Γιούνκερ: Ποιο ευρωπαϊκό κεκτημένο στα εργασιακά; Μνημόνιο über alles
Ο πρόεδρος της Κομισιόν λύνει οριστικά μια..μεγάλη παρεξήγηση περί ευρωπαϊκής αλληλεγγύης και νομοθεσίας
Όταν έχεις Μνημόνιο, τα «ευρωπαϊκά κεκτημένα», οι «ευρωπαϊκές νομοθεσίες» και τα συναφή, δεν ισχύουν. Αυτό, με πάρα πολλά επιπλέον λόγια ως γαρνιτούρα, αλλά χωρίς καμία απολύτως αλλαγή, ως προς την ουσία, υποστήριξε ο Ζαν Κλοντ Γιούνκερ.
Ο Γιούνκερ απάντησε γραπτώς σε ερώτηση που κατέθεσαν οι γυναίκες ευρωβουλευτές της Σοσιαλιστικής Ομάδας, Μαρία Χοάο Ροντρίγκιες (Πορτογαλία) και Γιούτα Στέινρουκ (Γερμανία), οι οποίες ζητούσαν αποκατάσταση των συλλογικών συμβάσεων στην Ελλάδα. Σύμφωνα με το ΑΠΕ-ΜΠΕ, στην απαντητική του επιστολή ο Ζ. Κ. Γιούνκερ αναφέρει ότι «στο Μνημόνιο για το Πρόγραμμα Στήριξης και Σταθερότητας που συμφωνήθηκε το καλοκαίρι του 2015, η Ελλάδα όντως συμφώνησε να ευθυγραμμίσει τις συλλογικές διαπραγματεύσεις, τις συλλογικές απολύσεις και τα πλαίσια των βιομηχανικών δράσεων με τις βέλτιστες ευρωπαϊκές πρακτικές.
»Για να διευκολυνθεί αυτός ο στόχος, η Επιτροπή πρότεινε, και όλες οι πλευρές το δέχτηκαν, αυτές οι μεταρρυθμίσεις να βασιστούν σε μια διαδικασία ευρείας διαβούλευσης που θα περιλαμβάνει μια ομάδα ανεξάρτητων εμπειρογνωμόνων και τις απόψεις διεθνών οργανισμών, εκ των οποίων ο Διεθνής Οργανισμός Εργασίας (ILO). Οι κοινωνικοί εταίροι στην Ελλάδα, επίσης διαβουλεύθηκαν σε αυτήν τη διαδικασία. Η Ομάδα εμπειρογνωμόνων κατέθεσε την έκθεσή της το Σεπτέμβριο του 2016 και οι συζητήσεις βρίσκονται σε εξέλιξη μεταξύ της ελληνικής κυβέρνησης και των εκπροσώπων των θεσμών ως προς το ποιες προτάσεις θα πρέπει να ληφθούν υπόψη».
Υπογραμμίζει, όμως, ότι με βάση αποφάσεις του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου «τα Μνημόνια είναι δράσεις του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Σταθερότητας, οι οποίες βρίσκονται εκτός της έννομης τάξης της ΕΕ. Επομένως, συμπληρώνει, όταν υιοθετούνται εθνικά μέτρα που έχουν συμφωνηθεί στο πλαίσιο του Μνημονίου, η Ελλάδα δεν εφαρμόζει την ευρωπαϊκή νομοθεσία και ως εκ τούτου ο Χάρτης των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων δεν ισχύει ως έχει στα ελληνικά μέτρα».
Την ώρα, λοιπόν, που έχει, ήδη, ξεκινήσει ένα νέο εκπληκτικό spinning εντός συνόρων (αλλά και εκτός, αφού για πρώτη φορά η φράση «τέλος της λιτότητας» διατυπώθηκε και από τον Γερούν Ντάισελμπλουμ) να παρουσιαστούν τα νέα επιπλέον μέτρα λιτότητας (που δεν θα υπογράφονταν ούτε στο ένα ευρώ) ως «διαρθρωτικά», ο Γιούνκερ ξεκαθαρίζει μία και καλή τα πράγματα.
ΔΕΝ υπάρχει τίποτε, κύριοι, ούτε καν ως ευρωπαϊκή νομοθεσία, εφόσον τα μέτρα είναι στο πλαίσιο του μνημονίου, λέει απλά και κατανοητά. Και λέει βασικά το αυτονόητο: η ΕΕ δεν είναι ούτε για λαούς, ούτε για νομοθεσίες, ούτε για αλληλεγγύη. Είναι κεφάλαιο, είναι συσχετισμός δυνάμεων, είναι ισχύς. Τα υπόλοιπα είναι καθρεφτάκια για τους ιθαγενείς.
Ο Γιούνκερ, (αυτός που αγαπά την Ελλάδα και τους Έλληνες και συμπάσχει και όλα αυτά τα γλυκούλια), με εντελώς κυνικό τρόπο, παρουσίασε, πρακτικά, τι είναι η ΕΕ, η ευρωπαϊκή νομοθεσία, αλληλεγγύη, και όλα αυτά τα συμπαθητικά. Είναι εργαλεία, έννοιες και δομές που χρησιμοποιούνται κατά το δοκούν, και το δοκούν είναι στο χέρι εκείνων που έχουν το χρήμα, που έχουν τη δύναμη. Έτσι, οι κανόνες της δημοσιονομικής πειθαρχίας, πχ του Μάαστριχτ, ισχύουν για τις χώρες με ελλείμματα αλλά όχι για τα πλεονάσματα της Γερμανίας. Έτσι, όχι απλώς θα συνεχιστεί ένα πρόγραμμα μέτρων που έχει εξωθήσει στα όρια την ελληνική κοινωνία και τους εργαζόμενους, παρά το ότι ακόμη και θιασώτες της πολιτικής αυτής (γιατί υποθέτουμε ότι ο κ. Μπλανσάρ πρώην ΔΝΤ δεν είναι υπέρ της καπιταλιστικής ανατροπής) επιμένουν ότι όχι μόνο «δεν βγαίνει» αλλά ήταν εξαρχής «λάθος» και καταστρέφει ό,τι έχει απομείνει όρθιο σε αυτή τη χώρα, αλλά θα συνεχιστεί και χωρίς καμία «καραμέλα για το χρέος». Και έτσι ο πλούτος θα συνεχίζει να αλλάζει χέρια. Και να περνά από αυτούς που τον παράγουν σε αυτούς που τον νέμονται. Με ρυθμούς εφιαλτικούς και μεγέθη αδιανόητα.
Για το χρέος που «μπορεί για το ΔΝΤ να είναι μη βιώσιμο και να ήταν όρος του Ταμείου» (και της περήφανης ελληνικής διαπραγμάτευσης φυσικά) αλλά μια χαρά «τον παρέλειψε» η κ. Λαγκάρντ στη συνάντηση με την κ. Μέρκελ γιατί εδώ παίζονται θέματα εξουσίας: να επανεκλεγεί η κ. Λαγκάρντ στην ηγεσία του ΔΝΤ και να δώσει εκλογική μάχη με αξιώσεις η κ. Μέρκελ στη Γερμανία. Το ότι το «μίγμα» είναι θανατηφόρο για άλλη μια φορά για τον ελληνικό λαό, όπως ήταν το ΔΝΤ και για μια σειρά από άλλους λαούς, όπως είναι οι πολιτικές αυτές για όλους τους λαούς του κόσμου, δεν απασχολεί κανέναν σε αυτό το επίπεδο. Γιατί αυτοί είναι το ίδιο το καπιταλιστικό σύστημα που προσπαθεί να σταθεί στα πόδια του, εξευτελίζοντας, ισοπεδώνοντας, εξαθλιώνοντας ανθρώπους όπου γης, με κάθε δυνατό τρόπο.
Τα υπόλοιπα είναι το προσχήματα για όποιον επιλέγει να παραμένει δήθεν αφελής ή συνένοχος.