Eduardo Galeano

1492, Ο Χριστόφορος Κολόμβος «εισβάλει» στην Αμερική και καλωσορίζει στην ανθρωπότητα τον καπιταλισμό

Το 1492, δεν ανακαλύφθηκε η Αμερική, αλλά ήταν η απαρχή της πρώτης, μεγαλύτερης, της πιο φρικώδης και αιματηρής γενοκτονίας της ανθρωπότητας. Η πιο ντροπιαστική καταστροφή του παγκόσμιου πολιτισμού. Η ανακοπή της ειρηνικής και ομαλής πορείας της. Η πιο δυναμική εγκαθίδρυση της δυτικής φιλοσοφίας και ιδεολογίας ως παγκόσμιας και πλήρως αδιάσειστης. Η τεράστιας έκτασης πρωταρχική συσσώρευση του υλικού πλούτου του σημερινού συστήματος, του γνωστού μας καπιταλισμού. Και με κερασάκι στην τούρτα: μια αλλωτριωμένη κτηνώδη ηθική σταθερά που μας κατατρέχει.

Εντουάρντο Γκαλεάνο: Οι ανοιχτές φλέβες της ανθρωπότητας

Ο Εντουάρντο Γκαλεάνο υπήρξε σπουδαίος μαρξιστής στοχαστής, πραγματικός εκπρόσωπος της ανυπόταχτης Λατινικής Αμερικής, ο πιο πολιτικός της συγγραφέας. Η «φωνή αφύπνισης» της, όπως χαρακτηρίστηκε. Ο ανατροπέας της δοσμένης ιστορίας που έστησε «καθρέφτες» και φανέρωσε την αλήθεια της εύγλωττα, πολλές φορές με χιούμορ και γλυκόπικρα μα πάντα λαϊκά και ειλικρινά, πάντα στοχευμένα, πάντα εμπεριστατωμένα, φέρνοντας την στο μπόι και στα ίσια της. Μια πένα, που αντίστοιχη της δεν υπάρχει δυστυχώς σήμερα.

Γυναίκες, Eduardo Galeano

Λίγο πριν πεθάνει και έχοντας συνείδηση του μοιραίου, ο Γκαλεάνο θέλησε να μιλήσει για αυτές που πιο πολύ αγάπησε, μαζί με την Λατινική Αμερική -τις mujeres. Οι «Γυναίκες» αποτελούν θησαύρισμα από όσα κατά καιρούς είχε γράψει σε διάφορα βιβλία του

“Αγαπημένε Che”: Ο Eduardo Galeano για τον Ερνέστο Γκεβάρα δε λα Σέρνα

Το Περιοδικό – για τη διατάραξη της κοινής ησυχίας δημοσιεύει μια συνέντευξη, ενός από τους σημαντικότερους ανθρώπους της διανόησης και του πολιτισμού στην αμερικανική ήπειρο, του Eduardo Galeano στον Iosu Perales, η οποία δημοσιεύθηκε στο βιβλίo με τίτλο «Αγαπημένε Che»

Oι Λέξεις Ταξιδεύουν, Eduardo Galeano. Μετ: Ισμήνη Κανσή, Εκδ. Πάπυρος

Ενενήντα σύντομα αφηγήματα -παραμύθια, παραβολές, αφορισμοί… Ο μαγικός ρεαλισμός του Γκαλεάνο μας βάζει για άλλη μια φορά μέσα σε ένα παιχνίδι ανάμεσα στις λέξεις και τη σιωπή τους, τις λέξεις και τη μνήμη τους, τις λέξεις και τον χωροχρόνο τους…