Αντρέι Στένιν, 34 ετών, φωτορεπόρτερ

"Απλώς έκανε τη δουλειά του. Φωτογράφιζε"...όταν τον σκότωσαν τον προηγούμενο Αύγουστο

| 23/12/2015

Αυτές τις μέρες ο Αντρέι Στένιν θα γινόταν 35 χρόνων. Αλλά το πιθανότερο είναι ότι και πάλι θα έσβηνε κεράκια στο Ντονμπάς, στην Συρία ή την Παλαιστίνη

στενιν11

Ο Αντρέι Στένιν ήταν ένας Ρώσος πολεμικός φωτορεπόρτερ. Αν ζούσε, θα γιόρταζε χθες, 22 Δεκεμβρίου 2015, τα 35α γενέθλιά του. Δεν πρόλαβε όμως να γιορτάσει ούτε τα προηγούμενα: Σκοτώθηκε στις 5 Αυγούστου 2014 στην Ανατολική Ουκρανία, την ώρα του καθήκοντος.

Καθήκον, το οποίο, για τον Στένιν, και την μαχόμενη και όχι “ενσωματωμένη” δημοσιογραφία εν γένει, ήταν να μεταφέρει την αλήθεια του ουκρανικού εμφυλίου όσο πιο μακριά μπορούσε.

Με όλη τη φρίκη του.

Με όλες τις εκλάμψεις ανθρωπιάς που πρόλαβε να “παγώσει” ο φακός του για πάντα μέσα στο χρόνο, από εκείνη την κόλαση.

στενιν9

στενιν7

Ο θάνατος του Στένιν ήταν η πρώτη, ουσιαστικά, διεθνοποίηση” του εμφυλίου στην Ουκρανία. Είχε προηγηθεί η αναζήτησή του επί μακρόν, όσο ήταν αγνοούμενος. Μέχρι εκείνη τη στιγμή ήταν ο τέταρτος κατά σειρά θάνατος μεταξύ των Ρώσων ανταποκριτών στο Ντονμπάς. Μέχρι εκείνη τη στιγμή, αλλά και μετά, αυτός ο πόλεμος στην “καρδιά” της Ευρώπης ήταν και είναι σαν να “μην υπάρχει” για τα δυτικά ΜΜΕ. Αλλά και όταν “αίφνης” εμφανιστεί, θα είναι για να συκοφαντηθεί και διαστρεβλωθεί ο αγώνας του λαού του Ντονμπάς για γη και ελευθερία.

Ας δούμε λίγο το ιστορικό: Τα ίχνη του Αντρέι χάθηκαν στις 5 Αυγούστου του 2014. Στην τελευταία, όπως προέκυψε, αποστολή του, κατευθυνόταν, για μια ακόμη φορά, μέσα στη “φωτιά” του ρεπορτάζ, στο μέτωπο, μαζί με τους συναδέλφους του από το τότε ειδησεογραφικό τμήμα (το οποίο σήμερα λειτουργεί κανονικά ως πρακτορείο ειδήσεων) της Λαϊκής Δημοκρατίας του Ντονιέτσκ, Σεργκέι Κορεντσένκοφ και Αντρέι Βιτσάλο.

Όπως αποδείχθηκε αργότερα και οι τρεις σκοτώθηκαν την επομένη, κοντά στην πόλη Σνιεζνόγιε της περιοχής του Ντονιέτσκ.

στενιν5

Στις 8 Αυγούστου, το πρακτορείο “Russia Today” για λογαριασμό του οποίου δούλευε ο Στένιν, επικαλείται “πηγή” του στην ανατολική Ουκρανία, η οποία κατηγορεί τις υπηρεσίες ασφαλείας του καθεστώτος του Κιέβου για την εξαφάνιση του δημοσιογράφου.

Στις 11 Αυγούστου, το υπουργείο Εσωτερικών της Ουκρανίας (σσ. τα υπουργεία Εσωτερικών στις πρώην σοβιετικές δημοκρατίες είναι η κρατική “ομπρέλα” της αστυνομίας και γενικά των κατασταλτικών μηχανισμών) βγάζει μια ανακοίνωση για την εξαφάνιση, χωρίς να επιβεβαιώνει απαγωγή του δημοσιογράφου από τις υπηρεσίες ασφαλείας.

Η αγωνία φτάνει στο κατακόρυφο και τα πράγματα για την τύχη του Στένιν περιπλέκονται ακόμη περισσότερο όταν ακριβώς την επομένη, στις 12 Αυγούστου, ο σύμβουλος της πολιτικής ηγεσίας του ουκρανικού ΥΠΕΣ, Γκερασένκο, σε δηλώσεις του στον ραδιοφωνικό σταθμό “Baltkom” ανακοινώνει, ότι ο δημοσιογράφος συνελήφθη από τις ειδικές δυνάμεις ως ύποπτος για “υποστήριξη τρομοκρατών”!

Ωστόσο, λίγο αργότερα, ο ίδιος είπε ότι δεν έχει ακριβείς πληροφορίες και… τέλος πάντων, να μην τον “ενοχλούν” με ερωτήσεις για τη μοίρα του δημοσιογράφου!

στενιν12

Στις 22 Αυγούστου εμφανίζεται η πρώτη πληροφορία, ότι κοντά στην Σνιεζνόγιε βρέθηκε ένα πτώμα που πιθανολογείται ότι ανήκει στον Στένιν.

Την ίδια μέρα, η εφημερίδα “Κομσομόλσκαγια Πράβντα” δημοσιεύει αναλυτικό ρεπορτάζ, με φωτογραφίες από το καμένο και “γαζωμένο” αυτοκίνητο, στο οποίο υπήρχαν τρία πτώματα και στο πορτ-μπαγκάζ φωτογραφικοί φακοί.

Στο ρεπορτάζ αναφερόταν, ότι στις 6 Αυγούστου, στο δρόμο προς την Νμιτρόβκα, ο ουκρανικός στρατός άνοιξε πυρ σε αυτοκίνητα πολιτών και πολιτοφυλάκων της ΛΔ του Ντονιέτσκ.

Το αυτοκίνητο των δημοσιογράφων είχε ψαχτεί, ενώ έλειπε το κινητό του Στένιν.

Στις 23 Αυγούστου, η “Human Rights Watch απευθύνεται στην Γερμανίδα καγκελάριο, Μέρκελ, καλώντας την να «καταδικάσει απόλυτα και απερίφραστα τις συλλήψεις Ρώσων δημοσιογράφων στην Ουκρανία”. Απαίτησε, επίσης, από την ουκρανική κυβέρνηση να πει πού βρίσκεται ο Αντρέι Στένιν.

Όλο το παραπάνω διάστημα, ταυτόχρονα, από την Βρετανία μέχρι το Μεξικό, είχε δημιουργηθεί ένα ολόκληρο κίνημα διαμαρτυρίας και υποστήριξης του αγνοούμενου φωτορεπόρτερ.

Ο ΟΑΣΕ, η Διεθνής Ομοσπονδία Δημοσιογράφων, οι “Δημοσιογράφοι Χωρίς Σύνορα”, ήταν μερικοί από τους διεθνείς φορείς που δήλωσαν την απαίτησή τους για εξηγήσεις από τους Ουκρανούς.

στενιν2

Τελικά, στις 24 Αυγούστου, ειδικοί ιατροδικαστές και ερευνητές, συνοδευόμενοι από ομάδα του ΟΑΣΕ, διενεργεί αυτοψία στο αυτοκίνητο και τα μακάβρια απομεινάρια στο εσωτερικό του.

Στις 3 Σεπτεμβρίου του 2014, ο γενικός διευθυντής του “RT”, Ντμίτρι Κισιλιόφ, επιβεβαίωσε επίσημα το θάνατο του Στένιν.

Ο αντίκτυπος τόσο στις ρωσο-ουκρανικές σχέσεις, οι οποίες ήδη ήταν στο ναδίρ μετά το πραξικόπημα του “Μαϊντάν”, όσο και στις σχέσεις της Ρωσίας με την Δύση, η οποία και υποστήριξε αυτό το πραξικόπημα, ήταν καταλυτικός.

Σύμφωνα με τις ρωσικές υπηρεσίες ερευνών, στα ΒΔ του χωριού Νμιτρόβκα, τεθωρακισμένα της, πιθανότατα, 79ης αερομεταφερόμενης μεραρχίας του ουκρανικού στρατού, άνοιξαν πυρ σε κομβόι προσφύγων με κατεύθυνση την Σνιεζνόγιε.

Το αποτέλεσμα ήταν να καούν πάνω από 10 αυτοκίνητα αμάχων… μαζί με τους επιβάτες τους.

Την επομένη, αξιωματικοί του ουκρανικού στρατού, βρέθηκαν στην περιοχή του μακελειού και, σύμφωνα με μαρτυρίες, ερευνούσαν τα πτώματα και μετέφεραν αντικείμενα από τα καμένα αυτοκίνητα.

Αμέσως μετά την αποχώρησή τους, η περιοχή βομβαρδίστηκε εκ νέου.

στενιν13

Ο Στένιν τιμήθηκε, μετά θάνατον, με το μετάλλιο ανδρείας και η μητέρα του, της οποίας ήταν το μοναδικό παιδί, έγινε δεκτή στο Κρεμλίνο.

Όλα αυτά ίσως να μην έχουν και τόση σημασία. Ίσως να έχει μεγαλύτερη σημασία το γράμμα που έστειλε στην μητέρα τού Στένιν ένας Ουκρανός αλεξιπτωτιστής, αιχμάλωτος των πολιτοφυλάκων, ο Αντρέι Πανασιούκ, ο οποίος ήταν από τους τελευταίους που είδε τον δημοσιογράφο στο Σαχτιόρσκ, όταν τον φωτογράφισε.

Της έγραψε ότι ο γιος της δεν τον χτύπησε, ούτε τον βασάνισε. “Απλώς έκανε τη δουλειά του. Φωτογράφιζε“.

Και συνέχισε:

Λυπάμαι τρομερά που ήρθαν έτσι τα πράγματα. Ελπίζω γρήγορα να έρθει η ειρήνη“…

Και η ειρήνη δεν φαίνεται στον δρόμο…. Οι φωτογραφίες τού Στένιν, όμως, πάντα θα επιβάλλουν την αναγκαιότητα για έναν κόσμο, όπως ο ίδιος και οι σύντροφοί του τον είχαν φανταστεί: έναν κόσμο χωρίς θέμα για τέτοια φωτορεπορτάζ.

στενιν6

[οι φωτογραφίες είναι από το φωτογραφικό αφιέρωμα του ειδησεογραφικού πρακτορείου RIA Novosti (www.ria.ru)]

Γεννήθηκε – και αυτή είναι μία από τις ελάχιστες βεβαιότητες που έχει – το 1970. Πουλούσε την εργατική του δύναμη επί χρόνια στον έντυπο και τον ηλεκτρονικό Τύπο. Μέχρι που του έπεσε ο ουρανός στο κεφάλι ήταν το μόνο πράγμα που φοβόταν. Τώρα «αναρρώνει» στο Περιοδικό. Ελπίζει, για πάντα.