Ηρακλής Οικονόμου

Μανώλης Λιδάκης: «Δεν μπορείς να είσαι και εξουσιαστής και επαναστάτης»

Την Παρασκευή, 18 Ιουλίου, εμφανίζεται στο Βεάκειο Θέατρο Πειραιά, ενώ ο νέος δίσκος του «Αύριο θα είναι αργά» με τη μουσική της Βάσως Αλαγιάννη, του Σωκράτη Μάλαμα και του Ορφέα Περίδη ήδη ταξιδεύει. Έχοντας ορίσει με τις ερμηνείες του το νέο ελληνικό τραγούδι, ιδιαίτερα κατά τη δεκαετία του ’90, ο Μανώλης Λιδάκης μάλλον δεν χρειάζεται επιπλέον συστάσεις

Γιώτα Νέγκα: «Μπορεί να μου πάρουν το σπίτι μου• δεν θα μου πάρουν τη ψυχή μου»

Ο δίσκος «Καινούργιο φιλί», σε μουσική Θέμη Καραμουρατίδη και ερμηνεία δική της, συγκαταλέγεται στις πιο αξιοπρόσεκτες κυκλοφορίες της χρονιάς. Στις 16 και στις 17 Ιουλίου, θα δώσει δύο συναυλίες στη Μικρή Επίδαυρο μαζί με τον Δημήτρη Μπάση, σε τραγούδια της μετανάστευσης. Η κυρία Γιώτα Νέγκα, σε μια κουβέντα, πάντα στον ενικό – κατ’ απαίτησή της

«Χρειάζομαι μουσική». Ο Σωτήρης Κακίσης και το ελληνικό τραγούδι

Αν ο ένας πνεύμονας του Κακίση αναπνέει ποίηση, ο άλλος αναπνέει μουσική. Και δεν χρειάζεται πολύς κόπος για να το καταλάβεις αυτό. Δεν είναι μόνο οι στιγμές από τις δεκάδες συνεντεύξεις με πρόσωπα του τραγουδιού, απ’ τα μυριάδες ποιήματα, από τις όλο μαστοριά μεταφράσεις του. Η κάθε λέξη που υπογράφει αποπνέει μουσική

Ο Ιούνιος του Ηλία Κατσούλη και του Παντελή Θαλασσινού

Συνάντησα τυχαία στο Κουκάκι τον Παντελή Θαλασσινό, έξω στο δρόμο. Του ζήτησα να γράψει σε μια κόλλα χαρτί έναν αγαπημένο στίχο από τραγούδι του. Συγκινήθηκα που διάλεξε «τον έκτο μήνα τον καλό», μνημονεύοντας έτσι τον στιχουργό Ηλία Κατσούλη

Μετέωρη αγάπη: μια ευχάριστη έκπληξη στη μετέωρη δισκογραφία

Στην εποχή του τέλους της δισκογραφίας, του τέλους της μουσικής κατ’ άλλους, ο ρόλος του μουσικόφιλου γίνεται πλέον ίδιος με εκείνον ενός σπηλαιολόγου. Ψάχνεις, ψάχνεις, στα τυφλά, χωρίς σταθερές και ονόματα, χωρίς φανάρια και διαβάσεις, κι αν είσαι τυχερός βρίσκεις ένα δρομάκι προς τα έξω

Ο Θάνος Μικρούτσικος για το «Τρίτο» και τον Μάνο Χατζιδάκι

Απόσπασμα συνέντευξης του Θάνου Μικρούτσικου στον Γιάννη Ξανθούλη, από την «Ελευθεροτυπία» της Παρασκευής 8 Φεβρουαρίου 1980. Αφορμή, η έκδοση εκείνη την εποχή του «Σταυρού του Νότου». Η κουβέντα γρήγορα ξεφεύγει από τον Καββαδία και πηγαίνει στο Μάνο Χατζιδάκι

«Το χρώμα της μνήμης», του Γιώργου Σταυριανού

Ο χρόνος έκδοσης του δίσκου κι όλο το περιεχόμενό του συμβολίζει στα μάτια μου το όμορφο, τρυφερό, μα και οριστικό τέλος αυτού που καταλάβαμε και υμνήσαμε ως έντεχνο τραγούδι. Μέσα στο «χρώμα της μνήμης» περικλείονται τα δύο πρωταρχικά στοιχεία που μας ώθησαν να το αγαπήσουμε: η ποίηση και η μελωδία

Δημήτρης Μαραμής: Σε ένα μικρό δωμάτιο με ένα πιάνο, σε μια μικρή κόγχη…

Ιδιαίτερα εκφραστικός και παραγωγικός συνθέτης, ο Δημήτρης Μαραμής φροντίζει να δίνει, συχνά, αφορμές για να κουβεντιάσεις μαζί του. Θέμα μας τα ταξίδια στην παιδική ηλικία, στην ποίηση, στο Κάρντιφ, και αλλού…

Μιχάλης Γρηγορίου: «Πρωτοπορία είναι καθετί που καταφέρνει να σπάσει το φράγμα της απάθειας»

Ο σημαντικός και σπάνιος συνθέτης, Μιχάλης Γρηγορίου, μιλά στο Περιοδικό για την «πρωτοπορία», το «εναλλακτικό» και την τέχνη της μουσικής στην Ελλάδα της κρίσης…

Ο cult Μεσαίωνας του ελληνικού τραγουδιού

Είναι ο Καρράς ο κουμπάρος του, είναι πώς λέμε της Πάολας θα γίνει, είναι ο Ρέμος, ο Παντελίδης, ο Οικονομόπουλος, οι άνθρωποι της μουσικής για το νέο δήμαρχο Βολου. Είναι άραγε η κοινωνία μας κάτι διαφορετικό από την Πάολα που βγαίνει στην πίστα, αλαλάζοντας «της πουτάνας γίνεται!!!»;