Τα σκλαβοπάζαρα της Λιβύης είναι καθρέφτης ενός κόσμου που δεν θα είναι ο δικός μας

| 05/07/2018

Πριν από λίγες ημέρες, οι ηγέτες της Ευρώπης των «αξιών και των ελευθεριών» αποφάσισαν, μεταξύ άλλων, προκειμένου να «ελέγξουν τις μεταναστευτικές και προσφυγικές ροές», πρακτικά να στήσουν μεγάλα στρατόπεδα συγκέντρωσης σε «τρίτες» χώρες, οι οποίες θα «μπουκωθούν» με χρήματα για να δημιουργήσουν «θεωρητικώς» καθώς πρέπει δυνάμεις καταστολής και ασφάλειας, λιμενικό κλπ, οι οποίες, υπό την υψηλή εποπτεία (;) της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ θα φέρνουν σε πέρας τη διαδικασία των αιτήσεων ασύλου. Απώτερος σκοπός όλης αυτής της ιστορίας, πρακτικώς, είναι να μην πατάνε το πόδι τους σε ευρωπαϊκό έδαφος, όλοι εκείνοι οι φτωχοδιάβολοι που τα συμφέροντα και τα κέρδη του «πάντα πολιτισμένου και υψηλού επιπέδου» καπιταλισμού έχουν καταστήσει αβίωτη τη ζωή στις πατρίδες τους για μια ατελείωτη σειρά από λόγους.

Μετά από το πλέον πρόσφατο δράμα, αυτό των χιλιάδων (σε διψήφιο νούμερο) ανθρώπων που αφέθηκαν να πεθάνουν από τις αλγερινές αρχές στην έρημο της Σαχάρα, ίσως το πιο χαρακτηριστικό (και σταθερό) παράδειγμα του τι περιμένει τους ανθρώπους αυτούς είναι το τι συμβαίνει στην Λιβύη. Σε εκείνη την Λιβύη που στο όνομα της ασφάλειας και της καταπολέμησης της τρομοκρατίας (πόσο τετριμμένα και μακάβρια γελοία ακούγονται ορισμένα πράγματα) αιματοκυλίστηκε και διαλύθηκε για να μετατραπεί σε ένα υποδειγματικό failed state (αποτυχημένο κράτος)  όπου επικρατεί χάος, ένοπλες ομάδες κάθε είδους που αλληλοεξοντώνονται, και όπου η ανθρώπινη ζωή είναι πολύ, πάρα πολύ φτηνή.

Τα στοιχεία, οι φωτογραφίες και το βίντεο είναι από τα τέλη του 2017. Η κατάσταση, όμως, διόλου δεν έχει αλλάξει, μάλλον έχει επιδεινωθεί. Πριν από μερικούς μήνες, λοιπόν, δημοσιογράφοι του CNN είχαν αναδείξει το τεράστιο θέμα του δουλεμπορίου που «ανθίζει» στη Λιβύη. Είχαν, μάλιστα, καταφέρει να καταγράψουν με κρυφή κάμερα μια τέτοια πλειοδοσία για ανθρώπους, με την ακριβότερη προσφορά να μην ξεπερνά τα 400 ευρώ και τους ανθρώπους – εμπορεύματα να αλλάζουν χέρια ενώ τα σημάδια βασανισμών είναι εμφανή. Η τιμή, όπως εξηγούν οι εμπλεκόμενοι, εξαρτάται από την ηλικία, τη σωματική διάπλαση και την ρώμη των …αντικειμένων.

Το συγκλονιστικό βίντεο γυρίστηκε λίγο έξω από την Τρίπολη και κατά τη διάρκεια του σκλαβοπάζαρου αυτού …πουλήθηκαν 12 άνθρωποι.

Οι καταγγελίες φθάνουν βροχή στον Διεθνή Οργανισμό Μετανάστευσης εδώ και καιρό, απλώς το βίντεο που κατάφεραν να τραβήξουν οι δημοσιογράφοι αποτελεί το πρώτο απτό στοιχείο, δεδομένου ότι οι «σκλάβοι»,  όσοι κατάφεραν κάποια στιγμή να διαφύγουν και να καταγγείλουν, υπογραμμίζουν ότι δεν έχουν κινητά τηλέφωνα και καμία δυνατότητα να καταγράψουν τι γίνεται. Όπως τονίζουν όταν πουληθούν (και εφόσον έχουν επιβιώσει από τα βασανιστήρια που υφίστανται στα χέρια των δουλεμπόρων) απασχολούνται σε μια σειρά από σκληρές αγροτικές σωματικές εργασίες, εννοείται χωρίς μισθό και χωρίς κανένα δικαίωμα ενώ αν τολμήσουν να μιλήσουν, απλώς εκτελούνται.

Το γεγονός και μόνο ότι αν και η πραγματικότητα αυτή είναι γνωστή, η ηγεσία της ΕΕ, συμπεριλαμβανομένης της ελληνικής κυβέρνησης που πέραν ορισμένων ψελλισμάτων, εννοείται ότι δεν τόλμησε να «σηκώσει το θέμα», προκρίνει την λύση της συγκέντρωσης των ανθρώπων αυτών στις χώρες όπου δουλέμποροι τους αγοράζουν και τους πουλούν «σαν να ήταν ντομάτες», όπως λέει χαρακτηριστικά ένας μετανάστης από το Καμερούν, είναι ενδεικτική του πώς γίνεται αντιληπτή η «αλληλεγγύη» και η ανθρωπιά από εκείνους που στο όνομά τους έχουν διαλύσει ολόκληρες χώρες. Εξαίρετη, άλλωστε, και η στάση του ΟΗΕ που μπορεί να επαναλαμβάνει σαν κάποιο ταντρικό μάντρα τα περί «ανθρωπίνων δικαιωμάτων» αλλά ανέχεται, εύκολα, ακόμη και να ακούγονται τέτοιες προτάσεις, πόσο μάλλον που προωθούνται προς εφαρμογή, ενώ κατά δεκάδες ανθρώπινα κορμιά «στρώνουν» το βυθό της Μεσογείου.

Αυτό είναι η κόλαση επί γης. Αυτό είναι η ηθική, η λογική και ο κόσμος που έχει φτιαχτεί με γνώμονα το χρήμα και το κέρδος, την εκμετάλλευση και τον εξευτελισμό κάθε ανθρώπινης πτυχής.  Αυτός είναι ο καπιταλισμός. Δεν έχει «παρανοήσεις» και μερικούς «κακούς» και δεν αρκούν κάποιες «ρυθμίσεις». Έχει αίτια, έχει δράστες, έχει ενόχους, συνενόχους και έχει και θύματα. Άμεσα, έμμεσα θύματα. Λίγο λιγότερο άνθρωποι μέρα με την ημέρα. Γιατί σε κάθε βλέμμα των κοριτσιών αυτών, σε κάθε άνθρωπο που χάνεται, γινόμαστε όλοι λίγο λιγότερο άνθρωποι. Και ναι, αυτός ο κόσμος δεν ήταν, δεν είναι και δεν θα είναι ο δικός μας, όπως ούτε ο δήθεν «πολιτισμός» σας με τα αιματοβαμμένα χέρια.  Ναι, υπάρχει εσείς κι εμείς και κρίνεται σε απλά καθημερινά πράγματα: στο πόσο δεν γίνεται διαρκώς το στομάχι σας κόμπο, στο πώς μπορείτε να κοιμάστε ήσυχοι τα βράδια όταν πνίγονται μωρά! 

Πηγή: InfoMigrants

Ανάμεσα στις δύο μεγάλες αγάπες, την ψυχολογία και τη δημοσιογραφία, την μία την σπούδασε και την άλλη την έκανε επάγγελμα. Καμβάς το διεθνές ρεπορτάζ. Eκεί που δυστυχώς οι ζωές γίνονται ακόμη αριθμοί. Αγαπημένη ερώτηση: γιατί. Αγαπημένο μέσο: οι λέξεις, γραπτές ή ραδιοφωνικές. Μετά κόπων και βασάνων, κατάφερε να ολοκληρώσει διδακτορική διατριβή, όπου αποπειράθηκε να συνδυάσει πολιτική φιλοσοφία και σύγχρονες εξελίξεις.