Στήλη: SmassingCulture
Κόμικ, sci - fi, κινηματογράφος, υπερήρωες, animation, πολιτική και κοινωνία

COMedICS: Mια παραδοσιακά αντατρεπτική ματιά στο χιούμορ

Οι απαντήσεις σε ερωτήσεις που δεν ξέρατε πως έχετε (και ούτε θα έπρεπε)

| 24/03/2017

H ελληνική αγορά κόμικ, αν και μικρή, έχει προλάβει ήδη να φτάσει σημείο κορεσμού σε ορισμένα πεδία. Ένα από αυτά είναι τα χιουμοριστικά στριπ που κυκλοφορούν κατά εκατοντάδες από πολλούς διαφορετικούς δημιουργούς και πλέον, όλο και συχνότερα, απέχουν κατά πολύ από κάθε ορισμό του «αστείου. Η κατάσταση αυτή μας κάνει εύλογα καχύποπτους απέναντι σε κάθε νέο αλμπουμάκι που κυκλοφορεί και έτσι αντιμετωπίσαμε και το COMedICS. Είμαστε στην ευχάριστη θέση να δηλώσουμε ότι διαψευστήκαμε απόλυτα. Η συλλογή κυκλοφόρησε από τον εκδοτικό οίκο Jemma Press και συγκεντρώνει στριπ σε σενάριο του  γνωστού stand-up comedian Διονύση Ατζαράκη και σχέδιο του Δημήτρη Καμμένου  τα οποία έχουν παρουσιαστεί διαδικτυακά στο socomic.gr και το luben tv.

Ξεκινώντας ήδη από το όνομα, τo δυνατό στοιχείο του COMedICS είναι ο πλουραλισμός και η πολυμορφία στο χιούμορ, παρά το γεγονός ότι αστεία έχουν ένα κοινό μοτίβο, το όποίο και δίνει τον ενιαίο χαρακτήρα τόσο του κόμικ, όσο και του δημιουργικού διδύμου. Από τις σελίδες του περνούν αστεία για τη νεοελληνική πραγματικότητα, σάτιρα της ποπ κουλτούρας, των νέων τεχνολογιών και πολλά άλλα. Κοινός παρονομαστής το απρόσμενα ανατρεπτικό τελικό καρέ που κινείται συνήθως στα όρια του σουρεαλισμού και καταφέρνει να ξαφνιάσει τον αναγνώστη. Αν κάτι ξεχωρίζει είναι τα λογοπαίγνια που είναι αρκετά συχνά και έξυπνα, ενώ δεν λείπει και ο αυτοσαρκασμός των δημιουργών για την επιμονή σε αυτό το είδος χιούμορ.

Εκμευταλευόμενοι πλήρως το πλαίσιο της γλώσσας, το δίδυμο δομεί μια σειρά στριπ που η τελική ανατροπή είναι ένας συνδυασμός εικόνας και σεναρίου που αναιρεί τις προσδοκίες του αναγνώστη, σε μια γνήσια επίδειξη παραδοσιακού, καντικού χιούμορ. Ο  Ατζαράκης, παίρνοντας στοιχεία και από την πορεία του stand up μονολόγου, δομεί με το σενάριο του μαθηματικά αλλά στοχευμένα, δίνοντας σύντομα στοιχεία για την κατεύθυνση του αστείου και μετά αλλάζοντας τα απότομα, οδηγώντας τον  αναγνώστη σε μια ευχάριστη σαστιμάρα στην αρχή και στο γέλιο στην συνέχεια, κάθε φορά με τρόπο εμπνευσμένο. Το μόνο αστείο που επανέρχεται σε όλο το άλμπουμ είναι τα «origin stories ελληνικών τραγουδιών» που παρουσιάζουν διάφορα απίθανα σενάρια που μπορεί να αποτέλεσαν πηγή έμπνευσης για γνωστά τραγούδια.

Αυτό το πλαίσιο του εικονοποιημένου λογοπαίγνιου, είναι κάτι που έχουμε ξαναδεί φυσικά, ειδικά στην εποχή του Ιντερνετ. Ωστόσο είναι πάντα ενδιαφέρον να δούμε που μπορεί να φτάσει αυτή η αφαιρετική και ταυτόχρονα κυριολεκτική χρήση της γλώσσας. Γιατί αυτά τα αστεία σε αυτό βασίζονται: στο λογικό  νηματικό κενό που δεν συμπληρώνει η γλώσσα, αλλά οι κοινωνικές συνθήκες των ανθρώπων που την χρησιμοποιούν. Γελάμε δηλαδή με κάτι που ξέρουμε, αλλά δεν είχαμε συνειδητοποιήσαμε μέχρι εκείνη την στιγμή. Είναι ένα ιδιαίτερο είδος χιούμορ, πολυπαιγμένο, και για αυτό πολύ δύσκολο να είναι πετυχημένο. Το COMedICS όμως καταφέρνει στο μεγαλύτερο μέρος του να ισσοροπεί με πολύ θετικό τρόπο και να ξεχωρίζει.

Ταυτόχρονα, το σχέδιο του Δημήτρη Καμμένου είναι απλό, χρησιμοποιεί πολλά χρώματα αλλά αποδεικνύεται πολύ ευέλικτο ώστε να προσαρμοστεί στα διαφορετικά σενάρια που δομούν τα στριπ. Από τους κινηματογραφικούς «300» μέχρι το Super Mario και νουάρ σκηνικά, το σχέδιο ανταπεξέρχεται σε όλες τις απαιτήσεις, αποφεύγοντας την απλοϊκότητα και το επαναλαμβανόμενο σχέδιο που χαρακτηρίζει αντίστοιχα κόμικ.

Το πρώτο κόμικ των Ατζαράκη – Καμμένου είναι πολύ επιτυχημένο και φαίνεται ότι το δίδυμο έχει πολύ ταλέντο και διάθεση και πολλά ακόμα να δώσει στο ελληνικό χιουμοριστικό κόμικ. Αναμένουμε τις επόμενες δουλειές τους.

Υ.γ. Για όποιον θέλει κι άλλα COMedICS, κυκλοφορεί νέο στριπ κάθε Τρίτη και μπορείτε να το βρείτε εδώ