Αννα Μπουρμά: “ Θέλω να ξεσηκώσω το υποσυνείδητο του κόσμου”

Η ιδιαίτερη, πολυσχιδής, καλλιτέχνιδα μας μιλά για την επιτυχία της παράστασης “Τα 5 Στοιχεία” και για το νέο της δίσκο

 

Η ιδιαίτερη, πολυσχιδής, καλλιτέχνιδα, μονίμως ανήσυχη, δημιουργική και ελεύθερη, μας μιλά για την επιτυχία της παράστασης “Τα 5 Στοιχεία”, για το πώς έφτασε σε αυτήν, τις επιρροές και το πώς δημιουργεί, ενώ περιμένουμε τον επόμενο δίσκο της, “4η εποχή” (από τη Heaven), από τον οποίο ήδη ακούγεται το τραγούδι “Νομίζεις πως μιλάς”. Την ευχαριστούμε που μας μίλησε.

Πού οφείλεται η επιτυχία των “5 Στοιχείων”;

Πρώτα απ’ όλα είναι κάτι το οποίο ο κόσμος δεν έχει ξαναδεί, εκτός από πρωτοτυπία έχει αλήθεια, θάρρος ,καθαρό κίνητρο και λόγο ύπαρξης. Με το που τα διακρίνει αυτά ο ακροατής τα μεταδίδει και έτσι από στόμα σε στόμα κάθε παράσταση γεμίζει και συνήθως βγαίνει sold out.

 

Κάτι καινούργιο

Ναι. Στην Ελλάδα τέτοιες μουσικό-θεματικές παραστάσεις που συνδυάζουν ταυτόχρονα πάνω από πέντε είδη τέχνης  όπως , κίνηση, ερμηνεία τραγουδιστική , πρόζα, σκηνοθεσία, γλυπτική και οργανοπαιξία, δεν υπάρχουν. Επίσης, ηχητικά είναι ένας συνδυασμός του φυσικού ήχου και τις σύγχρονης τεχνολογίας computer programming. Τέλος ο θεατής λαμβάνει όλη την παράσταση λες και παρακολουθεί ταινία, πράγμα που επίσης γίνεται πρώτη φορά και στηρίζεται όλοι η ιδέα επάνω σε αυτό.

 

Εχει κινηματογραφικότητα;

Εντελώς. Τα βίντεο και το Projection mapping σε μεταφέρουν στην εικονοποίησει του κάθε στοιχείου, οι ήχοι που ακούγονται στο χώρο σε βάζουν μέσα στο στοιχείο, τέλος έρχονται όλες οι τέχνες που προανέφερα και διεγείρουν εκτός από τις αισθήσεις και τον συναισθηματισμό. Αν θα βάζαμε ένα χαρακτηρισμό κινηματογραφικό σε αυτή την παράσταση θα την έλεγα κοινωνική/ρομαντική ταινία.

Πώς προέκυψε;

Ύστερα από μια μεγάλη απογοήτευση που πήρα από μια σειρά παραστάσεων που είχα κλείσει και ακύρωσα την μέρα της πρεμιέρας σε γνωστή μουσική σκηνή της Αθήνας, αποφάσισα και είπα ότι δεν φταίει κανείς εγώ φταίω που πάω σε λάθος μέρη και συναναστρέφομαι με λάθος ανθρώπους. Από τότε έβαλα κάτω την ιδέα και την υλοποίησα με κόπο, πόνο και ατελείωτη δουλεία, αφοσιώθηκα, ξύπναγα και κοιμόμουν μόνο με αυτό.

 

Είναι σημείο καμπής στην καριέρα σου;

Ναι. Ήταν ένα ξέσπασμα. Άνοιξε ο δρόμος. Έφυγα οριστικά από τις μουσικές σκηνές, απαλλάχτηκα από το τυπικό τραγουδάω, λέω στο α’ μέρος μερικά από τα δικά μου και στο β’ πιάνουμε ό,τι γνωστό για να ευχαριστήσουμε τον κόσμο.

 

Είχες βαρεθεί τα τυποποιημένα ή έτυχε;

Όχι, γιατί δεν καταναλώθηκα ποτέ μέσα στα τυποποιημένα. Ό,τι παράσταση και αν έκανα υπήρχε πάντα κινηματογράφηση, σκηνικό, δράση με τον κόσμο… Το 2012 έκανα παράσταση με θέμα τα πυρηνικά και είχα πολλά τέτοια στοιχεία στην παράσταση. Για παράδειγμα, έδινα στον κόσμο κρουστά και β’ μέρος έπαιζαν μαζί μας. Πάντα έκανα περίεργα πράγματα. Το επόμενο όμως βήμα ήθελε χρόνο μιας και δεν μπορούσα να βρω αυτά που ζητούσα γιατί κανείς δεν είχε κάνει ένα τέτοιο είδος παράστασης πριν, άρα αυτό με δυσκόλεψε πολύ γιατί πήγαινα στα τυφλά.  Για “Τα 5 Στοιχεία” βρήκα ομάδα μετά από αρκετό καιρό και ευτυχώς με εμπιστεύτηκαν. Στην πρώτη μας συνάντηση είπα θα παίζουμε καθημερινή, σε άγνωστο θέατρο, με άγνωστα τραγούδια. Είστε μέσα τους λέω, να έχετε όμως κατά νου ότι με όλα αυτά πάμε με μαθηματική ακρίβεια προς την καταστροφή . Είμαστε, μου απαντούν και από την πρώτη μέρα που παίξαμε βγήκαμε sold out.

 

Μετά απ’ αυτό τι θα κάνεις;

Έχω φτάσει μέχρι το 3ο θέμα που θα παρουσιάσω… Η ολοκλήρωση των “5 Στοιχείων” είναι η έναρξη της επόμενης παράστασης. Το έχω κάνει σαν τριλογία, τρία θέματα θα αναπτύξουμε. Το επόμενο με κινηματογραφικό πάλι χαρακτηρισμό θα είναι ψυχολογικό θρίλερ.

 

Τι σε εμπνέει;

Το συναίσθημα. Έχω θέμα με αυτό. Όπως ένας αθλητής ψάχνει τα ρεκόρ του, εγώ ψάχνω το όριο των συναισθημάτων. Δηλαδή, “πόσο στεναχωρημένη είμαι;” “πόσο χαρούμενη μπορώ να είμαι;” και όλο το σκαλίζω. Είναι σαν ναρκωτικό.

 

Δεν είναι κάτι από την καθημερινότητα;

Η καθημερινότητα με εμπνέει επιφανειακά και αυτό μετά φιλτράρεται μέσα μου. Βλέπω τον πόλεμο στη Συρία και; Στεναχωριέμαι, και; Δεν έχει λόγο να υπάρχει σαν πληροφορία. Θέλω κάτι να ακουμπάει και πιο βαθιά. Εμένα και τον ακροατή. Θέλω ο ακροατής να φύγει από την αίθουσα, όπως συμβαίνει στα “5 Στοιχεία”, και να λέει έγινα καλύτερος άνθρωπος. Αύριο θα πάρω τον φίλο μου που στεναχώρησα και θα του πω συγγνώμη. Την έχει αυτή τη δύναμη η τέχνη της μουσική.

 

Πιστεύεις ότι πρέπει να παίρνεις θέση στα πράγματα ως καλλιτέχνης;

Η θέση που παίρνω είναι μόνο μέσα από το έργο μου, αυτό είμαι, αυτό ξέρω να κάνω, αυτό είναι το δικό μου όπλο.

 

Μέσα από το έργο σου

Μέσα από το έργο μου θα πω αυτά που έχω να πω.

Η κομματικοποίηση δεν με ενδιαφέρει, με περιορίζει, με σφίγγει, με βγάζει συνέχεια εκτός θέματος.  Όταν μου αποδείξει ένας πολιτικός ότι αυτό που κάνει το κάνει καθαρά, για να βοηθήσει και να υποστηρίξει το κοινωνικό σύνολο, τότε θα είμαι μαζί του. Βλέπω όμως ότι έχουν άλλα κίνητρα. Το δικό μου κίνητρο είναι απολύτως καθαρό. Θέλω να ξεσηκώσω το υποσυνείδητο του κόσμου, να γίνει καλύτερος. Θέλω να ξεσηκώσω πρώτα από όλα το δικό μου υποσυνείδητο  να γίνω και εγώ καλύτερη !

 

Δεν νιώθεις ότι έχεις ευθύνη απέναντι στο κοινό που σε ακούει;

Ναι έχω τεράστια ευθύνη ,γι’ αυτό και για κάθε τι που παρουσιάζω το μελετάω, αφοσιώνομαι σε αυτό, βάζω επάνω του ότι καλύτερο έχω μέσα μου, γίνομαι παιδί !

 

Μίλησε μου για τις επιρροές σου

Από την παιδική ηλικία στο σπίτι ακούγονταν μουσικές απ’ όλο τον κόσμο. Δεν είχαμε πολύ ελληνικό ρεπερτόριο. Από τους Χατζιδάκι, Θεοδωράκη έχω επιφανειακά ακούσματα. Είμαι επηρεασμένη περισσότερο  από τη διεθνή σκηνή. Κιθ Τζάρετ, Τζον Μακλάφιν, “Dead can Dance”… Επίσης άκουγα πολύ ηλεκτρονική μουσική, η τρανς μουσική της ψυχεδέλειας, “Pink Floyd”, Πίτερ Γκάμπριελ, Στινγκ…

 

Από τον πατέρα σου, τον Τάκη Μπουρμά, τι επιρροές έχεις;

Ψυχικές και ηχητικές !

 

Πάνω στη δουλειά δεν υπάρχουν;

Όχι . Ο πατέρας μου με έχει επηρεάσει ψυχολογικά. Οι θέσεις μου, το πώς βλέπω τον άνθρωπο, όλα αυτά υπήρχαν από το σπίτι. Πάντα αγαπούσαμε όλους τους ανθρώπους. Πιστεύαμε πως αν είναι όλοι καλά τότε θα είμαστε και εμείς.

Τι θα ακούσουμε στην “4η εποχή”;

Είναι ένας καθαρά κοινωνικός δίσκος , λέει τα πράγματα όπως είναι ίσως λίγο ωμά, αλλά πάντα με στόχο την αυτοβελτίωση , δίνω μεγάλη βάση στην αυτοβελτίωση και ο μόνος τρόπος να πετύχεις κάτι τέτοιο είναι να δεις την πραγματικότητα.

Ο δίσκος θα βγει σταδιακά. Το καλοκαίρι βγήκε το τραγούδι “Νομίζεις πως μιλάς”. Το επόμενο θα κυκλοφορήσει Οκτώβρη-Νοέμβρη και τον Φεβρουάριο θα γίνει η προακρόαση του δίσκου για τους δημοσιογράφους. Η διαδικασία θα συνεχιστεί για ένα δίμηνο, τρίμηνο. Θα βγαίνουν κομμάτια οπτικοποιημένα, άλλα με audio video και άλλα με βίντεo κλιπ. Φυσικά όλο το έργο θα κυκλοφορήσει και σε υλική μορφή βινυλίου ή cd ή stick.