Ο διεγερτικός θόρυβος του Mark E. Smith

| 27/01/2018

Ο ηγέτης των Βρετανών πανκ- ρόκερς The Fall, ο φλεγματικός Mark E. Smith ύστερα από μια αδιάλειπτη παρουσία σαράντα χρόνων στην σκηνή έφυγε από την ζωή στις 24 του Γενάρη τρέχοντος έτους. Είχαμε την τύχη να τον δούμε στην πρώτη εμφάνισή του στην Αθήνα, στο Σπόρτιγκ- αρχές του ’80 και αν κάτι μας έκανε εντύπωση πέρα από το δίκην κραυγών τραγούδισμά του ήταν η συνεχής επίδειξη της πλάτης στο κοινό.

Τον γνωρίζαμε ήδη από τα τέσσερα εξαιρετικά άλμπουμ που είχε κυκλοφορήσει, ανάμεσα στα οποία το «Live At The Witch Trials», ένα παράξενο, σκληρό αριστουργηματικό- ηχογραφημένο σε δυο ημέρες- άλμπουμ για την σκοτεινή ερημία των ανεμοδαρμένων δρόμων του Μάντσεστερ όπως και το «Grotesque( After The Gramme) για το κοινωνικό υπογάστριο της Αγγλικής κοινωνίας στην εποχή της Θάτσερ. Working Class και ο ίδιος, παράτησε τα ντόκια του λιμανιού για να φτιάξει συγκρότημα επηρεασμένος από την συναυλία των Sex Pistols που μόλις είχε παρακολουθήσει. Αποτέλεσμα, το μουσικό όχημα που κράτησε μέχρι σήμερα με μοναδικό μόνιμο μέλος τον ίδιο καθώς έδιωχνε και έφερνε μουσικούς ανάλογα με τις διαθέσεις του. Ούτως ευτύχησε να έχει πάνω από 60, κατά καιρούς, συνεργάτες με τους οποίους ηχογράφησε 32 άλμπουμ.

Ήταν βιτριολικός τόσο στους στίχους που έγραφε όσο και στα λεγόμενά- σκωπτικός για τους καθωσπρέπει μικροαστούς αλλά και την μουσική ελίτ- για τις σόου μπίζνες και τους συστημικούς δημοσιογράφους των μεγάλων μουσικών περιοδικών. Κυρίως στις πρώτες του δουλειές και αργότερα την δεκαετία του ’90, αφού για λίγα χρόνια έγραψε πιο συμβατικά ποπ τραγούδια αποδεικνύοντας πως είχε την άνεση να ανεβαίνει όποτε ήθελε στα τσαρτς- εννοούσε να παίζει με τον θόρυβο, την «άτεχνη» δόμηση των κομματιών και την απίστευτη εναλλαγή των στιλ που συνόδευαν μπρούτα φωνητικά κατά παντός επιστητού.

Δεν θέλησε να πάει σε μεγάλη δισκογραφική αν και πολλές τον ζήτησαν. Προτιμούσε τις μικρές ανεξάρτητες και επέμενε πάντοτε να κυκλοφορεί ό,τι του κατέβαινε στο κεφάλι. Ξεκίνησε απ’ την πιο ακραία εκδοχή του ροκ, ήγουν, προχώρησε το πανκ ακόμη παραπέρα ώστε να το φθάσει στα όρια του (ακατέργαστος ήχος, σκληρά μπάσα, κιθάρες που έτριζαν πάνω σε ωρυόμενα φωνητικά και «άσεμνους» στίχους που συνοδεύονταν από μουρμουρίσματα). Έκανε το εμπορικό διάλλειμα του και παρέμεινε στον προσωπικό του χώρο με την φήμη του να μεγαλώνει χρόνο με τον χρόνο. Συνέχισε έτσι μέχρι σήμερα πιστός στις απόψεις και τις αισθητικές επιλογές τους χωρίς συμβιβασμούς, πάντοτε ατημέλητος και με μια μπύρα στο χέρι- παιδί της εργατικής τάξης μέχρι το τέλος. Δούλευε τις διάφορες ιδέες του και η πρωτοτυπία τους είχε σαν αποτέλεσμα όλα τα έργα του να είναι πάνω του μετρίου. Ίσως να μην το ήθελε ή να το είχε επιδιώξει αλλά λειτουργούσε, πλέον, ως θεσμός- μια φιγούρα που παρέμενε αλώβητη στο πέρασμα του χρόνου. Έκανε τρεις γάμους. Έναν από αυτούς με Ελληνίδα. Ο Mark E, Smith έχασε την μάχη ύστερα από μακροχρόνια αρρώστια. Στις τελευταίες συναυλίες του εμφανιζότανε πάνω στην σκηνή με αναπηρικό καροτσάκι. Θα μας λείψει πολύ ο διεγερτικός θόρυβός του.

Γεννήθηκε στην Αθήνα και μεγάλωσε στην Αθήνα. Σπούδασε Βιολογία στην Ιταλία και στην Ελλάδα. Παράλληλα, έπαιξε ως μουσικός παραγωγός σε πολλά ραδιόφωνα για πολλά χρόνια και έγραψε ως μουσικός κριτικός σε μια σειρά περιοδικά. Αυτό συνεχίζει μέχρι και σήμερα.