Brawl in cell block 99 | Φασίζουσα κατρακύλα... στο κινηματογράφο

Αν στο «Bone Tomahawk» ο S. Craig Zahler ήταν ρατσιστής, τώρα αποδεικνύεται φασίστας

| 27/10/2017

Αν το «Bone Tomahawk» κάλυπτε τα ρατσιστικά του δόντια πίσω από οδοντόπαστα υψηλής ποιότητας και έπειθε μέσω των δοκιμασμένων «ταραντίνικων» αφηγηματικών επιλογών του για το αντίθετο, στη νέα του ταινία του ο S. Craig Zahler – το νέο ταλαντούχο κουμάσι του Hollywood – η σκληρή απεικόνιση των σωφρονιστηρίων των ΗΠΑ πείθει για την ειλικρίνεια του μονάχα τους πιο… ευκολόπιστους. Μερικές φορές υπάρχει ανάγκη από πλευράς κοινού να φιλτράρει. Με απλά λόγια: Αν στην πρώτη ταινία ο σκηνοθέτης ήταν ρατσιστής, στην δεύτερη αποδεικνύεται φασίστας.

Ένας λευκός, δίμετρος, γουλί ξυρισμένος, με τατουάζ σταυρό στο κρανίο, ήρωας (!) που μπαίνει στην φυλακή μιας και εγκληματεί για να γλυκάνει την γλυκιά του και να της προσφέρει λίγο αμερικάνικη ευτυχία και σπάει πόδια, χέρια, κεφάλια – κυριολεκτικά! – όλων όσων τυχαίνουν να βρίσκονται στο διάβα του και κυρίως των λατινοαμερικάνων (και κάποιων… μαύρων κατά προτίμηση φρουρών της φυλακής) που δεν νοεί τι εστί φόβος, πάθος, ματαιότητα (δεν θα μιλήσω για ιδανικά: άλλωστε τι αξία έχει η ζωή 50 ανθρώπων αν είναι να σωθεί μία;) μόνο και μόνο προς υπεράσπιση του αίματος του, δηλαδή της γυναίκας του… – διότι τί πιο σημαντικό από μια γυναίκα δούλα και κυρά στα πλαίσια της έννοιας «οικογένεια»; – και δεν ιδρώνει καν το αυτί του αν και ένα «αναγκαστικό» δάκρυ κυλάει όταν ακούει το «σ’ αγαπώ» τηλεφωνικά από την – όχι και τόσο αφοσιωμένη – σύντροφο του (που επιστρέφει πιστότατη όταν βλέπει τον macho άντρακλα της να τους ξεκάνει όλους για χάρη της…) και ενώ πίσω από όλα αυτά η αμερικάνικη σημαία κυματίζει (με καμιά δόση ειρωνείας όπως μάλλον προσπαθεί ύπουλα αλλά μάταια να μας πείσει )… πέρα από κάθε άλλο χαρακτηρισμό, αυτή η ταινία είναι φασισμός: όπως ο ήρωας που ηρωοποιείται έτσι και ο σκηνοθέτης που τον δημιουργεί. Από τον τίτλο και μόνο παράγει δυσωδία. Συμπέρασμα: Ο κινηματογράφος στην χειρότερη κατρακύλα του. Άψογο αφηγηματικό στυλ για ένα απαράδεκτο (με κάθε κυριολεξία) ιδεολογικό περιεχόμενο. Ό,τι ακριβώς το Hollywood παραγγέλνει. Weinstein & Trump approved!

Γεννημένος το 1984 στην Λάρισα, εγκλωβισμένος για κάποια χρόνια στην Ιταλία, αντί να μάθει να ξυπνάει στις αίθουσες δικαστηρίων έμαθε να βρίσκεται στις αίθουσες κινηματογράφου καθώς και πίσω από φωτογραφικές μηχανές. Έκτοτε γράφει για ταινίες και για σινεμά (καθώς και για ό,τι άλλο σκέφτεται) και φωτογραφίζει για φωτορεπορτάζ και για ευχαρίστηση. Είναι μέλος του ΔΣ της Πανελλήνιας Ένωσης Κριτικών Κινηματογράφου (ΠΕΚΚ), της Παγκόσμιας Ομοσπονδίας Κριτικών Κινηματογράφου (FIPRESCI) και της Επιτροπής κρίσης και αξιολόγησης του Επιμελητηρίου Εικαστικών Τεχνών Ελλάδας (ΕΕΤΕ).