Καλές προθέσεις, αβέβαιο αποτέλεσμα.

Εδώ, στο ToPeriodiko.gr αποφασίσαμε να συνεχίσουμε το αφιέρωμα στα τεκταινόμενα του ελληνικού αθλητισμού.

Έχουν γίνει σίγουρα πολλά, στο πολύπαθο -όπως πολλοί το χαρακτηρίζουν- ελληνικό, επαγγελματικό ποδόσφαιρο. Κάπως έτσι τα φετινά γεγονότα των επεισοδίων στη Λεωφόρο, των επεισοδίων στον αγώνα κυπέλλου ανάμεσα σε Ολυμπιακό και ΑΕΚ, της κλωτσοπατινάδας στο ΔΣ της Superleague και των σκανδάλων με «εγκληματικές συμμορίες και στημένα παιχνίδια, λίγοι θα διαφωνούσαν πως μοιάζουν με κορυφές σε παγόβουνα.

Ο κ. Κοντονής πάντως με αφορμή αυτά, και σε συνεννόηση με τον πρωθυπουργό, αποφάσισε από τις πρώτες μέρες της νέας διακυβέρνησης την διακοπή του πρωταθλήματος αρχικά, έτσι ώστε να υπάρξει περιθώριο προώθησης αλλαγών. Στη συνέχεια είχαμε διεξαγωγή αγωνιστικών κεκλεισμένων των θυρών και πλέον έχουμε ένα νομοσχέδιο σε δημόσια διαβούλευση.

Κάποιες από τις αλλαγές που εξαγγέλονται φαίνεται να αφορούν την εξυγίανση – διαφθορά – διαιτησία που αφορά περισσότερο τους παράγοντες και επιχειρηματίες που δραστηριοποιούνται στο ποδόσφαιρο. Κάποιες άλλες όμως αφορούν πολύ πιο στοχευμένα τον έλεγχο των λεγόμενων οπαδών ή θεατών ή φιλάθλων.

Το νέο νομοσχέδιο που βρίσκεται σε δημόσια διαβούλευση μπορείτε να διαβάσετε και να μελετήσετε εδώ: http://www.opengov.gr/ypepth/?p=2344

Για όλα αυτά εμείς πάντως αποφασίσαμε να δώσουμε το λόγο σε ανθρώπους που ασχολούνται με «τα γήπεδα» ώστε να μας πουν τις σκέψεις τους. ToPeriodiko λοιπόν συνομιλεί με αθλητικογράφους, φιλάθλους ή οπαδούς, ( + κάποιες ακόμη εκπλήξεις) με αφορμή όλη αυτή την ιστορία που ξεκίνησε με την περίφημη πλέον διακοπή και κορυφώθηκε σε αυτό που ονομάζεται «νέα μέτρα». Καθώς φυσικά και την επόμενη μέρα όλων αυτών των κινήσεων.

Εδώ το κείμενο – απάντηση του αθλητικογράφου, Θάνου Σαρρή (gazzetta.gr) :

[hr]

Καλές προθέσεις, αβέβαιο αποτέλεσμα

[hr]

Ο Σταύρος Κοντονής, πριν αναλάβει το ρόλο του Υφυπουργού Αθλητισμού σε μια πολύ κομβική περίοδο για το ελληνικό ποδόσφαιρο, δεν είχε τριβή με το χώρο. Για όλους όσους κλήθηκαν να παρακολουθήσουν την πορεία του, τα πρώτα του βήματα ήταν πολύ σημαντικά για να κατανοηθεί ο τρόπος που θέλει να κινηθεί. Οι εξαγγελίες του λοιπόν, λίγο μετά την εκλογή του, έδειχναν έναν άνθρωπο που έχει κατανοήσει τις παθογένειες του ποδοσφαίρου, το σάπιο περιβάλλον στο οποίο κινείται, αλλά και την παρουσία ανθρώπων που θα στύλωναν τα πόδια για να εξασφαλίσουν τη διαιώνιση της κατάστασης.

Ύστερα, ήρθε η απόφαση διακοπής του Πρωταθλήματος για δύο αγωνιστικές, με αφορμή τα επεισόδια στη Λεωφόρο. Μια κίνηση σπασμωδική, σαν να αποπροσανατολίζεται η Πολιτεία και να να ακολουθεί μια λάθος λογική για την αντιμετώπιση της βίας. Και μετά, ήρθε το νομοσχέδιο. Ένα νομοσχέδιο που από τη μία δείχνει θέληση να συγκρουστεί με τα κατεστημένα και από την άλλη παρουσιάζει σημεία που δεν δείχνουν απλά δύσκολη εφαρμογή, αλλά προκαλούν προβληματισμό ως προς τη λογική τους.

Θα σταθώ σε δύο σημαντικά μέρη.

Το πρώτο είναι η διαφαινόμενη σύγκρουση με την UEFA και τη FIFA και το πιθανό Grexit. Ο Κοντονής δείχνει αποφασισμένος να φτάσει μέχρι τέλους και να συγκρουστεί με την Ευρωπαϊκή και την Παγκόσμια Ομοσπονδία, ακόμα κι αν αυτό σημαίνει αποκλεισμό των ομάδων μας από τις διεθνείς διοργανώσεις.

Προσωπικά, παρότι η καραμέλα με το αυτοδιοίκητο της ΕΠΟ κοντεύει να λιώσει και είναι δεδομένο πως πρέπει να γίνουν θυσίες για να επιτευχθεί η αλλαγή, δεν θεωρώ ότι ένα ποδοσφαιρικό Grexit θα βοηθήσει το ποδόσφαιρο να απαλλαγεί από τη διαφθορά.  Ούτε πιστεύω ότι μία απλή αλλαγή στο εκλογικό σύστημα θα καθαρίσει την ΕΠΟ.  Πρέπει να μπει ένα τέλος στην ασυδοσία της Ελληνικής Ομοσπονδίας, πόσω μάλλον όταν ο πρώην πρόεδρός και αρκετά στελέχη της βρίσκονται στο πόρισμα Κορέα για την εγκληματική οργάνωση στο ποδόσφαιρο. Το σημαντικό όμως είναι η κάθαρση, η θωράκιση και η προστασία της δικαιοσύνης προκειμένου να επιτελέσει το έργο της και όχι η αντικατάστασή της.  Και παρότι η UEFA δεν έχει το αλάθητο, στην προκειμένη περίπτωση θα ήταν καλύτερα να λειτουργήσει ως σύμμαχος και όχι ως αντίπαλος.

Το δεύτερο είναι τα αναμασημένα μέτρα του ηλεκτρονικού εισιτηρίου, των λεσχών οπαδών και του ιδιώνυμου και η γενικότερη στάση προς τους οπαδούς/φιλάθλους, τους οποίους η Πολιτεία δεν δείχνει καμία βούληση να αφουγκραστεί. Προφανώς, δεν εννοώ τους 50-100 που αποτελούν τους ιδιωτικούς στρατούς, εξυπηρετούν συμφέροντα και πάνε στο γήπεδο για να σκοτώσουν, αλλά εκείνους που βρίσκονται στην καρδιά των γεγονότων και σε πολλές χώρες του εξωτερικού, με ποδόσφαιρο πολύ πιο προηγμένο από το δικό μας, αποτελούν συνομιλητές των πολιτικών αρχών, αλλά και της UEFA και της FIFA.

Οργανισμοί φιλάθλων όπως η Supporters Direct, η οποία επανειλημμένα έχει τεθεί στη διάθεση του Κοντονή, παρέχουν τεχνογνωσία και πολύτιμες συμβουλές με άξονα το πραγματικό καλό του ποδοσφαίρου. Μέχρι στιγμής, σνομπάρονται. Την ίδια στιγμή, τα μέτρα για την αντιμετώπιση της βίας που προαναφέραμε έχουν δοκιμαστεί και στο παρελθόν, χωρίς αποτέλεσμα. Πώς ακριβώς μία λέσχη οπαδών, υπό τον έλεγχο της ΠΑΕ, θα εξαλείψει τους ιδιωτικούς στρατούς; Πόσο δημοκρατικό είναι το φακέλωμα για να μπορείς να δεις την ομάδα σου να παίζει μπάλα; Γιατί να μπαίνει στην ίδια ζυγαριά αυτός που πηγαίνει στο γήπεδο με λοστό με εκείνον που απλά θέλει να φωνάξει και να δώσει χρώμα στην κερκίδα του;

Συμπέρασμα: Το μίνι-νομοσχέδιο περιέχει ορισμένα σημαντικά σημεία που θα είναι σίγουρα προς όφελος του ποδοσφαίρου. Επίσης, έχοντας την τύχη να συζητήσω κάποιες από τις παθογένειες του χώρου τόσο με τον Υφυπουργό, όσο και με τον ΓΓΑ, είμαι σίγουρος για τις προθέσεις και την αποφασιστικότητά τους. Δεν είμαι βέβαιος το κατά πόσο το τελικό αποτέλεσμα, κυρίως αν συνοδευτεί με έξοδο από ευρωπαϊκές διοργανώσεις λόγω σύγκρουσης με την UEFA, θα είναι το επιθυμητό. Το κατά πόσο τα ηλεκτρονικά εισιτήρια και οι λέσχες θα δώσουν πραγματική λύση στη βία και το αν θα ακολουθηθεί ο δύσκολος δρόμος της εφαρμογής των νόμων προς όλους, σε μια περίοδο που οι δικαστικές εξελίξεις γύρω από το ποδόσφαιρο μπορούν να αποτελέσουν μια σπάνια ευκαιρία αποτελούν πραγματικά ερωτήματα…

Θάνος Σαρρής  – gazzetta.gr