Σύνορα ερμητικά κλειστά...

Σιδερόφραχτες πύλες, φασιστικοί εμπρησμοί, ευρω-ενωσιακός κυνισμός και ταξική αλληλεγγύη

| 01/03/2016

Τα προσφυγικά καραβάνια προσκρούουν στα σιδερόφραχτα σύνορα, σε μια απελπισμένη πορεία προς τον βορρά, υπονομευμένη από την πείνα, την δίψα, την εξάντληση και τον πολιτικό αμοραλισμό ενός συστήματος, το οποίο εκλαμβάνει το εξελισσόμενο ανθρώπινο δράμα σαν ευκαιρία ενεργοποίησης προαποφασισμένων στρατηγικών επιλογών του κεφαλαίου για την κλιμάκωση της επίθεσης στην εργατική τάξη.

«Χύνοντας», ταυτόχρονα, «κροκοδείλια δάκρυα» αστικής φιλανθρωπίας, με φόντο τα αποκαϊδια των πυρπολημένων, από τους φασίστες, χώρων προσωρινής στέγασης των γυναικόπαιδων της προσφυγιάς.

Παρά και ενάντια στο παραπάνω ζοφερό σκηνικό, η ανόθευτη αλληλεγγύη που εκφράζεται με κάθε τρόπο και ευκαιρία από τον ελληνικό λαό, αφήνει το φωτεινό της αποτύπωμα στις εξελίξεις, αποτελώντας, όχι μόνο την «άλλη πλευρά» της κατάστασης, αλλά την στοιχειώδη βάση για να εδραιωθούν και να γιγαντωθούν συλλογικά, κινηματικά αντανακλαστικά με ταξικό πρόσημο από την μισθωτή εργασία, την φτωχή αγροτιά, τους άνεργους, την εκπαιδευτική και επιστημονική κοινότητα.

Από το πρωί στην Ειδομένη επαναλαμβάνεται το σκηνικό των τελευταίων ημερών, με τα σύνορα να παραμένουν ερμητικά κλειστά, εκτός από ελάχιστες φορές, με ελάχιστους πρόσφυγες να τα διαβαίνουν και με την αγανάκτηση να οδηγεί σε απελπισμένες «εφόδους» ενάντια στην βαριά σιδερόφραχτη πόρτα πάνω στη σιδηροδρομική γραμμή, με τις δυνάμεις καταστολής της ΠΓΔΜ να ρίχνουν χωρίς έλεος χημικά πάνω σε παιδιά.

??????????????????

Τέσσερα τρένα του ΟΣΕ περίμεναν νωρίτερα να συνεχίσουν το ταξίδι τους, μέσω της ΠΓΔΜ, αφού οι αρχές της φοβούνται ότι μαζί με τους συρμούς θα επιχειρηθεί και μαζικό πέρασμα προσφύγων και μεταναστών.

Οπως μεταδίδει το ΑΠΕ, άλλα έξι τρένα περιμένουν από την άλλη πλευρά των συνόρων να περάσουν στην Ελλάδα.

Ερμητικά κλειστό είναι και το σημείο διέλευσης στην ουδέτερη ζώνη Ελλάδας-ΠΓΔΜ από χθες. Πριν την επίθεση της αστυνομίας της ΠΓΔΜ εναντίον των προσφύγων είχαν περάσει μόλις 30 άνθρωποι από εκεί.

Στον καταυλισμό της Ειδομένης, ένα «μικρό Καλαί» επί ελληνικού εδάφους, περίπου 7.000 πρόσφυγες περιμένουν – κάποιοι από αυτούς εδώ και πάνω από δέκα ημέρες – να περάσουν την βαριά σιδερόφραχτη πύλη και να συνεχίσουν από εκεί το ταξίδι τους προς τη δυτική Ευρώπη. Ανάμεσά τους φυσικά πλήθος παιδιών που και μόνο η σκέψη της διαδρομής που έκαναν μέχρι να φτάσουν ως εκεί, αλλά και τον τρόπο που την έκαναν, προκαλεί δέος.

Την ίδια ώρα, όλος ο «κουρνιαχτός» που έχει σηκωθεί από τα συστημικά ΜΜΕ, με «σπαραξικάρδιο», αλλά στοχευμένο στο «καλός πρόσφυγας – «κακός» μετανάστης, τρόπο, και τους φασίστες για τα κέντρα καταγραφής, αλλά και προσωρινής φιλοξενίας, «προσπερνά» το γεγονός, ότι κάθε έννοια «φιλτραρίσματος» των προσφυγικών ροών στο όνομα της παροχής ασύλου, καταρρέει από την ίδια την πραγματικότητα του πολέμου.

Μιλώντας στο ΑΠΕ, η εκπρόσωπος της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες (UNHCR) Μελίσα Φλέμινγκ, σημείωσε, ότι «μας ανησυχεί ιδιαίτερα ο αφγανικός πληθυσμός καθώς ήταν ο τρίτος μεγαλύτερος πληθυσμός (προσφύγων) από αυτούς που έφταναν στην Ελλάδα».

«Πολλοί Αφγανοί, ένα μεγάλο ποσοστό αυτών, χρήζουν -αυτό που ονομάζουμε- διεθνούς προστασίας. Αυτό σημαίνει ότι σε γενικές γραμμές θα τούς παρέχονταν το καθεστώς πρόσφυγα, εάν η αίτηση ασύλου τους γινόταν αποδεκτή. Σημαίνει, επίσης, πως αν επρόκειτο να επαναπροωθηθούν θα κινδύνευε η ζωή τους (…) Δυστυχώς δεν εμπίπτουν στο σχήμα μετεγκατάστασης της Ευρωπαϊκής Ένωσης».

Προσθέτει, ότι «κατά τη διάρκεια της πρόσφατης επίσκεψής μου στην Ελλάδα συνάντησα πολλούς Αφγανούς που μού είπαν πως το ταξίδι τους τελείωσε, πενήντα μέρες, τούς τελείωσαν τα χρήματα, έχουν πουλήσει τα σπίτια και όλα τα υπάρχοντά τους. Τώρα είναι παντελώς απελπισμένοι, σε σύγχυση και ανησυχούν πολύ».

Η ίδια προβληματίζεται και για τους Σύριους και Ιρακινούς που ταξιδεύουν χωρίς ταυτότητα ή διαβατήριο, χωρίς τα οποία δεν μπορούν να διεκδικήσουν οτιδήποτε σε ευρωπαϊκό έδαφος. «Γνωρίζουμε πολλούς Σύριους, τα σπίτια των οποίων βομβαρδίστηκαν και το τελευταίο πράγμα που σκέφτηκαν ήταν να ψάξουν να βρουν τα προσωπικά τους έγγραφα. Επίσης, στη Συρία δεν μπορούσαν να ανανεώσουν τα έγγραφά τους εξαιτίας του πολέμου. Θα είναι πολύ δύσκολο γι’ αυτούς να αποδείξουν (την ταυτότητά τους). Ορισμένοι έφεραν ό,τι είχαν, το πιστοποιητικό γέννησης ή γάμου, αλλά αυτό προφανώς δεν είναι αρκετό. Γι’ αυτό θα συνεχίσουμε να υποστηρίζουμε και να ζητούμε το άνοιγμα της διαδικασίας».

Πάντως, «όλοι οι Σύροι που ξέρω το μόνο που θέλουν είναι να επιστρέψουν στα σπίτια τους» καταλήγει.

Τα… «διαθέσιμα εργαλεία» της καπιταλιστικής ανάκαμψης

Τα κριτήρια όμως των αστών είναι εντελώς διαφορετικά. Γι’ αυτούς, η προσφυγιά δεν είναι δράμα, αλλά μια «ευκαιρία» «επανεκκίνησης» της οικονομίας. Δηλαδή, «μοχλός» για νέο γύρο απρόσκοπτης αναπαραγωγής του κεφαλαίου και καπιταλιστικής ανάπτυξης.

Ο επίτροπος Οικονομικών Υποθέσεων της ΕΕ, Πιερ Μοσκοβισί, το έθεσε «ψυχρά» αλλά απερίφραστα:

«Η αύξηση των δημόσιων δαπανών για την αντιμετώπιση του προσφυγικού προβλήματος συνεπάγεται τη διεύρυνση του ευρωπαϊκού ΑΕΠ κατά 0,2% – 0,3%» εξήγησε μιλώντας πρόσφατα στο πρακτορείο CNBC.

Υπό το οικονομικό πρίσμα, είπε ο Μοσκοβισί, «το μεταναστευτικό συνιστά μία πολύ καλή ευκαιρία, ώστε να αναπτυχθεί περαιτέρω η ευρωπαϊκή οικονομία».Σύμφωνα με τον ίδιο, οι επενδύσεις που θα κληθούν να υλοποιήσουν οι εθνικές κυβερνήσεις θα αναπληρώσουν το χαμένο έδαφος, καθώς το μεγαλύτερο πρόβλημα της Ευρωζώνης συνίσταται σ’ αυτό το «επενδυτικό κενό».

Εμφανίστηκε, μάλιστα αισιόδοξος σημειώνοντας ότι από τις 28 χώρες – μέλη, οι 27 αναμένεται να σημειώσουν θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης. Εκτίμησε δε, ότι τα επόμενα τρία χρόνια, η μέση ετήσια ανάπτυξη στην Ε.Ε. θα διαμορφωθεί στο 1,5% – 2%.

«Θα πρέπει να επιστρατεύσουμε όλα τα διαθέσιμα εργαλεία προκειμένου να πετύχουμε υψηλότερους ρυθμούς ανάπτυξης» υπογράμμισε, καταλήγοντας.

Στα «διαθέσιμα εργαλεία» βλέπε την προσφυγική τραγωδία…

Η «σφαγή» στο εσωτερικό της ΕΕ μεταξύ των αστικών τάξεων των κρατών – μελών της για το ποια θα πληρώσει το λιγότερο κόστος από τη διαχείριση του προσφυγικού δράματος εμπεριέχει τεράστιες δόσεις υποκρισίας ως προς την έκφρασή της. Την ώρα που ο «καυγάς» γίνεται για μερικές δεκάδες ή έστω εκατοντάδες χιλιάδες ψυχές, η Ευρωπαϊκή Ενωση, ήδη από το 2007, εκτιμούσε ότι χρειάζεται 20 εκατομμύρια ειδικευμένους μετανάστες μέσα στα επόμενα 20 χρόνια, κυρίως στους τομείς της τεχνολογίας υπολογιστών και της μηχανικής.

Μάλιστα, το μέτρο της «μπλε κάρτας» για μη Ευρωπαίοι πολίτες με αναγνωρισμένο πτυχίο ΑΕΙ, επαγγελματική εμπειρία τουλάχιστον τριών ετών που τους επιτραπεί μαζί με τις οικογένειές τους να ζουν στην ΕΕ εντάσσεται στο πλαίσιο της Πράσινης Βίβλου για την μετανάστευση από το «ανύποπτο» 2005.

Το πόσοι και ποιοι μετανάστες θα έχουν αυτό το δικαίωμα είναι απλό: Οσοι χρειάζονται κάθε φορά.

Χαρακτηριστικό του ιμπεριαλιστικού κυνισμού είναι και το γεγονός, ότι ενώ αυτή τη στιγμή βρίσκεται σε εξέλιξη άγριος «καυγάς» στην ΕΕ και για τα κέντρα φιλοξενίας προσφύγων αλλά και για τα περιβόητα κέντρα καταγραφής τους, τον Οκτώβρη του 2004, μια διήμερη Ατυπη Σύνοδος στη Χάγη των υπουργών Δικαιοσύνης και Εσωτερικών της ΕΕ, κατέληξε σε συμφωνία για δημιουργία πέντε στρατοπέδων προσφύγων στη Βόρεια Αφρική!

Εκεί θα «μαντρώνονταν» «προσωρινά» όσοι πρόσφυγες θέλουν να έρθουν στην ΕΕ, έως ότου εξεταστεί η αίτησή τους για παροχή ασύλου.
Τα πέντε αυτά «κέντρα υποδοχής» προσφύγων θα δημιουργούνταν στην Τυνησία, τη Λιβύη, το Μαρόκο, την Αλγερία και τη Μαυριτανία. Η Κομισιόν προσφέρθηκε να χρηματοδοτήσει κιόλας αυτά τα στρατόπεδα «υποδοχής».

Η επιλεκτική, αλλά μαζική, «εισαγωγή» φθηνού, εξειδικευμένου εργατικού δυναμικού επιβεβαιώθηκε και το 2010 στην ετήσια έκθεση της ΕΕ για τη μετανάστευση και το άσυλο η οποία κατέγραψε ως ζητούμενο την «ελεγχόμενη μετανάστευση προς την ΕΕ » ανθρώπων με «προσόντα».Επίσης, «ευελιξία» στην αγορά εργασίας προκειμένου οι μετανάστες να αλλάζουν ευκολότερα εργοδότη από το ένα κράτος μέλος στο άλλο και έτσι να καλυφτούν οι ανάγκες στην «αγορά εργασίας».

Οσοι νομίζουν ότι τα ατελείωτα προσφυγικά ποτάμια από τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο στην Συρία «έπνιξαν» τις παραπάνω επιδιώξεις κάνουν λάθος: Πριν λίγες μέρες, στην σύνοδο των υπουργών Οικονομικών και των κεντρικών τραπεζιτών της ομάδας των G20 στην Σαγκάη, το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο «πρότεινε» την άμεση ένταξη των προσφύγων και μεταναστών στην αγορά εργασίας, με επιδότηση των εργοδοτών που προσλαμβάνουν πρόσφυγες και… άρση των ορίων κατώτατων αποδοχών.

Αποδεικνύεται λοιπόν και έτσι, ότι η μετανάστευση σήμερα, όπως και η καπιταλιστική κρίση, όπως, στις απαρχές του καπιταλισμού, η εισαγωγή των μηχανών στην παραγωγή, όχι μόνο δεν είναι «αιτία» των δεινών της εργατικής τάξης των χωρών υποδοχής, αλλά ένα ακόμη απάνθρωπο αποτέλεσμα της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο. Οτι η ενότητα και πάλη της εργατικής τάξης πέρα και πάνω από φυλή, χρώμα, εθνικότητα και θρησκεία είναι μονόδρομος. Διότι, ως γνωστόν, «στον κόσμο των αφεντικών, είμαστε όλοι ξένοι»…

Γεννήθηκε – και αυτή είναι μία από τις ελάχιστες βεβαιότητες που έχει – το 1970. Πουλούσε την εργατική του δύναμη επί χρόνια στον έντυπο και τον ηλεκτρονικό Τύπο. Μέχρι που του έπεσε ο ουρανός στο κεφάλι ήταν το μόνο πράγμα που φοβόταν. Τώρα «αναρρώνει» στο Περιοδικό. Ελπίζει, για πάντα.