Θανάσης Γάλλος

Οι πόλεμοι του Οπίου

Ο Κλαούζεβιτς έγραψε: Ο πόλεμος είναι ένα είδος διπλωματίας (ή η συνέχιση της πολιτικής) με άλλα μέσα. Εάν ο Πρώσος θεωρητικός του πολέμου είχε μελετήσει τους Πολέμους του Οπίου που διεξήγαγε η Μεγάλη Βρετανία και η Δύση εναντίον της Κίνας, ίσως να είχε προσθέσει ότι ο καταναγκασμός στη χρήση ναρκωτικών ουσιών είναι μία εναλλακτική μορφή άσκησης πολιτικής, και σε πολλές περιπτώσεις, πιο αποτελεσματική από τον πόλεμο.

Μια άγνωστη συνέπεια της Οκτωβριανής Επανάστασης: φινλανδικός εμφύλιος πόλεμος 1918

Μετά την κατάληψη της εξουσίας από τους Μπολσεβίκους, τον Οκτώβριο του 1917, φάνηκε ότι η Φινλανδία θα ήταν η επόμενη χώρα που θα είχε σειρά. Η ιστορία εξελίχθηκε λίγο διαφορετικά…

Η άλωση της Βαστίλης: O «μύθος» της 14ης Ιουλίου

Η Άλωση της Βαστίλης είναι ένα εμβληματικό γεγονός για την πορεία της Γαλλικής Επανάστασης. Ωστόσο, στη Γαλλία, πίσω από την 14η Ιουλίου 1789, υπάρχει σκοτάδι. Όλα τα μεταγενέστερα, παγκόσμιας ιστορικής σημασίας, γεγονότα έχουν εξαφανιστεί. Η ιστορική λήθη έχει επιβληθεί.

Γαλλική Επανάσταση: Η «Χρυσή Νεολαία» («Jeunesse dorée»)

Τους πρώτους μήνες μετά από το πραξικόπημα της 9ης Θερμιδόρ και την πτώση του Ροβεσπιέρου (27 Ιουλίου 1794) η μετριοπαθής αστική τάξη και οι Θερμιδοριανοί θα εξαπολύσουν σειρά επιθέσεων και διώξεων εναντίων των οπαδών της Τρομοκρατίας και των ριζοσπαστών, η οποία θα κορυφωθεί με την έναρξη της Λευκής Τρομοκρατίας, ενώ παράλληλα επιχειρούν να ανακαλέσουν όλα τα φιλολαϊκά κοινωνικά μέτρα που είχε θεσπίσει η Τρομοκρατία. Στα πλαίσια αυτής της αντίδρασης, γεννήθηκε και έδρασε και η «Χρυσή Νεολαία».

Η «Χρυσή Νεολαία» («Jeunesse dorée»): Η δύναμη κρούσης της θερμιδοριανής αντίδρασης Α΄ μέρος

Τους πρώτους μήνες μετά από το πραξικόπημα της 9ης Θερμιδόρ και την πτώση του Ροβεσπιέρου (27 Ιουλίου 1794) η μετριοπαθής αστική τάξη και οι Θερμιδοριανοί θα εξαπολύσουν σειρά επιθέσεων και διώξεων εναντίων των οπαδών της Τρομοκρατίας και των ριζοσπαστών, η οποία θα κορυφωθεί με την έναρξη της Λευκής Τρομοκρατίας, ενώ παράλληλα επιχειρούν να ανακαλέσουν όλα τα φιλολαϊκά κοινωνικά μέτρα που είχε θεσπίσει η Τρομοκρατία. Στα πλαίσια αυτής της αντίδρασης, γεννήθηκε και έδρασε και η «Χρυσή Νεολαία».

Η εξέγερση των Ταϊπίνγκ (1850 – 1864)

Πρόκειται για τη μεγαλύτερη από όλες τις επαναστάσεις του 19ου αιώνα. Αυτό το ιστορικό γεγονός αγνοήθηκε από τους ευρωκεντρικούς ιστορικούς αν και ο Μαρξ, τουλάχιστον, είχε αρκετή επίγνωση της σημασίας του, ώστε να γράψει το 1853: «’Ισως ο επόμενος ξεσηκωμός του λαού της Ευρώπης εξαρτηθεί περισσότερο από αυτό που συμβαίνει τώρα στην Ουράνια Αυτοκρατορία, παρά από οποιαδήποτε άλλη υπαρκτή πολιτική αιτία».