Στήλη: Auditorium

AUDITORIUM

Επτά δίσκοι στο πνεύμα της τζαζ

| 03/03/2018

Δεν είναι καθόλου καινούρια τούτη η στήλη. Έκανε την πορεία της για αρκετό καιρό, στο παρελθόν («Δίφωνο», «Jazz& Τζαζ») πέρασε στην διαθεσιμότητα και έρχεται και πάλι στο προσκήνιο του φιλόξενου «Περιοδικού». Κυρίως νέες μουσικές θα παρουσιάζει, αλλά δεν θα παραλείπει να μεταφέρει δημιουργικές προτάσεις από το κυρίως ρεύμα της δισκογραφίας. Το βασικό χαρακτηριστικό της είναι η συνοπτική αλλά ουσιαστική παρουσίαση των καλλιτεχνικών προϊόντων


Τρεις εξαιρετικοί πιανίστες στο φεστιβάλ Jazz At Berlin Philharmonic, oι Iiro Rantala, Leszek Możdżer και Michael Wollny παίζουν σόλο ή ντουέτο ή όλοι μαζί στο φινάλε, στο κλασικό «La Fiesta” του Chick Corea. Στο «Jazz at Berlin Philharmonic VII – Piano Night» ερμηνεύονται συνθέσεις των Rantala και Możdżer ομού με διάφορα στάνταρ όπως τα «Summertime» (Gershwin) και «Candide Overture» (Bernstein) αλλά εκείνο που εντυπωσιάζει και συνάμα γοητεύει είναι η άνεση του Φιλανδού, του Πολωνού και του Γερμανού να περνούν από το κλασικότροπο ύφος σε αυτό του ροκ και ακόμη, της ποπ, βασιζόμενοι πάντοτε στον δημιουργικό αυτοσχεδιασμό και στον απαράμιλλο συντονισμό τους.

Τέταρτος αν δεν κάνουμε λάθος δίσκος των Echoes Of Swing, το «Travelin´» και η άνεση του κουαρτέτου- Colin T. Dawson (τρομπέτα, κορνέτα, flugelhorn, φωνητικά), Chris Hopkins (άλτο σαξόφωνο),  Bernd Lhotzky (πιάνο και celesta), Oliver Mewes (ντραμς)- είναι παροιμιώδης στο να ερμηνεύει γνωστά και δικά τους κομμάτια, έτσι ώστε να ακούγονται τόσο φυσικά και ας έχουν παρέλθει τόσες δεκαετίες. Είναι, ίσως, η άψογη συνεργασία του γκρουπ, οι πάμπολλες συναυλίες του- είκοσι χρόνια τώρα- και η αγάπη για την εποχή που θυμίζει αρκετά τους καιρούς που ζούμε. Οι μουσικοί δεν εκτελούν μόνο άψογα τα κομμάτια αλλά τα αισθάνονται βιώματά τους με αποτέλεσμα να σουϊγκάρουν πραγματικά .Έπειτα είναι οι δομημένες τους ενορχηστρώσεις που ανανεώνουν δραστικά τις συνθέσεις και μεταδίδουν την απόλαυση στον σύγχρονο ακροατή.

Τέταρτος δίσκος για τους Γερμανούς Three Fall, που συνεργάζονται με την αφρικανικής καταγωγής ερμηνεύτρια και συνθέτρια Melane Nkounkolo για την παραγωγή του «Four». Στον δίσκο συνδυάζουν το μίγμα φανκ- τζαζ που ακούσαμε στους προηγούμενους δίσκους με στοιχεία ρέγγε, σόουλ και afrobeat. Τούτων δοθέντων, οι Lutz Streun (μπάσο κλαρινέτο- τενόρο σαξόφωνο), Sebastian Winne (κρουστά) και Til Schneider (τρομπόνι)- μαζί με την Nkounkolo– φιλοτεχνούν 13 «world» συνθέσεις τελείως διαφορετικές από την γαλλική σχολή που κυριάρχησε και έδωσε τον τόνο τις τελευταίες δεκαετίες λόγω της έμμεσης επικοινωνίας με τις πρώην αφρικανικές αποικίες της. Μια μουσική λυρική, με έντονο συναίσθημα, με ψυχή, αυτοσχεδιαστική και συνάμα χορευτική.

Ο ανερχόμενος Πολωνός βιολιστής Adam Bałdych κυκλοφορεί τον δεύτερο δίσκο του με το Νορβηγικό Helge Lien Trio, ενισχυμένο με τον συμπατριώτη τους Tore Brunborg στο σαξόφωνο. Το «Brothers» αφιερωμένο στον κιθαρίστα αδελφό του, Grzegorz , που χάθηκε πρόσφατα αποτελείται από οκτώ συνθέσεις του Bałdych και μία πρωτότυπη εκτέλεση του «Hallelujah» του Cohen- με την μουσική να μεταφέρει στους έντεχνους αυτοσχεδιασμούς της δεσμούς από την κλασική, την πολωνική φολκ, το progressive rock και την φιούζιον σε υψηλό εκτελεστικό επίπεδο- συνειδητά τραχιά στην φόρμα και ενίοτε απρόβλεπτη!

Το νέο τρίο του πιανίστα και συνθέτη Joachim Kühn αποτελείται απ’ τους- τριάντα χρόνια μικρότερούς του- Chris Jennings στο ακουστικό μπάσο και Eric Schaefer στα ντραμς . Στο «Love & Peace» παίζουν, κυρίως, κομμάτια του Kühn, με εξαίρεση, ίσως, εκείνα του Μουσόργκσκι και του Ornette Coleman για να μην αφήσουμε έξω και την εξαιρετική εκτέλεση του «The Crystal Ship», των Doors στους οποίους η μεγάλη φιγούρα της ευρωπαϊκής τζαζ έχει μεγάλη αδυναμία. Είναι ο τρόπος που ο 73χρονος μουσικός βγάζει τις νότες, το βάθος τους- η μεγάλη εκφραστικότητά τους- οι περίτεχνοι αυτοσχεδιασμοί, βιωμένοι μέχρι το τελευταίο «χτύπημα» στο πιάνο, είναι η πέρα των στιλ μουσική του, η ελευθερία, η φαντασία και το πάθος του για το καινούριο που μεταμορφώνει τα κομμάτια του σε εκφραστικές βινιέτες της σύγχρονης ευρωπαϊκής μουσικής.

Αν το πρώτο άλμπουμ του Αμερικανού κιθαρίστα και συνθέτη Scott DuBois– με το κουαρτέτο του- είχε τίτλο «WinterLight», το δεύτερο ονομάζεται, «Autumn Wind» και αναφέρεται, αντίστοιχα, σε φυσικά τοπία στους μήνες του Φθινοπώρου. Ο DuBois χρησιμοποιεί και δυο ακόμη κουαρτέτα- ένα εγχόρδων και ένα πνευστών- στην πρόθεσή του να επενδύσει μουσικά τα γκρίζα συναισθήματα που προκαλεί η εν λόγω εποχή- από τον Σεπτέμβριο έως τις αρχές του Δεκέμβριου. Κάθε σύνθεση φέρει τίτλο κάποιο μήνα με λακωνικές περιγραφές φύσης- κάθε κομμάτι προσθέτει και ένα μουσικό όργανο. Στο πρώτο υπάρχει μόνο η κιθάρα, στο δεύτερο, κιθάρα και μπάσο, στο τρίτο, κιθάρα, μπάσο και μπάσο κλαρινέτο και ούτω καθ’ εξής με το φινάλε να εκτελείται και από τα 12 όργανα. Σε ένα υπνωτικό ηχητικό περιβάλλον αποτελούμενο από διάφορα στιλ- Americana, μοντέρνα τζαζ και σύγχρονη κλασική- και με έμφαση στον αυτοσχεδιασμό μέσω του δημιουργικού πειραματισμού.

Το  ενδιαφέρον  χαρακτηριστικό του Γερμανού σαξοφωνίστα Mulo Francel είναι ο τρόπος που βιώνει τα διάφορα μουσικά ιδιώματα είτε είναι cool είτε μπί- μποπ είτε τάνγκο. Στο διπλό «Mocca Swing» μεταφέρει με το κουαρτέτο του- πιάνο, ακουστικό μπάσο, ντραμς- από την μια το μποπ- σουϊνγκ , με συνθέσεις, κυρίως δικές του και των συμπαικτών του και από την άλλη, με την Munich Radio Orchestra, τους τανγκίστας Quadro Nuevo συν τους δικούς του μουσικούς στάνταρ κομμάτια αλλά και προσωπικά σε μέινστριμ τζαζ διάθεση. Δυο δίσκοι με αστείρευτη όρεξη για δυναμικό παίξιμο, μελωδικές γέφυρες και βεβαίως ατελείωτο αυτοσχεδιασμό, όλα στην εντέλεια ενορχηστρωμένα.

Για περισσότερες πληροφορίες εδώ

Γεννήθηκε στην Αθήνα και μεγάλωσε στην Αθήνα. Σπούδασε Βιολογία στην Ιταλία και στην Ελλάδα. Παράλληλα, έπαιξε ως μουσικός παραγωγός σε πολλά ραδιόφωνα για πολλά χρόνια και έγραψε ως μουσικός κριτικός σε μια σειρά περιοδικά. Αυτό συνεχίζει μέχρι και σήμερα.