Πριν τη λευκή σελίδα: «Ο αναρχικός τραπεζίτης» του Φερνάντο Πεσσόα
Τι υπάρχει στο «πριν» κάθε συγγραφέα, κάθε ποιητή; Σαν αναγνώστες βρισκόμαστε πάντα στο «μετά», στη στιγμή που «περπατάει» το έργο τού κάθε λογοτέχνη. Τη στιγμή…
ΤΕΧΝΕΣ
Το όπιο του ανθρώπου
Και μερικές φορές, όσο πιο απίθανο μοιάζει αυτό στο οποίο ελπίζουμε, τόσο πιο έντονα ελπίζουμε.
Πριν τη λευκή σελίδα. “Catch 22”, Τζόζεφ Χέλερ
“Εξωφρενικά αυθεντικό, λαμπρά κωμικό, βάναυσα φρικτό…Περνά στη σφαίρα της σάτιρας, της γκροτέσκας υπερβολής, της φαντασίας, της φάρσας και της απόλυτης παραφροσύνης”
“Persona”, το μεγαλύτερο δώρο του Μπέργκμαν
Με την “Persona” ο Μπέργκμαν πέρασε στη σφαίρα του μύθου. Με εκπληκτική απόχρωση και γυρισμένο σε πλήρη αντίθεση με απαλό φωτισμό από τον σπουδαίο Σβεν Νίκβιστ, η “Persona” είναι μια διεισδυτική, ονειρική δουλειά με έντονο ψυχολογικό βάθος.
Ο ελληνικός εμφύλιος στον κινηματογράφο (μέρος Γ’)
Ζητούμενο η διερεύνηση του πολιτικού προβλήματος στο σήμερα, κάτι που ενδεχομένως να γεννήσει νέους δρόμους προσέγγισης της πραγματικότητας εκ μέρους της τέχνης και νέους τρόπους έκφρασης αυτής της προσέγγισης.
Ο ελληνικός εμφύλιος πόλεμος στον κινηματογράφο (μέρος Β’)
Μια αντιπροσωπευτική σταχυολόγηση των σημαντικότερων κινηματογραφικών εγγραφών (άλλοτε μυθοπλασία και άλλοτε ντοκιμαντέρ) που αναφέρονται στον ελληνικό εμφύλιο πόλεμο.
Ο Λόρκα, η ΕΤΑ και…η τρέλα του έρωτα
Στο τέλος αυτού του βίαιου παιγνιδιού, στο οποίο εμπλέκονται αστυνομικοί, παρακρατικές οργανώσεις, Βάσκοι αυτονομιστές, κυβερνητικοί παράγοντες, κανένας δεν βγαίνει καθαρός, ούτε αλώβητος και…ο Λόρκα μοιάζει να παίρνει την εκδίκησή του.
Ο ελληνικός εμφύλιος πόλεμος στον κινηματογράφο (μέρος Α’)
Μια αντιπροσωπευτική σταχυολόγηση των σημαντικότερων κινηματογραφικών εγγραφών (άλλοτε μυθοπλασία και άλλοτε ντοκιμαντέρ) που αναφέρονται στον ελληνικό εμφύλιο πόλεμο.
Περίεργα(;) έργα τέχνης, ή όταν η τέχνη διαστρεβλώνει τη ζωή.
Είναι φορές που οι καλλιτέχνες προκαλούν τη σκέψη μας, τις αισθήσεις, το συναίσθημα και τη λογική μας, μέσα από τη μορφή που δίνουν στα έργα τους. Και τότε, αρχίζει η συζήτηση: “Είναι αυτό τέχνη ή δεν είναι;”
Μπουλγκάκοφ και Γκαζντάνοφ: Η ρωσική λογοτεχνία σε δύσκολους καιρούς
Αν και συμπατριώτες και ομότεχνοι, είναι πιθανό ότι ο Μιχαήλ Μπουλγκάκοφ και ο Γκαϊτό Γκαζντάνοφ δεν συναντήθηκαν ποτέ. Στα ταραγμένα χρόνια της δεκαετίας του 1920 οι δυο τους ακολούθησαν πολύ διαφορετικούς δρόμους, το συμβιβασμό και τη φυγή. Και στις δυο περιπτώσεις το τίμημα ήταν βαρύ.
- «Σημειώσεις από το υπόγειο», του Φιόντορ Ντοστογιέφσκι
- «Πατρίς, θρησκεία, οικογένεια»: Ιστορία μιας φράσης
- 26ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης: Για έναν αιχμηρό κινηματογράφο
- Ντονμπάς: Δέκα χρόνια από την έναρξη ενός «ανύπαρκτου» εμφυλίου – Πέντε μύθοι και ένας ανοιχτός επίλογος
- «Συνάδελφοι ηρωικοί οικοδόμοι»: Ένα συγκλονιστικό φιλμικό μάθημα σύγχρονης ιστορίας και ιστορικού υλισμού, σε λιγότερο από μία ώρα