Λογοτεχνία + Ποίηση

Pedro Juan Gutierrez: «Βρόμικη σάρκα»

Η «Βρόμικη σάρκα» σαν να θέλει να μας δείξει ότι ο Κάφκα είχε δίκιο όταν έλεγε πως «κάθε επανάσταση εξατμίζεται και αφήνει ένα κατακάθι γραφειοκρατίας». Ο Κουβανός συγγραφέας βάζει τη σάρκα απέναντι στη σάρκα και όσο πιο βρόμικη, τόσο πιο καθαρή, επαναστατική.

Αντίο Ντάριο Φο…

Η Ιταλία, όλος ο προοδευτικός κόσμος σε κάθε γωνιά του πλανήτη, πενθούν για τον χαμό του θεατρικού συγγραφέα, λογοτέχνη, σκηνοθέτη, ηθοποιού, βραβευμένου με Νόμπελ Λογοτεχνίας το 1997, Ντάριο Φο, σε ηλικία 90 ετών.

Άντζελα Δημητρακάκη: «Χρειαζόμαστε νέες έννοιες για τη διεκδίκηση κάποιων πραγμάτων»

«Όλοι οι άνθρωποι προσπαθούν να κάνουν τις επιλογές τους. Οι περισσότεροι όμως ζούμε τη συρρίκνωση αυτής της φαντασίωσης. Ακόμη και οι φασίστες δεν είναι τίποτε άλλο παρά μια δυστυχής κι επικίνδυνη έκφανση αυτής της συρρίκνωσης»…

Πριν τη λευκή σελίδα: “Εν ψυχρώ” του Τρούμαν Καπότε

Το βιβλίο εκδόθηκε το 1966 και εξακολουθεί να εντυπωσιάζει η σύζευξη πραγματικών γεγονότων με τη μυθοπλασία. Η πλοκή και η δομή του βασίζεται στην τεταμένη και δεινή εκφραστική ικανότητα του Καπότε. Οι χαρακτήρες του πάλλονται και είναι ευδιάκριτες, αναγνωρίσιμες φιγούρες. Η προσεκτική πρόζα “δένει” τον αναγνώστη μ’ αυτή τη δυνατή ιστορία. Το βιβλίο συνελήφθη δημοσιογραφικά και “γεννήθηκε” από έναν σπουδαίο μυθιστοριογράφο.

Ανομήματα: Μαρίνα Τσβετάγιεβα

Τι λένε οι γυναίκες όταν μιλάνε; Και τι γράφουν από όλα όσα λένε; Και πώς ο λόγος αυτός μπορεί να ιδωθεί ως ένα χειραφετητικό ιδίωμα που θα διαταράσσει την επανάπαυση στα κυρίαρχα πρότυπα των φύλων;

Εντγκαρ Αλαν Πόε: «Ο μαύρος γάτος και άλλες ιστορίες τρόμου»

Ο Εντγκαρ Αλαν Πόε είναι ο μοναδικός που έκανε τόσο καλή «παρέα» με την άλλη πλευρά της καθημερινότητας. Είναι αυτός που κατάφερε να δει τη λεπτή, σχεδόν αόρατη, κλωστή. Αυτή που χωρίζει τη λογική από την τρέλα και ορίζει τη λοξή και μη αναστρέψιμη πορεία.

Εdgar Allan Poe: Η ρηξικέλευθη πρωτοπορία του Ρομαντισμού

Χωρίς τον Poe η τεράστια παράδοση του 19ου αιώνα στον ψυχολογικό τρόμο, την αστυνομική μυθιστορία, αλλά και την ποίηση δεν θα έφτανε ποτέ τα ύψη που κατέκτησε με την συνδρομή ενός παράξενου και παράταιρου ανθρώπου, που γοητεύτηκε από τον θάνατο όσο λίγοι στην ιστορία.

Λουί Αραγκόν: Ο κομμουνιστής ποιητής με την «αμετανόητη» σουρεαλιστική γλώσσα

Μεταξύ των σπουδαιότερων λογοτεχνών του περασμένου αιώνα που έθεσαν με τον πλέον εκκωφαντικό τρόπο – κυριολεκτικά και μεταφορικά – το ζήτημα της στράτευσης στην τέχνη, συγκαταλέγεται ο μεγάλος Γάλλος κομμουνιστής – σουρεαλιστής λογοτέχνης, Λουί Αραγκόν. Ο ίδιος ήταν και από τους επιφανέστερους διανοούμενους της γενιάς του που έλυσαν αυτό το ζήτημα με τον πιο αδιαμφισβήτητο τρόπο.

Ανομήματα: Κατερίνα Γώγου

Τι λένε οι γυναίκες όταν μιλάνε; Και τι γράφουν από όλα όσα λένε; Και πώς ο λόγος αυτός μπορεί να ιδωθεί ως ένα χειραφετητικό ιδίωμα που θα διαταράσσει την επανάπαυση στα κυρίαρχα πρότυπα των φύλων;