα νομικά κωλύματα που θα μπορούσε να εφεύρει κάποιος και η απόφαση αναμένεται να εκδοθεί μες στην επόμενη εβδομάδα».

Προσθέτει ότι «προφανώς υπάρχουν πολιτικές ευθύνες και ακόμα και όταν βγήκε η υπουργική απόφαση βγήκε με τέτοιον τρόπο ώστε να μην μπορεί να δοθεί η άδεια. Και πέρα από αυτό έχει μια αξία να αναφερθεί ότι η απορριπτική δικαιολόγηση του εφέτη ανακριτή αφορούσε πολιτικούς λόγους. Δηλαδή οι αιτίες για τις οποίες απορρίφθηκε ήταν η πολιτική. Παρουσίαζε πολιτικά κείμενα που έχουν βγει μέσα από τη φυλακή και δικαιολογούσε την απορριπτική του εισήγηση με βάση πολιτικά κείμενα που έχουν βγει μέσα από τη φυλακή τα οποία κατά τη γνώμη του είναι λόγος για να απορριφθεί η άδεια».

Τί θα κάνει τώρα ο ΣΥΡΙΖΑ ως κυβέρνηση για την εφαρμογή του νόμου, τον οποίο, πριν δύο χρόνια, μέσα στην βουλή, χαρακτήριζε «νίκη της δημοκρατίας»;