Στήλη: Noisy History X
Όταν η ιστορία κάνει θόρυβο / Όταν ο θόρυβος γράφει ιστορία. Του Κώστα Φουρίκου

Ο Joe Strummer, o "Κάρλο" Μαρξ, ο Φρήντριχ Ένγκελς και οι Magnificent Seven.

Μνήμη Joe Strummer...

| 22/12/2015

O Δεκέμβρης -πέραν όλων των άλλων- είναι και ο μήνας των Clash. Στις 14 Δεκέμβρη του 1979 κυκλοφορούν το London Calling, ένα από τα σημαντικότερα μουσικά άλμπουμ της σύγχρονης μουσικής ιστορίας, ενώ στις 22 Δεκέμβρη -σαν σήμερα- φεύγει από τη ζωή ο μεγάλος Joe Strummer. Στις 14 Δεκέμβρη επίσης του 1980 κυκλοφορεί το άλμπουμ τους  Sandinista! με αφορμή το οποίο θα αποτίσουμε φόρο τιμής (μέχρι ένα μεγαλύτερο, προσεχές αφιέρωμα) στον ηγέτη μιας από τις  μεγαλύτερες μπάντες που (πιστεύουμε) ότι εμφανίστηκε στην οικουμένη μέχρι σήμερα…

Το φοβερό άλμπουμ υπό τον τίτλο “Sandinista!” θα κυκλοφορήσει με αριθμό καταλόγου FSLN1, από τα αρχικά των ισπανικών λέξεων Frente Sandinista de Liberación Nacional, όπως είναι το πλήρες όνομα του κινήματος των Σαντινίστας στη Νικαράγουα, . Πέραν των άλλων, αυτή η κυκλοφορία σηματοδοτεί την  -χωρίς γυρισμό- απόφασή τους να μπλέξουν το πανκ τους με reggae, dub, rap και funk στοιχεία (μια διαδικασία που είχε ξεκινήσει βέβαια ήδη νωρίτερα αποτελώντας δομικό στοιχείο της μουσικής φιλοσοφίας των Clash).

Το Magnificent Seven αποτελεί ένα από τα πιο ωραία κομμάτια του δίσκου και σημαίνον παράδειγμα – στοιχείο της αριστερής φυσιογνωμίας των Clash, που στοχοποιήθηκε από πολλούς (ακόμη και από τον χώρο της πανκ μουσικής). Ο τίτλος του προφανώς κάνει αναφορά στο αμερικάνικο γουέστερν του John Sturges (1960), που με τη σειρά του είχε αποτελέσει  remake της παλαιότερης ταινίας του Akira Kurosawa, Seven Samurai (1954).

Στους “φανταστικούς εφτά” των Clash όμως, κατά βάση, γίνεται σαφής προσπάθεια να καταγγελθούν οι συνθήκες μισθωτής σκλαβιάς μαζί με την κουλτούρα καταναλωτισμού που διατρέχουν και ταλαιπωρούν τα παιδιά της εργατικής τάξης στην Αγγλία. Την ίδια περίοδο που η θατσερική διακυβέρνηση φάνταζε κραταιά, εξαπολύοντας επιθέσεις στα εργατικά δικαιώματα και προκαλώντας αντιδράσεις και αναταραχές (Μπρίστολ, Μπρίξτον, Λίβερπουλ, Μάντσεστερ).

Στα πλαίσια αυτής της προσπάθειας και για να περάσουν το μήνυμά τους, οι Clash δεν διστάζουν να επιστρατεύσουν ανάμεσα σε άλλους τον “μπατίρη Μαρξ” ΄και τον “Ένγκελς που του δάνειζε” για μια σύγχρονη βόλτα στα σουπερμάρκετ της Αγγλίας:

Ο Κάρλο Μαρξ και ο Φρήντριχ Ένγκελς πήγαν στο ταμείο στα 7 – 11 (αλυσίδα σουπερμάρκετ) / Ο Μάρξ ήταν μπατίρης αλλά είχε συνείδηση/ Ο Ένγκελς του δάνεισε τα αναγκαία.

Karlo Marx and Fredrich Engels came to the checkout at the 7-11/ Marx was skint but he had sense/ Engels lent him the necessary pence

Οι πρώτοι στίχοι του κομματιού αναφέρονται προφανώς στο πρωινό ξύπνημα – αιώνιο βάσανο της εργαζόμενης πλειοψηφίας:

Ντριν! Ντρίν! Είναι 7 το πρωί! Κρύο νερό στο πρόσωπο / Σε φέρνει πίσω σε αυτό το απαίσιο μέρος!

Ring! Ring! It’s 7:00 A.M.! / Move y’self to go again / Cold water in the face / Brings you back to this awful place…

 

****

marxengels