Susan Sontag

Ο πόνος των ανθρώπων που πρωταγωνιστούν στην ίδια τους την οδύνη, δεν βραβεύεται

Το «4.1 miles», το προτεινόμενο για Όσκαρ μικρού μήκους ελληνικό ντοκιμαντέρ, με θέμα τους πρόσφυγες όφειλε να δομήσει μια άποψη, με περισσότερο σεβασμό, με περισσότερη ευθύνη, περισσότερη ειλικρίνεια. Ωστόσο, επέλεξε να προτάξει έναν ανώδυνο συμβιβασμό, έναν κούφιο «ανθρωπισμό» και δυστυχώς μια βραβευτική λογική τύπου «εφόσον πουλάει ο θάνατος, θάνατο θα δώσω». Η “χρήση” και “χρησιμοποίηση” του όλου προσφυγικού ζητήματος μεταφράζει την ανθρωπιά μας εν τέλει σε στατιστική, λόγω της δράσης της συνήθειας να βλέπουμε πτώματα, να βλέπουμε θάνατο, να βλέπουμε και να παρατηρούμε τον πόνο του άλλου, αποστασιοποιημένοι, μη κοινωνοί, παρατηρητές και όχι δρώντες.