Dr. Albert Flipout’s one CAN band (aka Mickey Pantelous): «Don't You Call My Name»

Παρουσίαση του άλμπουμ στο Ίλιον Plus, σήμερα Πέμπτη 10 Νοέμβρη, 21.30

| 10/11/2016

Μickey Pantelous. Ομολογουμένως μια ιδιαίτερη φυσιογνωμία στα μουσικά πράγματα του εγχώριου άστεως. Πολυσχιδής μουσικός που βαδίζει στα χνάρια καλλιτεχνών σαν τον Bob Brozman ή πιο punk blues δημιουργών όπως o Scott H. Biram.

Ο Ελληνοδανός, Mickey Pantelous, είναι ένας μουσικός – «μια μπάντα μόνος του» ή για να είμαστε πιο ακριβείς, μαζί με το μόνιμο τα τελευταία χρόνια συνεργάτη του, τον θρυλικό Dr. Flipout (το τενεκεδάκι κρουστό που είναι προσκολλημένο στο αριστερό πόδι του Mickey εκτελώντας χρέη ταμπούρου) με τον οποίο συναποτελούν το project «Dr. Albert Flipout’s one CAN band».

Αυτή η ιδιαίτερη μπάντα, πιστή στο πνεύμα και το χαρακτήρα των μπλουζ σε όλη τους την ευρύτητα, μας παραδίδει έναν ακόμη δίσκο, τον «Don’t You Call My Name» (αυτοέκδοση με την υποστήριξη του Merlin’s Music Box) το τρίτο του project (τέταρτο για τον Pantelous), εξερευνώντας τις δυνατότητες διαλόγου των blues με το punk – rock, το garage, το καμπαρέ και την Americana. Παρότι ο Pantelous «παίζει» όλους τους ρόλους, το ηχητικό αποτέλεσμα δεν είναι καθόλου μίνιμαλ αλλά αρκετά πλούσιο, στη παράδοση των blues φυσικά.

Αφηγηματικά κομμάτια όπως τα Hanging From The Ceiling, Jump With The Fish, blues με ένταση και νεύρο όπως τα How Long, Hell Surfer και Joyce, γκρουβάτα blues όπως τα Then I Shot My Self και Under The Blanket, δείχνουν την δυνατότητα του Pantelous να σκαρώνει στιχουργικές και συνθετικές ιστορίες που σε προκαλούν να «στήσεις αυτί».

Ωστόσο το καλύτερο κομμάτι του άλμπουμ είναι μια επανεκτέλεση από τα παλιά, του The Woman With The Beard, από τον πρώτο του δίσκο (Mickey & The Chess-Mates – Hangover, με την «Tom Waits» αύρα να το διακρίνει.

Ο Pantelous επίσης δεν αδιαφορεί για τα μείζονα κοινωνικό – πολιτικά προβλήματα της εποχής μας, όπως είχε κάνει άλλωστε και στο προηγούμενο άλμπουμ του North Of Africa με το I Should Have Gotten Involved για τον φασισμό. Αυτή τη φορά καυτηριάζει τη τρέχουσα πολιτικολογία των κυρίαρχων για τη σωτηρία των αγορών με το Free The Markets Slave The People.

Δίσκος που αξίζει να αποκτήσει μια θέση στις ακροάσεις μας τόσο για τον ιδιαίτερο χαρακτήρα του όσο και για τη σύλληψη του project «Dr. Albert Flipout’s one CAN band».

info: H παρουσίαση του άλμπουμ θα γίνει στο Ίλιον Plus (Πατησίων και Κοδριγκτώνος 17) σήμερα Πέμπτη 10 Νοέμβρη, 21:30

Κατά βάθος θα ήθελε να παίζει μουσική, αλλά επειδή αυτό το τρένο χάθηκε, γράφει για αυτή και βέβαια όχι από επάγγελμα αλλά από πάθος. Έπειτα από πολυετή θητεία σε περιοδικά και εφημερίδες κατέληξε στο απάνεμο(;) λιμάνι του toperiodiko.gr…