Το θαύμα του λόγου -Μια ευσύνοπτη μελέτη για το ελληνικό δημοτικό τραγούδι από τον Γιάννη Κορίδη

Μια επίμονη παρατήρηση στα θεμέλια του οικοδομήματος που λέγεται “Δημοτικό Τραγούδι”

| 12/12/2018

Το δημοτικό τραγούδι ανήκει στους λίγους φάρους που στέκουν όρθιοι στο πέρασμα του χρόνου. Παραδοχή, αξίωμα που το βρήκαμε και ορίζει σε μεγάλο βαθμό τις ζωές μας. Τις τραγουδά και τις σώζει, τις προφυλάσσει από τη λήθη και τη βαρβαρότητα, το περιθώριο… Στο δημοτικό τραγούδι συντελείται το θαύμα του λόγου. Ο λόγος ο προφορικός αυτονομείται από το άτομο που τον απελευθερώνει και συναντά αυτόν που εκφράζει τα πιο βαθιά αισθήματα, τις μύχιες σκέψεις και τους καημούς που ζουν στους στεναγμούς και στις βαριές ανάσες. Η συνάντηση γίνεται ένωση και το αυθύπαρκτο επιστρέφει στον εαυτό του και μεγαλώνει, πολλαπλασιάζεται και καταλαμβάνει τον χώρο που του αναλογεί, τον κόσμο ολόκληρο δηλαδή. Ναι, το δημοτικό τραγούδι δεν έχει πατρίδα, σύνορα, βρίσκεται και “ζει” εκεί που είναι ο άνθρωπος, δεν στέκεται σε έθνος, φυλή, αλλά σε τάξη και στη συγγένεια την αληθινή, τη δίχως προκαταλήψεις και τύπους. Ο άνθρωπος γίνεται μεσολαβητής και από στόμα σε στόμα αναλαμβάνει να μεταφέρει τη φλόγα των ασμάτων και από το χθες να έρθει στο σήμερα. Την εικόνα του, μια λεπτομέρεια αυτής, μας παρουσιάζει στο βιβλίο του ο Γιάννης Κορίδης, το οποίο κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ιωλκός.

Η μελέτη του έμπειρου δημοσιογράφου, καταξιωμένου ποιητή και άοκνου ερευνητή, δεν είναι πολυσέλιδη. Δεν είναι φορτωμένη με ιστορικά στοιχεία και μουσικούς όρους. Δεν είναι γεμάτη τραγούδια, στίχους και ερμηνευτές. Η μελέτη του είναι επίμονη παρατήρηση στα θεμέλια του οικοδομήματος που λέγεται “Δημοτικό Τραγούδι”. Ο Κορίδης γνωρίζει ότι το αντικείμενο της μελέτης τον ξεπερνά. Ολους μας ξεπερνά. Το δημοτικό τραγούδι δεν σταματά, δεν περιορίζεται, δεν χάνεται, δεν έχει όριο. Συνεπώς, αυτό που πρέπει να παρατηρηθεί και αναδειχθεί είναι τα θεμέλια του. Εδώ εντοπίζεται η διαχρονικότητα του δημοτικού τραγουδιού και η “ευκολία” του μελετητή. Η  διαδρομή προς τα πίσω, στα πρώτα χνάρια είναι δύσκολη. Τα θεμέλια του δημοτικού τραγουδιού είναι ευδιάκριτα και φιλόξενα και γι’ αυτό προσφέρονται για μελέτη και έρευνα. Υπάρχουν όμως και απαιτήσεις…

Ο Κορίδης με σεβασμό, προσοχή και ταπεινότητα προσεγγίζει τους κεντρικούς άξονες του δημοτικού τραγουδιού. “Του νεκρού αδερφού” και “Το σύγχρονο δημοτικό τραγούδι” είναι οι πυλώνες της μελέτης -οι βασικές θεματικές- αλλά και αυτοί που δίνουν καθαρή εικόνα και εξήγηση για το τι εστί ελληνικό δημοτικό τραγούδι. Βασικό εργαλείο η πλούσια βιβλιογραφία, ελληνόγλωσση και ξενόγλωσση, από την οποία αντλεί και ρίχνει φως στα ανεξίτηλα σημάδια του δημοτικού τραγουδιού.

 

Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1980. Σπούδασε αθλητική δημοσιογραφία και παρά την αγάπη και την ενασχόλησή του με τη λογοτεχνία, συνεχίζει να ασχολείται με το αθλητικό ρεπορτάζ. Έχει εργαστεί σε εφημερίδες, περιοδικά, ραδιοφωνικούς σταθμούς, κάνοντας βιβλιοπαρουσιάσεις