Μιχάλης Παπαμακάριος

Κατά βάθος θα ήθελε να παίζει μουσική, αλλά επειδή αυτό το τρένο χάθηκε, γράφει για αυτή και βέβαια όχι από επάγγελμα αλλά από πάθος. Έπειτα από πολυετή θητεία σε περιοδικά και εφημερίδες κατέληξε στο απάνεμο(;) λιμάνι του toperiodiko.gr…

Agatha, Corniza, StarWound, ΛΑΡΓΚΟ: Νέοι και ωραίοι!

Τέσσερα νέα σχήματα της εγχώριας σκηνής που κάνουν τα πρώτα τους βήματα στη δισκογραφία, με τα στοιχεία της δημιουργικότητας, της αγάπης και του ανοιχτού πνεύματος να τα ενοποιεί.

BRAK: «Το Κέντρο» (Imantas)

Πηγαίο, αυθεντικό, βιωματικό hip hop, όπως δηλαδή οφείλει να είναι το hip hop που σέβεται τον εαυτό του και τους ακροατές του.

Last Drive – Θάνος Ανεστόπουλος: Με ένα χαμόγελο και ένα δάκρυ….

Δεν ήταν κυρίως η διαπαιδαγώγηση που μια μπάντα ή ένας μουσικός οφείλουν να κάνουν στο κοινό τους. Κυρίως ήταν η συνάντηση όλων μας, μουσικών και κοινού, σε κοινές αισθητικές επιλογές σε τραγούδια που μας σημάδεψαν.

«ECHO BASEMENT»: «Placid»

Πέρα από τις μουσικές ταυτοποιήσεις και τους χαρακτηρισμούς, το ντεμπούτο άλμπουμ των Echo Basement είναι μια ενδιαφέρουσα δουλειά που δεν περνάει απαρατήρητη. Ακούγοντας το Placid δύσκολα θα πεις «άλλη μια post μπάντα».

«2L8»: «The Answer»

Οι 2L8 δεν προσπαθούν απλά να παρέμβουν στο καλλιτεχνικό γίγνεσθαι. Με μία σύντομη ανακοίνωση στη σελίδα τους δήλωναν ότι όλα τα έσοδα από τις πωλήσεις του άλμπουμ για το μήνα Απρίλιο θα δίνονταν σε δομές που υποστηρίζουν τους πρόσφυγες.

DUSTBOWL: The Great Fandango

Το The Great Fandango είναι great όπως και να το κάνουμε. Υπάρχουν στιγμές που απορείς πως μια παρέα Ελλήνων μπορούν και χειρίζονται τόσο άνετα και δημιουργικά αυτό τον ήχο.

«Victory Collapse»: «Atlas»

Το άλμπουμ σου θέτει ξεκάθαρα ότι αν ψάχνεις ένα δίσκο για να περάσει η ώρα σου καλά θα κάνεις να ακούσεις κάποιον άλλο.

Jamoan: «Απείθεια»

Η «Απείθεια» είναι ένας δίσκος αταξινόμητος αισθητικά αλλά όχι μπερδεμένος. Παρόλο που οι στίχοι έχουν σημασία, το θέμα είναι η μουσική. Μουσική απελευθερωμένη από συμβάσεις και όρια.

«Εncardia»: Οι «emigranti»

Οι «Encardia» παρεμβαίνουν στο γενικότερο δημόσιο διάλογο που διεξάγεται μέσα από τα τραγούδια και τα κείμενα μιας παράστασης, μνήμης και ελπίδας, όπως λένε και οι ίδιοι.