Πριν τη λευκή σελίδα

Πριν τη λευκή σελίδα. Λολίτα, του Βλ. Ναμπόκοφ

Η “Λολίτα” είναι κάτι παραπάνω από ένα “βρώμικο” βιβλίο. Είναι, κυρίως, ανατρεπτικό. Ως προς το λόγο και τον τρόπο γραφής και σύλληψής του. Ως προς την ηθική απέναντι στην οποία έγραψε ο Ναμπόκοφ.

Πριν τη λευκή σελίδα. Λεωφορείον ο Πόθος, Τενεσί Ουίλιαμς

Ο Τ. Ουίλιαμς αντλεί τα θέματα για τα έργα του από την εύθραυστη πραγματικότητα που ζει. Το μεγαλύτερό του επίτευγμα στο “Λεωφορείον ο Πόθος” είναι η απεικόνιση, μέσω των χαρακτήρων, της ψυχολογικής κατάστασης της εργατικής τάξης

Πριν τη λευκή σελίδα. “Catch 22”, Τζόζεφ Χέλερ

“Εξωφρενικά αυθεντικό, λαμπρά κωμικό, βάναυσα φρικτό…Περνά στη σφαίρα της σάτιρας, της γκροτέσκας υπερβολής, της φαντασίας, της φάρσας και της απόλυτης παραφροσύνης”

Πριν τη λευκή σελίδα. Η “Μεταμόρφωση” του Φραντς Κάφκα

Η επιλογή του Κάφκα να μεταμορφώσει τον ήρωά του σε έντομο είναι προκλητική. Η μορφή του εντόμου αντανακλά την αμφισβήτηση των σταθερών της κοινωνίας, της οικογένειας, των εργασιακών σχέσεων. Ο Κάφκα θυσιάζει τον Γκρέγκορ για να εκθέσει άπαντες

Πριν τη λευκή σελίδα. Η Πάπισσα Ιωάννα του Εμμανουήλ Ροΐδη

Ο Ροΐδης συνθέτει ένα λογοτεχνικό μωσαϊκό αποτυπώνοντας με μοναδικό τρόπο τη ζοφερή εποχή του δεύτερου μισού του 19ου αιώνα, παίρνοντας ως αφορμή τον Μεσαίωνα και τις δεισιδαιμονίες του, την τυπολατρία και τα ήθη της ρωμαιοκαθολικής εκκλησίας

Πριν τη λευκή Σελίδα. Το Τρίτο Στεφάνι, του Κώστα Ταχτσή

«Δυο γυναίκες συζητάνε για την ιστορία πάνω από μπουγαδόνερα», είχε πει η Έλλη Αλεξίου για το βιβλίο αυτό, το οποίο μέσω μιας, σχεδόν, αυτοβιογραφικής αφήγησης, συνεχίζει να προκαλεί γροθιά στον μικροαστισμό των Ελλήνων.