Ασπασία Λαμπρινίδου

Το εντός Άγαλμα: Πώς έμοιαζαν οι αρχαίοι Έλληνες;

Πώς έμοιαζαν οι αρχαίοι μας πρόγονοι; Στοχαστικοί, απρόσιτοι, ιδανικά ωραίοι, απολαμβάνουν στην αιωνιότητα την αίγλη του μύθου τους. Κι όμως ήταν άνθρωποι με σάρκα και οστά, κι ίσως έμοιαζαν με τον διπλανό μας στο λεωφορείο περισσότερο από ό,τι νομίζουμε.

Έζρα Πάουντ, «Ποιητική Τέχνη»: Tα μυστικά της ποιητικής τέχνης από έναν μεγάλο του μοντερνισμού

Ο Πάουντ γράφει για τη γλώσσα και τις γλώσσες, για την έκφραση και τους τρόπους νοηματοδότησης των λέξεων, για τη δύναμη εικονοποιίας της κινέζικης γλώσσας και – αγαπημένο του θέμα – για το ρυθμό και τη μελοποιητική διάσταση της ποίησης. Κι όσο και αν μπορεί να διαφωνήσει κανείς με αρκετούς από τους αφορισμούς ή τις αξιολογικές κρίσεις του, δεν μπορεί παρά να του αναγνωρίσει την ευγενή φιλοδοξία να (επανα)φέρει την ποιητική τέχνη στη θέση που της αξίζει.

George Steiner: Τολστόι ή Ντοστογιέφσκι

Σύγχρονοι και ριζικά διαφορετικοί, με ανταγωνιστικούς τρόπους θέασης της ιστορίας, της φύσης, του χρόνου και του Θεού, ο Τολστόι και ο Ντοστογιέφσκι συνιστούν, για τον Στάινερ, ένα «απέραντο θέμα».

«Νήσος Σαχαλίνη»: Ο Τσέχοφ στον «τόπο των αβάσταχτων δεινών»

Το βιβλίο συνδυάζει τη δύναμη του ντοκουμέντου με την ακρίβεια της επιστημονικής έρευνας. Οδοιπορικό, εθνογραφική έρευνα ή δημοσιογραφία στην καλύτερη εκδοχή της, η Νήσος Σαχαλίνη είναι πάνω απ’ όλα ένα μεγάλο μάθημα ανθρωπισμού.

Ζακ Ρανσιέρ: Η «διανοητική ισότητα» ως θεμέλιο της χειραφέτησης

Για τον Ρανσιέρ «και η θέαση είναι μια δράση». Ο θεατής δεν είναι αποδέκτης γνώσης, «συνθέτει το δικό του ποίημα», όπως συχνά ο μαθητής μαθαίνει κάτι άλλο από αυτό που ο δάσκαλος είχε στόχο να του διδάξει,

Ανατρεπτικοί Καραμάζοφ από το Θέατρο Τέχνης Μόσχας 3-6/1, στη Στέγη Γραμμάτων κ Τεχνών

135 χρόνια μετά την έκδοση του μυθιστορήματος του Ντοστογιέφσκι, οι αυτοκαταστροφικοί Καραμάζοφ παρουσιάζονται στο κοινό σε μια «αισθητικά αντισυμβατική, πολιτικά ανήσυχη και ακατάλληλη για ανηλίκους παράσταση», που βγαίνει για πρώτη φορά εκτός ρωσικών συνόρων

Η κρύπτη των Καπουτσίνων, Joseph Roth

Διεισδυτικός παρατηρητής της ανθρώπινης φύσης, ο Ροτ, με εβραϊκό αίμα και ευρωπαϊκό νου, εμβαθύνει στις επιπτώσεις του Μεγάλου Πολέμου στις ζωές των ηρώων του, οι οποίοι κινούνται στο περιθώριο των γεγονότων, ανίκανοι να αντιδράσουν.

Μπουλγκάκοφ και Γκαζντάνοφ: Η ρωσική λογοτεχνία σε δύσκολους καιρούς

Αν και συμπατριώτες και ομότεχνοι, είναι πιθανό ότι ο Μιχαήλ Μπουλγκάκοφ και ο Γκαϊτό Γκαζντάνοφ δεν συναντήθηκαν ποτέ. Στα ταραγμένα χρόνια της δεκαετίας του 1920 οι δυο τους ακολούθησαν πολύ διαφορετικούς δρόμους, το συμβιβασμό και τη φυγή. Και στις δυο περιπτώσεις το τίμημα ήταν βαρύ.

Ο απρόβλεπτος κύριος Τσέχοφ: σαράντα δύο διηγήματα

“Βλέπουμε αυτούς που πάνε στην αγορά για προμήθειες, τη μέρα τρώνε, τη νύχτα κοιμούνται, αυτούς που λένε τη βλακεία τους, παντρεύονται, γερνάνε, σέρνουν αμέριμνα στο νεκροταφείο τους μακαρίτες τους, όμως δεν βλέπουμε αυτούς που υποφέρουν, και ό,τι στη ζωή είναι φοβερό συμβαίνει κάπου πίσω από τα παρασκήνια…”