Στήλη: Auditorium

Auditorium: Νέοι, καινούργιοι ήχοι!

Δισκογραφικές προτάσεις της εβδομάδας

| 22/05/2017

Δεν είναι καθόλου καινούρια τούτη η στήλη. Έκανε την πορεία της για αρκετό καιρό, στο παρελθόν («Δίφωνο», «Jazz& Τζαζ») πέρασε στην διαθεσιμότητα και έρχεται και πάλι στο προσκήνιο του φιλόξενου «Περιοδικού». Κυρίως νέες μουσικές θα παρουσιάζει αλλά δεν θα παραλείπει να μεταφέρει δημιουργικές προτάσεις από το κυρίως ρεύμα της δισκογραφίας. Το βασικό χαρακτηριστικό της είναι η συνοπτική αλλά ουσιαστική παρουσίαση των καλλιτεχνικών προϊόντων.

[hr]

18446870_626557190867288_4640470323987838744_n

Τρίτη κυκλοφορία για τον ελβετό καλλιτέχνη ήχου (sound artist) και παραγωγό, Samuel Savenberg  ή S S S S -δύο μεγάλης διάρκειας συνθέσεις υπό τον γενικό τίτλο Just Dead Stars For Dead Eyes”- δανεισμένο από στίχους του μάλλον αυτόχειρα Richey Edwards των Manic Street Preachers. Σε αυτές εξερευνά το ηχητικό περιβάλλον της συναυλιακής αίθουσας Südpol στη Λουκέρνη με ηχογραφήσεις πεδίου γύρω από αυτήν, πιάνων ακόμη και άλλων καλλιτεχνών όπως και ενός ηθοποιού που ακούγεται και στα δυο μέρη του δίσκου. Η μουσική κινείται μεταξύ λευκού και όχι μόνο θορύβου -με τρυπάνια και διάφορα εφέ- ογκώδεις ρυθμούς μπάσου και χαλαρά έως και αιθέρια πιανιστικά μέρη.

18425286_626556894200651_4234201726861233115_n

Συνθέτης και τεχνικός ήχου ο ισπανός Miguel Angel Tolosa έχει για την ετικέτα Sofa το πρώτο του σόλο άλμπουμ,Ephimeral, έργο που χαρακτηρίζεται ως ηλεκτροακουστικό. Βασικό ρόλο στις δουλειές του μαδριλένου μουσικού παίζει η έννοια του χρόνου στον οποίο εξελίσσεται  ο ήχος και πως τον βιώνει ο ακροατής. Άνευ πολιτικού ή φιλοσοφικού περιεχόμενο αλλά καθαρά ηχητική διαδικασία και τα συναισθήματα που προκαλεί. Τώρα, η αισθητική του “Εφήμερου” συνδυάζει συνθετητές, θόρυβο, ηχογραφήσεις πεδίου και ατμοσφαιρικές, σκοτεινές όμως και υπόγειες μελωδικές γραμμές.

18446577_626556380867369_4705988058795573710_n

 “AL-‘AN ! (And Your Night Is Your Shadow-A Fairy Tale Of Piece Of Land To Make Our Dreams)”, o νέος δίσκος των Oiseaux-Tempête μπερδεύει δημιουργικά την αραβική, την γαλλική και την αγγλική γλώσσα, μαζί με αντίστοιχους γνωστούς μουσικούς καθώς ηχογραφήθηκε σε Βηρυττό και Παρίσι. Ιδέα των Frédéric D. Oberland και  Stéphane Pigneul ήταν να συνθέσουν ακουστικά στοιχεία με ελεκτρόνικα, μεσανατολικούς ρυθμούς με ροκ μέσα από τον αυτοσχεδιασμό. Παράλληλα, μιξάρουν την φωνή του παλαιστίνιου ποιητή Μαχμούντ Νταρουίς καθώς απαγγέλει ή την ηχώ της Φαϊρούζ από κάποιο τραγούδι της κ.α. έτσι ώστε να ολοκληρωθεί το σκηνικό της υπόθεσής τους. Πολυσύνθετο έργο, πυκνής δομής με αποκορύφωμα το 17λεπτο  “Through The Speech of Stars”.      

18519972_626557097533964_7524676428207932949_n

Το δεύτερο άλμπουμ του Mr. Mitch ή κατά κόσμον, Miles Mitchell, Devout, εμπεριέχει όλα εκείνα τα μουσικά στοιχεία που χαρακτηρίζουν το grime: το jungle, το dancehall, το drum and bass, το ραπ, την ελέκτρο, το 2-step κ.α. Εδώ, βέβαια, ο ρεμίξερ και μουσικός δημιουργεί περισσότερο ποπ σόουλ καταστάσεις, λειαίνοντας τις σκληρές γωνίες- πιο κοντά σε ένα από τους προγόνους του είδους, το dubstep. Ούτως ο Άγγλος συγκροτεί ένα άλμπουμ μοντέρνου grime με την εικόνα ενός χαλαρού μελωδικού έργου -ένεκα της πρόσφατης πατρότητας του- με αρκετές φωνές και σε αντίθεση με το στιλ ενός αντεργκράουντ παραγωγού που τον χαρακτηρίζει.

18447091_626556600867347_496919970402046476_n

Δυο εξαιρετικοί πιανίστες, οι ιταλοί Bruno Canino και Enrico Pieranunzi, ερμηνεύουν διάφορα στάνταρ κομμάτια από αμερικανούς συνθέτες, βόρειους και νότιους υπό τον γενικό τίτλο, “Americas”. Με κλασική παιδεία ο πρώτος, με τζαζ ο δεύτερος, ενώνουν  δυνάμεις  στην δημιουργία μιας μουσικής τέχνης που λειτουργεί ως παγκόσμια γλώσσα. Ούτως, συνθέσεις όπως του Aaron Copland “Danzón Cubano, του Astor Piazzolla, “Milonga Del Àngel”- του συμπατριώτη του Carlos Guastavino, “Muchacho Jujeño” ή το “I Got Rhythm” των Ira και George Gershwin δημιουργούν εκείνο το καλλιτεχνικό προϊόν που προβάλλει  την πολύπλευρη τέχνη και την δεινότητα των εκτελεστών.

18485279_626556794200661_1634656912622569443_n

Ο νεαρός ιταλός πιανίστας Claudio Filippini έρχεται με τον σόλο δίσκο του Overflying” να συνδυάσει τον τζαζίστικο αυτοσχεδιασμό με την έντεχνη μουσική: όχι μόνο στις προσωπικές του συνθέσεις μπορείς να διακρίνει κανείς στις διάφορες συγχορδίες του τον Μότσαρτ αλλά και ατόφια κομμάτια από Ραβέλ, Μπετόβεν, Προκόφιεφ και Ντομένικο Σκαρλάτι περιλαμβάνονται στη λίστα των τίτλων. Ο Filippini υπερβαίνει είδη και ύφη έτσι ώστε να δημιουργήσει, όπως και με τους Canino και Pieranunzi παραπάνω, μια γλώσσα έκφρασης που υπερβαίνει εμπορικούς, μάλλον, διαχωρισμούς.

18519428_626557290867278_8139704137936698929_n

Ομολογουμένως, ευχάριστη έκπληξη αποτελεί το ντεμπούτο άλμπουμ των δικών μας, The Randen, “Strange Times”. Από την επαγγελματική παραγωγή στις ζωντανές εκτελέσεις των κομματιών και στους διάφορους επιθετικούς στίχους, τα κομμάτια του των τριών μουσικών [Βασίλης Μαντζάνας, κιθάρα, φωνή- Κώστας Κουμπρίδης, ντραμς, Βασίλης Αυγερινός, μπάσο], δείχνουν μια ωριμότητα για πρώτη δουλειά που υπόσχεται πολλά. Επιρροές από το αγγλικό ροκ των 60’s – Stones- και την αμερικανική μπαλάντα των 70’s- Neil Young- grunge και Nirvana, ίσως, αλλά κυρίως συνθέσεις με χαρακτήρα που βεβαίως εδράζονται στην σύγχρονη θέαση του ροκ.

Γεννήθηκε στην Αθήνα και μεγάλωσε στην Αθήνα. Σπούδασε Βιολογία στην Ιταλία και στην Ελλάδα. Παράλληλα, έπαιξε ως μουσικός παραγωγός σε πολλά ραδιόφωνα για πολλά χρόνια και έγραψε ως μουσικός κριτικός σε μια σειρά περιοδικά. Αυτό συνεχίζει μέχρι και σήμερα.