Ευτυχία Παναγιώτου: ανθρωπογραφία της Francesca Woodman
ανθρωπογραφία της Francesca Woodman, Αμερικανίδας φωτογράφου που αυτοχειριάστηκε στα 22 της, θέτοντας τέλος στο ταλέντο της
ανθρωπογραφία της Francesca Woodman, Αμερικανίδας φωτογράφου που αυτοχειριάστηκε στα 22 της, θέτοντας τέλος στο ταλέντο της
Η κεντρική έκθεση του Φεστιβάλ διερευνά τις πολλαπλές ταυτότητες/ετερότητες που αναδύονται εντός της ραγδαία μετασχηματιζόμενης σήμερα ευρωπαϊκής επικράτειας και θέτει το ερώτημα αν έχει νόημα να μιλάμε για μια ενιαία ευρωπαϊκή ταυτότητα. Ένα μωσαϊκό φωτογραφικών και video projects ψηλαφεί τη νέα Ευρώπη που διαμορφώνεται.
Το βιβλίο γίνεται αντικείμενο στο οποίο έχει ασκηθεί βία και κάθε ένα από τα πορτρέτα γίνεται μια παραβατική εικόνα μη ανοχής απέναντι στην κοινωνική αδιαφορία για τη μηχανή του οικονομικού πολέμου.
Η ολοένα και μεγαλύτερη επιτυχία που παρουσιάζει η φωτογραφία στην αγορά της τέχνης είναι μια ισχυρή επιβεβαίωση ότι η φωτογραφία ως τέχνη ούτε συγχέεται με κάτι άλλο ούτε απειλείται.
Η Δημοτική Πινακοθήκη Χανίων παρουσιάζει την έκθεση φωτογραφίας «Τοπία Αρχιτεκτονικής Εντροπίας» που περιλαμβάνει το έργο τριών σύγχρονων φωτογράφων, του Αλέξανδρου Βούτσα, του Χριστόφορου Δουλγέρη και του Μιχάλη Πολυχρονάκη που καταγράφουν άλλοτε με αντικειμενικό, ποιητικό ή εννοιολογικό τρόπο κτίρια και χώρους των οποίων η λειτουργία έχει εκλείψει και υπόκεινται στη φθορά του χρόνου και της αχρησίας.
Μουσικό φιλμ σε τρεις οθόνες γυρισμένο με camescopes στο κέντρο της Αθήνας, «The divided line» είναι μια μετωπική εικονική οδύσσεια, μεθυστική, εκτός ελέγχου, παρόμοια με ένα τρελό τρέξιμο που παρασύρει την κοινωνία μας. Ο ήχος είναι σύνθεση των Oiseaux-Tempête, ενός από τα σημαντικότερα γκρουπ της νέας εναλλακτικής ροκ σκηνής στη Γαλλία.
Στο πλαίσιο των εκδηλωσεων «Το 2017 για το 1917», θα πραγματοποιηθεί, στις 2 Δεκεμβρίου, ξενάγηση στην έκθεση Agit Prop ’17 και θα ακολουθήσει συζήτηση με θέμα «Φωτογραφία και Επανάσταση».
Πρόκειται για έναν διάλογο ανάμεσα στις προσωπικές δουλειές των δύο νέων ελλήνων φωτογράφων, “Saints” του Πάνου Κέφαλου και “Outsiders” του Δημήτρη Ραπακούση, μέσα από τις οποίες εξερευνούν κόσμους κοντινούς μας, αλλά ταυτόχρονα άγνωστους.
«Πέφτουμε, σηκωνόμαστε… μαζί με το ρυθμό των κινημάτων –άλλοτε επιβραδυνόμενοι και άλλοτε επιταχυνόμενοι- τρέχοντας μακριά από εμάς, από τους παλιούς εαυτούς μας, πηγαίνοντας προς εμάς»
Ο Hazra θυμάται ότι ο μικρός ελέφαντας ούρλιαζε και βρισκόταν σε «σύγχυση» καθώς έφευγε, προσθέτοντας: «Για αυτά τα έξυπνα, ευγενικά, κοινωνικά ζώα που έχουν περιπλανηθεί σ΄αυτή τη γη για αιώνες, η κόλαση είναι τώρα και εδώ».