ΤΕΧΝΕΣ

Ο πόνος των ανθρώπων που πρωταγωνιστούν στην ίδια τους την οδύνη, δεν βραβεύεται

Το «4.1 miles», το προτεινόμενο για Όσκαρ μικρού μήκους ελληνικό ντοκιμαντέρ, με θέμα τους πρόσφυγες όφειλε να δομήσει μια άποψη, με περισσότερο σεβασμό, με περισσότερη ευθύνη, περισσότερη ειλικρίνεια. Ωστόσο, επέλεξε να προτάξει έναν ανώδυνο συμβιβασμό, έναν κούφιο «ανθρωπισμό» και δυστυχώς μια βραβευτική λογική τύπου «εφόσον πουλάει ο θάνατος, θάνατο θα δώσω». Η “χρήση” και “χρησιμοποίηση” του όλου προσφυγικού ζητήματος μεταφράζει την ανθρωπιά μας εν τέλει σε στατιστική, λόγω της δράσης της συνήθειας να βλέπουμε πτώματα, να βλέπουμε θάνατο, να βλέπουμε και να παρατηρούμε τον πόνο του άλλου, αποστασιοποιημένοι, μη κοινωνοί, παρατηρητές και όχι δρώντες.

«Ο Βούδας λιποθύμησε από ντροπή». «Φεμινιστικό σινεμά», από τη Λέσχη Εκτός Γραμμής

Το κινηματογραφικό αφιέρωμα με θέμα «Φεμινιστικό σινεμά», που παρουσιάζει η Πολιτική-Πολιτιστική Λέσχη Εκτός Γραμμής, συνεχίζεται την Παρασκευή 3 Φεβρουαρίου, 8:00 μ.μ., με την προβολή της…

“Την τελευταία λέξη δεν την είπαμε ακόμα”, συναυλία σύγχρονου πολιτικού τραγουδιού

Το Σάββατο 4 Φεβρουαρίου το Κοινωνικό Πολιτιστικό Κέντρο Βύρωνα διοργανώνει συναυλία σύγχρονου πολιτικού τραγουδιού με τίτλο “Την τελευταία λέξη δεν την είπαμε ακόμα” με καλλιτέχνες που έχουν συνδεθεί με τους κοινωνικούς και εργατικούς αγώνες των τελευταίων χρόνων με την παρουσία τους και το έργο τους.

Ανομήματα: Δώρα Μοάτσου – Βάρναλη

Τι λένε οι γυναίκες όταν μιλάνε; Και τι γράφουν από όλα όσα λένε; Και πώς ο λόγος αυτός μπορεί να ιδωθεί ως ένα χειραφετητικό ιδίωμα που θα διαταράσσει την επανάπαυση στα κυρίαρχα πρότυπα των φύλων;

Αφιέρωμα σε Ανέστη Λογοθέτη, Ιάννη Ξενάκη, Γιάννη Χρήστου

Το Μουσείο Ελληνικής Λαϊκής Τέχνης & Ελληνικών Λαϊκών Μουσικών Οργάνων διοργανώνει μέσα στον Φεβρουάριο ένα σεμινάριο-αφιέρωμα στους πρωτοποριακούς Έλληνες συνθέτες Ανέστη Λογοθέτη, Ιάννη Ξενάκη και Γιάννη Χρήστου, με θέμα “Η Ελληνική ταυτότητα και παράδοση στο έργο τους”.

Auditorium

Νέες μουσικές και δημιουργικές προτάσεις από το κυρίως ρεύμα της δισκογραφίας. Μια συνοπτική αλλά ουσιαστική παρουσίαση των καλλιτεχνικών ανησυχιών.

“Γιατί οι πλούσιοι γίνονται πλουσιότεροι και οι φτωχοί φτωχότεροι;”

Το παράλογο του καπιταλισμού αποτυπώνεται αισθητικά με τα μινιμαλιστικά σκίτσα, πιστά στην γνήσια γαλλική παράδοση της πολιτικής σκιτσογραφίας. Με τρόπο μεστό και φυσικό, τα μικρά αυτοτελή καρέ που τοποθετούνται στα άκρα των σελίδων, χρησιμοποιώντας μόνο μαύρο, άσπρο και κόκκινο, μας δείχνουν γιατί ο σημερινός δεν χωρά ούτε στον εαυτό του και γιατί είναι τόσο επικίνδυνος…