Σουρεαλισμός

Η φαντασία στην εξουσία: εξεγέρσεις και κινήματα του 20ου αιώνα

«Αν θες να είσαι ευτυχισμένος, που να πάρει ο διάλος, κρέμασε τον ιδιοκτήτη σου, κάνε κομμάτια τους παπάδες, που να πάρει ο διάολος, γκρέμισε τις εκκλησίες και ρίξε τον Θεούλη στα σκατά.»

Η μυθολογία του Εγγονόπουλου

Ο Εγγονόπουλος δεν επιχειρεί την επιστροφή στις ρίζες με νοσταλγικό ή αρχαιολαγνικό τρόπο αλλά καταγράφει τους μύθους στην εποχή του μέσα από τις ανατρεπτικές, ονειρικές και ερωτικές διαστάσεις τους.

Λουί Αραγκόν: Ο κομμουνιστής ποιητής με την «αμετανόητη» σουρεαλιστική γλώσσα

Μεταξύ των σπουδαιότερων λογοτεχνών του περασμένου αιώνα που έθεσαν με τον πλέον εκκωφαντικό τρόπο – κυριολεκτικά και μεταφορικά – το ζήτημα της στράτευσης στην τέχνη, συγκαταλέγεται ο μεγάλος Γάλλος κομμουνιστής – σουρεαλιστής λογοτέχνης, Λουί Αραγκόν. Ο ίδιος ήταν και από τους επιφανέστερους διανοούμενους της γενιάς του που έλυσαν αυτό το ζήτημα με τον πιο αδιαμφισβήτητο τρόπο.

«DADA – να μια λέξη που τρέπει τις ιδέες σε φυγή»!

Ως «τέκνο» του μίσους για ό,τι κατέστρεφε την ζωή, το DADA εμφανίζεται στο ιστορικό – πολιτισμικό προσκήνιο σαν ένας πολύ ορεξάτος ταύρος μέσα στο καθεστωτικό υαλοπωλείο. Εκατό χρόνια μετά, η απελευθερωτική κραυγή του παραμένει τραγικά επίκαιρη.

Αντρέ Μπρετόν: Ο ταξιδιώτης της «απόλυτης πραγματικότητας»

«Η αληθινή ποίηση περικλείεται σε ό,τι δεν συμβαδίζει με αυτήν την ηθική, μια ηθική που, για να διατηρήσει την επιβολή και το κύρος της, δεν ξέρει να κάνει τίποτα άλλο από το να φτιάχνει τράπεζες, στρατόπεδα, φυλακές, εκκλησίες και μπορντέλα».