Ιταλία

Ιταλία: Η πείνα απειλεί 700.000 παιδιά – Επικοινωνιακό «τραπέζι» «στρώνει» η Μαφία

Η σταδιακή άρση του lockodown αφήνει πίσω της μεγάλα τμήματα της ιταλικής εργατικής τάξης σε συνθήκες εξαθλίωσης, λόγω της κρατικής αδιαφορίας. Και το οργανωμένο έγκλημα κάνει επικοινωνιακό «πάρτι».

ΣΕΦΚ – ΣΙΕΛ: Ο κορωνοϊός ξεγυμνώνει τον… βασιλιά!

Είναι συνειδητή λοιπόν επιλογή της φαρμακοβιομηχανίας και των κυβερνήσεων σε ολόκληρο τον καπιταλιστικό κόσμο και στην χώρα μας, να μην επενδύουν σε μέτρα πρόληψης και αντιμετώπισης, όπως ενδυνάμωση της επιτήρησης από επιδημιολογικούς φορείς και επαρκώς στελεχωμένα και αξιόπιστα Εθνικά Συστήματα Υγείας (ΕΣΥ), με τον επαρκή αριθμό Μονάδων Εντατικής Θεραπείας (ΜΕΘ).

Όταν η Ελλάδα συμμετείχε στην Biennale επί Μουσολίνι

Μια ιστορική σύγκριση της ελληνικής συμμετοχής στην Biennale  της Βενετίας στον Μεσοπόλεμο μπορεί να παρουσιάζει περισσότερες διαφορές απ’ ότι ομοιότητες, ωστόσο  ο κίνδυνος της ιστορικής αναλογίας σε αυτήν την περίπτωση δεν έγκειται τόσο στις διαφορές όσο στην ομοιότητα

Οι ιδιωτικοποιήσεις σκοτώνουν- Στην Ελλάδα, στην Ιταλία, παντού

Σε κάθε περίπτωση, έχει ξεκινήσει ήδη έρευνα για εξ αμελείας ανθρωποκτονία και καταστροφή, χωρίς μέχρι στιγμής να υποδεικνύεται, κάποιος υπεύθυνος. «Πρόκειται για μια τεράστια και παράλογη τραγωδία», δήλωσε ο εισαγγελέας της Γένοβας Φραντσέσκο Κότσι.

Το σινεμά σε flashback | Κόκκινη έρημος | Michelangelo Antonioni

Η ταινία εκφράζει την πιο ακραία θέση του ανθρώπου στον κόσμο: Το άτομο απομονωμένο και περιορισμένο σε ένα κόσμο κατά πολύ μεγαλύτερο του, εχθρικό και μη προσβάσιμο. Είναι μέσα και ταυτόχρονα στο περιθώριο της εποχής του. Ο Antonioni παραδίδει, με την “Κόκκινη έρημο” του 1964, μια από τις πιο ακραίες μελέτες πάνω στην ανθρώπινη ψυχοσύνθεση.

Η Αφρική αιμορραγεί στην Μεσόγειο…

«(…)Οι συνθήκες μετανάστευσης των ανθρώπων μέσω της Μεσογείου δεν συγκρίνονται με την κατάσταση στη Λέσβο. Εδώ κανείς δεν φοράει σωσίβιο και σε κάθε φουσκωτή βάρκα στοιβάζονται 120-150 άνθρωποι. Τα σωσίβια που φαίνονται στις φωτογραφίες τα μοιράζουμε εμείς κατά την διάρκεια της διάσωσης. Στις ξύλινες βάρκες βάζουν γύρω στους 500-600 ανθρώπους κατανεμημένους με φρικτό τρόπο σε ράφια που έχει η βάρκα στο εσωτερικό της. Ο ένας πατάει το κεφάλι του άλλου, κάποιοι πεθαίνουν απο ασφυξία και ταξιδεύουν ζωντανοί μαζί με νεκρούς για ώρες.(…)»