Β. Δημάκης: "Μπορεί μέχρι αύριο να μη τη βγάλω... Σας επιστρέφω τον έπαινο που μου απευθύνατε"

Χθες, 10 Απριλίου, ο Βασίλης Δημάκης έστειλε επιστολή στον Υπουργό Δικαιοσύνης, καλώντας τον να αναλογιστεί τις βαριές ευθύνες του. Ο κρατούμενος φοιτητής βρίσκεται ήδη στην 28^η μέρα απεργίας πείνας και 6^η μέρα απεργία δίψας.  

“Ο Βασιλιάς είναι Γυμνός. Σε περίπτωση που και σήμερα δεν υπάρξει απόφαση για μένα, στην 27η μέρα απεργίας πείνας και 5η μέρα απεργίας δίψας, με απώλεια σωματικού βάρους 18% (από 78.5 στα 64.5) και σάκχαρο στο 46, μιλάμε πια ανοιχτά για στοχευμένη εξόντωσή μου αριστερού προσήμου, λόγω της δράσης μου για τα δικαιώματα, την οποία ενορχηστρώνουν ευθύς εξαρχής, καθώς επιβεβαιώνεται και από τους σωφρονιστικούς κύκλους, πλέον, έως και στην οικογένειά μου, ο Ευτύχιος Φυτράκης και ο Παύλος Δουλάμης.

Οι ανωτέρω παρενέβησαν και στον Αρχιφύλακα της Φυλακής Πατρών, τον οποίον διαβεβαίωσαν δια του κ. Δουλάμη, προτού απορριφθεί το αίτημά μου για εκπαιδευτική άδεια, ότι δεν πρόκειται να πάρω το βραχιολάκι, με αποτέλεσμα να παροτρυνθώ επίμονα να κάνω αίτημα για να επιστρέψω στη Φυλακή Πατρών, απ’ όπου μετήχθη πρόσφατα στον Κορυδαλλό για να πηγαίνω στο Πανεπιστήμιό μου.

Η ύπουλη πίεση που δέχομαι να μην σπουδάσω τελικά, να απομακρυνθώ από το σωφρονισμό και την αξιοπρέπεια, είναι άνευ προηγουμένου.

Έχω καλέσει πολλάκις τον κ. Κοντονή, με αλλεπάλληλες ανοιχτές επιστολές διαμαρτυρίας για τις παθογένειες του σωφρονιστικού συστήματος και δη της εκπαίδευσης εντός του, να μας σώσει από την αγέλη των Γενικών Γραμματέων του και την επικίνδυνη ρεβανσιστική τακτική τους, που φτάνει να παρεμβαίνει έως και στα Συμβούλια που αποφασίζουν για τα δικαιώματά μου, επιβάλλοντάς τους την επιλεκτική αυθαιρεσία ως προς το πρόσωπό μου.

Σε πείσμα των συνεχών εμποδίων που μου έθετε κι εξακολουθεί σαδιστικά να μου θέτει το δήθεν σωφρονιστικό μας σύστημα και το δήθεν σεβόμενο τ’ ανθρώπινα δικαιώματα προσωπικό του, παραμένω συνεπής στις αρχές μου και συντονισμένος με την αξιοπρέπεια και τον αγώνα μου για ότι βαφτίσαμε εγγυημένο δικαίωμα και βάλαμε, εμείς οι πολίτες, πρόσωπα όπως οι εν λόγω να διασφαλίζουν.

Ο Ελληνικός λαός τους θεώρησε ελπίδα και τους τοποθέτησε στη διακυβέρνηση της χώρας, κι όχι υφαρπαγείς της ψήφου, των βιβλίων και της ελπίδας μας.

Μπορεί μέχρι αύριο να μην “τη βγάλω”, καθώς λεν οι γιατροί, παρακαλώντας με να βρέξω τα χείλη μου ή να πιω μια αμπούλα για το επικίνδυνα χαμηλό σάκχαρό μου, ή να νοσηλευτώ σε νοσοκομείο με ορό, κάτι το οποίο αρνούμαι, αλλά δηλώνω αμετακίνητος σε οτιδήποτε δίκαιο διεκδικώ, έτοιμος ακόμα και να παραδώσω πνεύμα, γιατί οποιαδήποτε άλλη εκδοχή, όπως το να σταματήσω την απεργία και να υποχωρήσω, θα με ωθούσε στο να γίνω ξανά αυτό που με τόσο κόπο ετών κατάφερα ν’ αλλάξω και που δεν πρόκειται για κανένα λόγο να εξαναγκαστώ από το Κράτος να ξαναγίνω.

Κύριε Υπουργέ της Δικαιοσύνης και των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, σας επιστρέφω τον έπαινο που μου απευθύνατε εγγράφως, διότι, σε συνδυασμό με τις ενέργειες του Υπουργείου σας που κατόπιν της απονομής του τον συνόδευσαν, είναι ξεκάθαρα προσχηματικός και με ενέπαιζε.”

O 39χρονος Βασίλης Δημάκης έχει περάσει στη φυλακή σχεδόν τα μισά χρόνια τής ζωής του. Καταδικασμένος για σειρά ληστειών, φαίνεται ότι η δικαιοσύνη εξάντλησε πάνω του το όριο των ποινών που μπορούσαν να του επιβληθούν κι έτσι θα παραμείνει κι άλλο έγκλειστος. Έχοντας περάσει από διάφορες φυλακές, τελευταία βρισκόταν στον Κορυδαλλό για να μπορεί υποτίθεται να παρακολουθεί το Πολιτικό Τμήμα της Νομικής Σχολής, στο οποίο έχει εισαχθεί με εξετάσεις. Για να καταφέρει να λάβει μέρος στις Πανελλήνιες εξετάσεις παρακολούθησε για ελάχιστο διάστημα μαθήματα σε εσπερινό σχολείο της Πάτρας. Ωστόσο, το μεγαλύτερο χρονικό διάστημα αναγκαζόταν να μελετήσει μέσα στο κελί του, πράγμα που έκανε, όπως φαίνεται, με επιτυχία, αφού κατάφερε να εισαχθεί σε σχολή της επιλογής του, στο Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Δημόσιας Διοίκησης της Σχολής Οικονομικών και Πολιτικών Επιστημών του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών.

Λίγη σημασία έχει το ότι αρίστευσε στο σχολείο και πέρασε με υψηλή βαθμολογία στη σχολή. Και έχει λίγη σημασία, γιατί το να καταφέρεις να ξεπεράσεις την κατάσταση του εγκλεισμού και να αποφασίσεις ότι θα πας ενάντια σε ό,τι σου επιβάλλεται –ως ποινή, ως νοοτροπία, ως συνθήκες, ως σύνηθες- είναι από μόνο του θαυμαστό. Η αλήθεια είναι ότι τις περισσότερες φορές δεν χρειάζεται να ξεπεράσεις μόνο ό,τι σου επιβάλλεται στο καθεστώς εγκλεισμού, αλλά και ό,τι έχεις αναγκαστεί να ζήσεις πολύ πιο πριν. Και ο Βασίλης Δημάκης διεκδίκησε για τον εαυτό του και για τους συγκρατούμενούς του το δικαίωμα στη μόρφωση. Ήταν από τους ανθρώπους που έδιναν δυναμικά το «παρών» σε οποιαδήποτε κινητοποίηση αφορούσε δικαιώματα και αξιοπρεπείς συνθήκες μέσα στις φυλακές. Για τον Βασίλη, η προσπάθειά του να μελετήσει και να ενταχθεί στο Πανεπιστήμιο ήταν στην πραγματικότητα η αγωνία του να ξεφύγει από μια προδιαγεγραμμένη πορεία απαξίωσης της ζωής του μέσα στις φυλακές.

Ευρισκόμενος ήδη στο πρώτο έτος των σπουδών του, κι ενώ έχει περάσει κάποια μαθήματα εξ αποστάσεως, για να μπορεί να αιτηθεί την παρακολούθηση από κοντά, του αρνούνται τη δυνατότητα να παρευρίσκεται στη Σχολή με ηλεκτρονική παρακολούθηση (το γνωστό «βραχιολάκι») με το πρόσχημα ότι τα μαθήματα είναι θεωρητικά και δεν χρειάζεται να τα παρακολουθεί και έχοντας ως «επιχείρημα» ότι πριν πολλά χρόνια παραβίασε μία άδεια που του είχε δοθεί από τη φυλακή, χωρίς να ντρέπονται να δηλώνουν δηλαδή ότι το σωφρονιστικό σύστημα το οποίο υπηρετούν δεν πετυχαίνει ποτέ το σκοπό του –αγνοώντας μάλιστα το ότι ο Βασίλης όσο καιρό πηγαινοερχόταν στο σχολείο συνοδεία αστυνομικών δεν έδωσε ποτέ δικαίωμα για παραβατική συμπεριφορά και ότι κατέβαλε αυτή την υπέρμετρη προσπάθεια για να ξεπεράσει τα φαντάσματα του παρελθόντος (και του παρόντος) του.

Καθηγητές της Νομικής Σχολής και φοιτητικοί σύλλογοι στηρίζουν ομόφωνα τον Βασίλη και έχουν εκδώσει ανακοινώσεις και ψηφίσματα υπέρ της κανονικής φοίτησής του θεωρώντας αναγκαία την φυσική του παρουσία στα μαθήματα, τις βιβλιοθήκες και την εκπαιδευτική διαδικασία στην οποία πρέπει να συμμετέχει κάποιος. Απέναντι στο τεράστιο κύμα αλληλεγγύης που έχει αναπτυχθεί, το Υπουργείο Δικαιοσύνης απαντάει με κυνισμό και απανθρωπιά.

 «Σε σχέση με το αίτημα εκπαιδευτικής άδειας καταδίκου για ληστείες και άλλα εγκλήματα Β.Δ. και την ενορχηστρωμένη εκστρατεία παραπληροφό­ρησης αντιπολιτευόμενων εφημερίδων, οι οποίες δε χάνουν ευκαιρία κατά τα άλλα να ξιφουλκούν κατά των αποσυμφορητικών νόμων για τις φυλακές, το Υπουργείο Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων διευκρινίζει τα ακόλουθα:

Η εκπαίδευση, σ’ όλες τις βαθμίδες, έχει αναχθεί τα τελευταία τρία χρόνια σε βασικό εργαλείο της σωφρονιστικής πολιτικής. Η πολιτική αυτή, που επιστεγάστηκε με τον πρόσφατο νόμο 4521/2018 (άρθρο 31), συμβάλλει στη βελτίωση των συνθηκών κράτησης σ’ όλη την Ελλάδα και έχει βοηθήσει εκατοντάδες κρατουμένους στην προσπάθειά τους για επανένταξη. Γι’ αυτό ο κρατούμενος Β.Δ. διευκολύνθηκε με κάθε μέσο και με μεγάλες προσπάθειες των υπηρεσιών και των σωφρονιστικών υπαλλήλων ώστε να ολοκληρώσει το σχολείο να δώσει εξετάσεις και να πετύχει την εισαγωγή του σε ΑΕΙ. Γι’ αυτό μετήχθη στη φυλακή Κορυδαλλού ώστε να διευκολυνθεί στις σπουδές του και πράγματι του εξασφαλίστηκε, όπως και σε πολλούς ακόμα κρατουμένους η δυνατότητα στην εξ’ αποστάσεως εκπαίδευση.

Το αίτημά του για εκπαιδευτική άδεια απερρίφθη από το Πειθαρχικό συμβούλιο της φυλακής καθώς η φοίτησή του είναι δυνατή εξ’ αποστάσεως ενώ οι σπουδές στο συγκεκριμένο τμήμα δεν απαιτούν φυσική παρουσία. Απόδειξη αυτού αποτελεί η επιτυχία του στα μαθήματα του 1ου εξαμήνου. Η φοίτησή του, λοιπόν, είναι εξασφαλισμένη. Όμως η εκπαίδευση δεν μπορεί να είναι το πρόσχημα για προνομιακή μεταχείριση.

Κατά το νόμο, η συνδρομή των τυπικών προϋποθέσεων δεν σημαίνει ότι ο κρατούμενος αυτοδικαίως δικαιούται εκπαιδευτική άδεια, καθώς συνεκτιμώνται πολλά επιπλέον στοιχεία, μεταξύ των οποίων είναι και η προσδοκία για καλή χρήση της άδειας. Προϋπόθεση της άδειας αποτελεί η εμπιστοσύνη που μπορεί να δείξει η πολιτεία στον καταδικασμένο ότι θα επιστρέψει στη φυλακή και ότι δεν θα τελέσει νέα εγκλήματα. Η επίδοση στα μαθήματα προφανώς και δεν είναι από μόνη της επαρκής εγγύηση γι’ αυτό. Όλες οι περιπτώσεις κρατουμένων, εξάλλου, δεν είναι ίδιες.

Αξίζει να σημειωθεί ότι ο κρατούμενος Β.Δ.: Α) Είχε αποφυλακιστεί κατά το παρελθόν με υφ’ όρον απόλυση την οποία και παραβίασε, καθώς συνέχισε την εγκληματική του δράση, τελώντας νέο κακούργημα (ένοπλη ληστεία). Β) Επιπλέον, ο ίδιος κρατούμενος έλαβε κατά το παρελθόν τακτική άδεια την οποία επίσης παραβίασε, καθώς δεν επέστρεψε στη φυλακή. Γ) Κατά την κράτησή του έχει τελέσει και πειθαρχικά παραπτώματα.

Τέλος, η υπόθεση μετά από προσφυγή του κρατουμένου είναι στα χέρια της δικαιοσύνης. Το Υπουργείο Δικαιοσύνης, όπως ξεκάθαρα ορίζει ο Σωφρονι­στικός Κώδικας, δεν έχει καμία αρμοδιότητα παρέμβασης στο θέμα. Η προστασία της ζωής βέβαια αποτελεί σε κάθε περίπτωση ύψιστο αγαθό που θα προστατευθεί με κάθε τρόπο, στο πλαίσιο του νόμου».

Μπορείτε να υπογράψετε εδώ για στήριξη της ζωής και του δίκαιου αγώνα του Βασίλη Δημάκη