Πριν τη λευκή σελίδα. Λολίτα, του Βλ. Ναμπόκοφ
Η “Λολίτα” είναι κάτι παραπάνω από ένα “βρώμικο” βιβλίο. Είναι, κυρίως, ανατρεπτικό. Ως προς το λόγο και τον τρόπο γραφής και σύλληψής του. Ως προς την ηθική απέναντι στην οποία έγραψε ο Ναμπόκοφ.
Η “Λολίτα” είναι κάτι παραπάνω από ένα “βρώμικο” βιβλίο. Είναι, κυρίως, ανατρεπτικό. Ως προς το λόγο και τον τρόπο γραφής και σύλληψής του. Ως προς την ηθική απέναντι στην οποία έγραψε ο Ναμπόκοφ.
Ο Τ. Ουίλιαμς αντλεί τα θέματα για τα έργα του από την εύθραυστη πραγματικότητα που ζει. Το μεγαλύτερό του επίτευγμα στο “Λεωφορείον ο Πόθος” είναι η απεικόνιση, μέσω των χαρακτήρων, της ψυχολογικής κατάστασης της εργατικής τάξης
Τι υπάρχει στο «πριν» κάθε συγγραφέα, κάθε ποιητή; Σαν αναγνώστες βρισκόμαστε πάντα στο «μετά», στη στιγμή που «περπατάει» το έργο τού κάθε λογοτέχνη. Τη στιγμή…
“Εξωφρενικά αυθεντικό, λαμπρά κωμικό, βάναυσα φρικτό…Περνά στη σφαίρα της σάτιρας, της γκροτέσκας υπερβολής, της φαντασίας, της φάρσας και της απόλυτης παραφροσύνης”
“Πολύ πριν ξεκινήσω να το γράφω -το άρχισα το 1962- με βασάνιζε το πρόβλημα Ολοκληρωτισμός. Ο ολοκληρωτισμός ήταν πάντα εδώ. Και είναι και σήμερα, το 1996…”
Έκφραση απόλυτης εμπιστοσύνης στον θρίαμβο της ποίησης, της φαντασίας και του ελεύθερου κόσμου απέναντι στον τρόμο και την καταπίεση.
Η επιλογή του Κάφκα να μεταμορφώσει τον ήρωά του σε έντομο είναι προκλητική. Η μορφή του εντόμου αντανακλά την αμφισβήτηση των σταθερών της κοινωνίας, της οικογένειας, των εργασιακών σχέσεων. Ο Κάφκα θυσιάζει τον Γκρέγκορ για να εκθέσει άπαντες
Τι υπάρχει στο «πριν» κάθε συγγραφέα, κάθε ποιητή; Σαν αναγνώστες βρισκόμαστε πάντα στο «μετά», στη στιγμή που «περπατάει» το έργο του κάθε λογοτέχνη. Τη στιγμή…
Ο Ροΐδης συνθέτει ένα λογοτεχνικό μωσαϊκό αποτυπώνοντας με μοναδικό τρόπο τη ζοφερή εποχή του δεύτερου μισού του 19ου αιώνα, παίρνοντας ως αφορμή τον Μεσαίωνα και τις δεισιδαιμονίες του, την τυπολατρία και τα ήθη της ρωμαιοκαθολικής εκκλησίας
«Δυο γυναίκες συζητάνε για την ιστορία πάνω από μπουγαδόνερα», είχε πει η Έλλη Αλεξίου για το βιβλίο αυτό, το οποίο μέσω μιας, σχεδόν, αυτοβιογραφικής αφήγησης, συνεχίζει να προκαλεί γροθιά στον μικροαστισμό των Ελλήνων.