Στήλη: Auditorium

Auditorium

Στα περίτεχνα μουσικά μονοπάτια

| 08/12/2016

Δεν είναι καθόλου καινούρια τούτη η στήλη. Έκανε την πορεία της για αρκετό καιρό, στο παρελθόν («Δίφωνο», «Jazz & Τζαζ») πέρασε στην διαθεσιμότητα και έρχεται και πάλι στο προσκήνιο του φιλόξενου «Περιοδικού». Κυρίως νέες μουσικές θα παρουσιάζει, αλλά δεν θα παραλείπει να μεταφέρει δημιουργικές προτάσεις από το κυρίως ρεύμα της δισκογραφίας. Το βασικό χαρακτηριστικό της είναι η συνοπτική αλλά ουσιαστική παρουσίαση των καλλιτεχνικών προϊόντων.

[hr]

%ce%b1%ce%bd%cf%84%cf%89%ce%bd%ce%b7%cf%822

Το 36ο άλμπουμ του 71χρονου Van Morrison με τίτλο “Keep Me Singing” δεν κάνει τίποτα άλλο από το να προσθέτει ακόμη μια μουσική ψηφίδα στον θρύλο που έχει φτιάξει με το όνομά του. Εδώ και χρόνια ο Van The Man ανακυκλώνει δημιουργικά τις διάφορες επιρροές του – τζαζ, skiffle, R’n’B, κέλτικη φολκ, stax σόουλ, γκόσπελ – αποδίδοντας έτσι, μέσα από μπαλάντες και ρυθμικά σχήματα, την παράδοση πάνω στην οποία στήθηκε το μοντέρνο αγγλοσαξονικό τραγούδι. Τα 13 κομμάτια του δίσκου περιδιαβαίνουν όλες αυτές τις αισθητικές, από παλιότερα θέματα ( “Tupelo Honey”, “A Sense Of Wonder”), με δεικτικά στιχάκια – “The Pen Is Mightier Than The Sword” – και αναφορές στα ένδοξα χρόνια του ’60 στο Σαν Φρανσίσκο, στους beat ποιητές, στον Lenny Bruce και στον Chet Baker.

[hr]

%ce%b1%ce%bd%cf%84%cf%89%ce%bd%ce%b7%cf%824

Το πρώτο ύστερα από 13 συναπτά έτη, προσωπικό άλμπουμ του Sting, “57th & 9th” (συμβολή δύο δρόμων στο Μανχάταν που ο μουσικός διασχίζει καθημερινά καθώς πηγαίνει στο στούντιο ηχογράφησης, Hell’s Kitchen) – ένας δίσκος συνέχεια, μάλλον, του προηγούμενο, “Sacred Love”, με την βοήθεια των μόνιμων, πλέον, συνεργατών του Dominic Miller (κιθάρα) και Vinnie Colaiuta (ντραμς) καθώς στήνει ένα ροκ άλμπουμ, όπου η ηλεκτρική κιθάρα οδηγεί τα τραγούδια, όπως στο πρώτο άλμπουμ των Police, παράλληλα, φυσικά, με την φωνή. Οι στίχοι φέρουν μηνύματα – το “50,000” αφιερώνεται στον χαμό του Prince και αρκετών άλλων που έφυγαν μέσα στο 2016, το “One Fine Day” μιλά για την ανθρωπογενή καταστροφή του περιβάλλοντος, ενώ, το “Inshallah” για το δράμα του πρόσφυγα. Αλλά εκεί που ο Sting μοιάζει να βρίσκεται πολύ κοντά στις σημερινές εκφραστικές του ανάγκες είναι τα χαμηλόφωνα κομμάτια όπως τα “Heading South on the Great North Road” και “The Empty Chair”.

[hr]

%ce%b1%ce%bd%cf%84%cf%89%ce%bd%ce%b7%cf%823

Στα 87 του ο μεγάλος Ιταλός συνθέτης Ennio Morricone κυκλοφορεί το νιοστό του άλμπουμ υπό το όνομα “Morricone 60” εορτάζοντας μια δημιουργική καριέρα εξήντα χρόνων. Δίσκος εν είδει greatest hits, ξαναδουλεμένων από τον ίδιο – επιμέλεια, διεύθυνση και ηχογράφηση – με την Czech National Symphony Orchestra με την οποία έχει συνεργαστεί σε διάφορα κινηματογραφικά σάουντρακ. Όλα τα κλασικά μουσικά στιγμιότυπα του μαέστρου ακούγονται εδώ, από τον θρυλικό, “Καλό, Κακό και Άσχημο”, τo “Για μια Χούφτα Δολάρια” έως το “Κάποτε στη Δύση”, το “Σινεμά ο Παράδεισος” και το πιο πρόσφατο, “Οι Μισητοί Οκτώ”, που του χάρισε και το Όσκαρ.

[hr]

%ce%b1%ce%bd%cf%84%cf%89%ce%bd%ce%b7%cf%821

Πιανίστας της τζαζ και παραγωγός δίσκων, ο Robert Glasper, έχει έναν καινούριο έργο – το δέκατο – να παρουσιάσει και με το κουαρτέτο του, Experiment: το “ArtScience” (τι τίτλος!), συνεχίζει τις αισθητικές του εξερευνήσεις στο σώμα της Αφροαμερικάνικης κοινωνικής μουσικής. Επηρεασμένος από τα νεανικά του ακούσματα -χιπ χοπ, γκόσπελ, σπιρίτσουαλ, νέο – σόουλ και R’n’B – αλλά και από κλασικούς τραγουδιστές της τζαζ, ο έγχρωμος Τεξανός καταθέτει δίκην μαύρης μουσικής εγκυκλοπαίδειας μια σειρά από συνθέσεις που ναι μεν κρατούν φανκίζοντες ρυθμούς δεν παύουν, όμως, να αυτοσχεδιάζουν όπου τους δίνεται η ευκαιρία και να παρεμβαίνουν με ηλεκτρονικά και σκρατσαρίσματα.

.