Πορτρέτα

Ο Βob Dylan, η μεγάλη μουσική ποίηση και το Νόμπελ Λογοτεχνίας

Ο Dylan άλλαξε τη ροή της μουσικής, μετάφρασε την κοινωνική πραγματικότητα σαν όλους τους σημαντικούς καλλιτέχνες και εξέφρασε το συλλογικό υποσυνείδητο, αψήφησε το ρεύμα και πήγε ενάντια στις παραδόσεις, αναποδογύρισε καταστάσεις και έγινε εξωμότης, πίστεψε και αμφέβαλλε για τα πάντα.

Κυριάκος Σιμόπουλος, ένας δημόσιος διανοούμενος

Στις 14 Οκτωβρίου 2016 συμπληρώνονται 15 χρόνια από το θάνατό του, που έκλεισε ένα πληθωρικό συγγραφικό έργο άνω των 10.000 σελίδων, πνευματική παρακαταθήκη για κάθε προοδευτικό άνθρωπο. Σπάνια στις ημέρες μας συναντά κανείς περιπτώσεις συγγραφέων μη λογοτεχνικών βιβλίων, ιστορικού και πολιτικού μάλιστα περιεχομένου, που να δραστηριοποιούνται εκτός των πανεπιστημιακών ιδρυμάτων.

Εdgar Allan Poe: Η ρηξικέλευθη πρωτοπορία του Ρομαντισμού

Χωρίς τον Poe η τεράστια παράδοση του 19ου αιώνα στον ψυχολογικό τρόμο, την αστυνομική μυθιστορία, αλλά και την ποίηση δεν θα έφτανε ποτέ τα ύψη που κατέκτησε με την συνδρομή ενός παράξενου και παράταιρου ανθρώπου, που γοητεύτηκε από τον θάνατο όσο λίγοι στην ιστορία.

Ευγένιος Ποτιέ: Από το «άδειο στομάχι»… στην «Διεθνή»!

Στις 4 Οκτώβρη, συμπληρώθηκαν 200 χρόνια από την γέννηση του σπουδαίου Γάλλου επαναστάτη ποιητή, Ευγένιου Ποτιέ (1816 – 1887), ο οποίος σφράγισε την παγκόσμια προλεταριακή συνείδηση, χαρίζοντάς της τον διάσημο, χιλιοτραγουδιασμένο και μεταφρασμένο σχεδόν σε όλες τις γλώσσες, ύμνο της: Την «Διεθνή»!

Λουί Αραγκόν: Ο κομμουνιστής ποιητής με την «αμετανόητη» σουρεαλιστική γλώσσα

Μεταξύ των σπουδαιότερων λογοτεχνών του περασμένου αιώνα που έθεσαν με τον πλέον εκκωφαντικό τρόπο – κυριολεκτικά και μεταφορικά – το ζήτημα της στράτευσης στην τέχνη, συγκαταλέγεται ο μεγάλος Γάλλος κομμουνιστής – σουρεαλιστής λογοτέχνης, Λουί Αραγκόν. Ο ίδιος ήταν και από τους επιφανέστερους διανοούμενους της γενιάς του που έλυσαν αυτό το ζήτημα με τον πιο αδιαμφισβήτητο τρόπο.

Ντμίτρι Σοστακόβιτς: Το «Βατερλό» των προπαγανδιστικών «παραδόξων»

Ενα πράγμα δεν συγχωρεί η αστική διανόηση στον Ντμίτρι Σοστακόβιτς: Οτι παρέμεινε μέχρι το τέλος του «αμετανόητος» κομμουνιστής. Ισως αυτό να μην την ενοχλούσε και ιδιαίτερα, αν δεν τύχαινε να επρόκειτο για έναν από τους μεγαλύτερους συνθέτες του 20ού αιώνα.

Brian De Palma, ένας επαναστάτης στα όρια του συστήματος

Με αφορμή το βιογραφικό ντοκιμαντέρ «De Palma» που θα προβληθεί στις 22ες Νύχτες Πρεμιέρας επανερχόμαστε σε έναν αμφισβητούμενο μα και γνώριμο «δημιουργό» του σύγχρονου αμερικάνικου σινεμά.

Γιώργος Μπουζιάνης: Το τίμημα της πρωτοπορίας

Βαθιά υπαρξιακός και ανθρωποκεντρικός ο Μπουζιάνης λέγεται ότι παρά την ένδεια στη οποία βρισκόταν, όταν κάποιος ήθελε να αγοράσει ένα έργο του, τον υποδεχόταν στο μικρό σπίτι της Δάφνης και συζητούσε μαζί του. Εάν δεν του άρεσε η προσωπικότητα και ο χαρακτήρας του υποψήφιου αγοραστή δεν του πουλούσε το έργο του.

Βούλα Δαμιανάκου: Ασυμβίβαστη μέχρι το τέλος

«(… η υπογράφουσα γνωρίζει και για το Μαραθώνα και για Θερμοπύλες και για Μεσολόγγια και για Μονοδέντρια και για Γοργοπόταμους. (…) Οσο για την Ευρώπη και την ΟΝΕ, ο δάσκαλός μου, ο Δημήτρης Γληνός, μου δίδαξε πως πρέπει να πάμε με τον Σοφοκλή και όχι, ποτέ, με τη Σοφοκλέους”.»

Ρενέ Γκοσινί: Σπάζοντας τα στερεότυπα στο «αμόνι» του «βιτριολικού» χιούμορ

Μέσα από τις ιστορίες του Γκοσινί καταλάβαμε ότι η σχέση μας με τα κόμικ δεν έχει ηλικιακό όριο και θα μας ακολουθεί συνέχεια, θα ξαναδιαβάζουμε για πάντα την ίδια ιστορία σε παραλλαγές και πάντα θα ανακαλύπτουμε κάτι νέο.