Τεύκρος Μιχαηλίδης: «Σφαιρικά κάτοπτρα, επίπεδοι φόνοι»

Γοητευτικό, λογοτεχνικο - μαθηματικό πρόβλημα

| 16/07/2016

Η πρώτη πρόταση του βιβλίου αποκαλύπτει και το μέγεθος του τελευταίου μυθιστορήματος του Τεύκρου Μιχαηλίδη: «Δεν σκότωσα εγώ τη Λωρ ντε Γκρεναντίν Μπουατέζ κι ας είχα κάθε λόγο να επιθυμώ τον θάνατό της…». Η φράση ανήκει στην Δόνα Εστεφάνα, προσωπική γιάτρισσα της Βερεγγάριας από τη Ναβάρα, της όμορφης συζύγου του Λεοντόκαρδου. Άμεση, υποβλητική, καθηλωτική. Σε «διατάζει» να μείνεις προσηλωμένος στην αφήγηση και να μην αφήσεις στιγμή το βιβλίο. Εξάλλου, τα έχει όλα: Ιστορία, έγκλημα, μυστήριο, έρωτα, μαθηματικά. Ναι, η επιστήμη δίνει τον τόνο, προχωρά την ιστορία, αποκωδικοποιεί, αυξάνει την ένταση σε καθετί. Τα «Σφαιρική κάτοπτρα, επίπεδοι φόνοι» θα σας παρασύρουν σε ένα μαθηματικό πρόβλημα που θα ανυπομονείτε να λυθεί.

μιχαηλίδης3

Ο Μιχαηλίδης ξέρει πολύ καλά πώς να παντρεύει την επιστήμη του (μαθηματικός) με τη λογοτεχνία. Ίσως είναι ο καλύτερος σε αυτό το υβρίδιο. Τα εύσημα δεν αποδίδονται άδικα μια και η ισορροπία μεταξύ μαθηματικών – λογοτεχνικών μεταβλητών είναι δύσκολη. Όταν έχεις σκοπό να τα δώσεις όλα στον αναγνώστη, τότε οι αναλογίες είναι κρίσιμες. Με άλλα λόγια, ο Μιχαηλίδης, είναι (και εδώ) ακριβής. Αν το αποτυπώναμε σχηματικά θα ήταν ως εξής: Πάθος, μηχανορραφία, έγκλημα, σφαιρικά κάτοπτρα. Σε αυτόν τον άξονα κινείται και αναπτύσσεται η υπόθεση ανάμεσα σε δύο χρονικές περιόδους.

μιχαηιδης4

Βρισκόμαστε στα μέσα της δεκαετίας του ’50. Μία Αγγλίδα βυζαντινολόγος, ένας Γάλλος παλαιογράφος κι ένας νεαρός Ελληνας μαθηματικός καλούνται στην Κύπρο για να αξιολογήσουν χειρόγραφο που χρονολογείται από την περίοδο της Τρίτης Σταυροφορίας. Στο κείμενο αναφέρεται ένα δύσκολο μαθηματικό πρόβλημα, που παρέμενε άλυτο από την εποχή του Πτολεμαίου, αλλά και ένας μυστηριώδης φόνος. Τα πράγματα περιπλέκονται όταν οι τρεις εμπειρογνώμονες γίνονται μάρτυρες, οχτακόσια χρόνια αργότερα, ενός ακόμα φόνου.

μιχαηλιδης1

Ο Μιχαηλίδης ξέρει να κρατά την αγωνία και να χειρίζεται τα μέσα που έχει. Το αφηγηματικό πλαίσιο, χρονολογικά, αλλάζει σε κάθε κεφάλαιο. Από την εποχή της Τρίτης Σταυροφορίας, στα μέσα του 20ου αιώνα και τη βρετανική διοίκηση στην Κύπρο. Δυο παράλληλοι κόσμοι που τους τέμνει ένα χειρόγραφο. Η πλοκή εξελίσσεται ομαλά, με τις ανατροπές προσεκτικά επιλεγμένες. Ο Μιχαηλίδης κρατά την άκρη του νήματος και ξετυλίγει το κουβάρι της ιστορίας αργά και γοητευτικά. Τα «Σφαιρικά κάτοπτρα, επίπεδοι φόνοι» διαβάζονται παθιασμένα και με τη λαχτάρα μικρού παιδιού.

Info: “Σφαιρικά κάτοπτρα, επίπεδοι φόνοι”, Εκδ. Πόλις

μιχαηλιδης2

Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1980. Σπούδασε αθλητική δημοσιογραφία και παρά την αγάπη και την ενασχόλησή του με τη λογοτεχνία, συνεχίζει να ασχολείται με το αθλητικό ρεπορτάζ. Έχει εργαστεί σε εφημερίδες, περιοδικά, ραδιοφωνικούς σταθμούς, κάνοντας βιβλιοπαρουσιάσεις