Δανία: Πρόσφυγες έναντι ...χρυσού (κυριολεκτικά) αντιτίμου

Χρυσάφι έχεις; Αν έχεις, τότε μπορεί και να είσαι ο πρόσφυγας που θα δεχτεί η Δανία. Όχι για να σου δώσει άδεια παραμονής χρόνων. Απλώς για να σε αφήσει να περάσεις τα σύνορά της. Αν δεν έχεις, τράβα αλλού.

Η κυβέρνηση της Δανίας ψήφισε την Κυριακή νόμο με βάση τον οποίο οι δανέζικες αρχές θα κατάσχουν (προσέξτε, έχει σημασία: δεν θα ζητούν, θα κατάσχουν) κάθε αντικείμενο αξίας που έχουν μαζί τους οι πρόσφυγες που εισέρχονται στη χώρα, ώστε να «καλυφθεί μέρος των εξόδων» της υποδοχής τους.  Η νέα νομοθεσία προβλέπει ότι η αστυνομία της Δανίας θα έχει δικαίωμα να προχωρά σε ελέγχους στα προσωπικά είδη που έχουν μαζί τους οι πρόσφυγες και να προβαίνει σε …κατασχέσεις. Οι πρόσφυγες θα επιτρέπεται να φέρουν μαζί τους περίπου 440 δολάρια σε μετρητά, ένα κινητό τηλέφωνο, ένα φορητό υπολογιστή, ένα ρολόι και άλλα «προσωπικά είδη», όπως μεταδίδουν τα ντόπια ΜΜΕ. Αλλά αυτά τα «προσωπικά είδη» να μην υπερβαίνουν σε αξία, αν  γίνεται, τα 300 ευρώ.

Εξαιρούνται της κατάσχεσης κοσμήματα, όπως δαχτυλίδια γάμου γιατί πάνω από όλα είμαστε και αισθηματίες. Όλα τα υπόλοιπα τιμαλφή ή τυχόν αντικείμενα υψηλής αξίας των προσφύγων, όμως…θα κατάσχονται υπέρ της (νέας) πατρίδος.

«Είναι απαράδεκτο για τους Δανούς φορολογούμενους να πληρώνουν για αιτούντες άσυλο που μεταφέρουν μαζί τους πλούτο», δήλωσε ο Νάσερ Κάντερ, επίτροπος μετανάστευσης του Συντηρητικού Κόμματος το οποίο στηρίζει, χωρίς να συμμετέχει, την κυβέρνηση.

Τα οικογενειακά κειμήλια, ας πούμε, ή κάποια χρυσαφικά που πολύ πιθανώς μια οικογένεια προσφύγων μεταφέρει μαζί της για να έχει κάτι για «να κινηθεί» στον ξένο τόπο, είναι «πλούτος» και «εκμετάλλευση των Δανών φορολογουμένων»!

Είναι «πλούτος» για ανθρώπους που έχουν ξεριζωθεί, που οι χώρες τους έχουν καταστραφεί, που οι ζωές τους έχουν ισοπεδωθεί.

Ο υπουργός Δικαιοσύνης και Μετανάστευσης της Δανίας Σεράντ Πιντ υπερασπίστηκε μιλώντας σε τηλεοπτική εκπομπή της κρατικής τηλεόρασης της Δανίας την κυβερνητική επιλογή, υποστηρίζοντας πως «τα έσοδα που θα συγκεντρωθούν θα χρησιμοποιηθούν ώστε να καλυφθεί το κόστος διαμονής των προσφύγων». Άναυδη έχει μείνει και η αστυνομία, της οποίας η ηγεσία αναρωτιέται δημοσίως πώς ακριβώς θα γίνονται οι έλεγχοι κατά τους οποίους θα κατάσχονται αυτά τα πολύτιμα αντικείμενα. Πώς θα διασφαλιστεί ότι δεν θα δημιουργηθεί το απόλυτο μπάχαλο με τους πρόσφυγες να βιώνουν τον τέλειο εξευτελισμό με αποτέλεσμα τελικά η κατάσταση να γίνει εκρηκτική και να γυρίσει μπούμερανγκ.

Προαναγγελθέν έγκλημα

Τον προηγούμενο μήνα ο πρωθυπουργός Λαρς Λόκε Ράσμουσεν προειδοποίησε πως η Κοπεγχάγη δεν βλέπει να μπαίνει τέλος στο κύμα των προσφύγων και των μεταναστών που συρρέουν στις σκανδιναβικές χώρες και σκοπεύει να σκληρύνει τη μεταναστευτική πολιτική της. Τον Οκτώβριο η κυβέρνηση της Δανίας δημοσίευσε διαφημιστικές καταχωρίσεις σε τέσσερις εφημερίδες του Λιβάνου, προειδοποιώντας τους επίδοξους πρόσφυγες ότι λαμβάνει μέτρα για την περικοπή των επιδομάτων των αιτούντων άσυλο στη χώρα. Προφανώς τις πλήρωσε από τα χρήματα των Δανών φορολογουμένων.

Το κόμμα του Ράσμουσεν, το Φιλελεύθερο Κόμμα – Venstre- απαρτίζει την, σπάνια για τα δεδομένα της Δανίας, μονοκομματική κυβέρνηση της χώρας. Δεν κέρδισε καν τις εκλογές του Ιουνίου, από τις οποίες εξήλθε τρίτο (!). Εντούτοις, η απόφαση των πρώτων Σοσιαλδημοκρατών να μην συνεργαστούν ούτε με το Venstre και, πολύ περισσότερο, ούτε με το ακροδεξιό ξενοφοβικό Κόμμα του Δανικού Λαού, που κατάφερε να αναδειχθεί δεύτερο με κάτι περισσότερο από 21%, έφερε τον Ράσμουσεν στην πρωθυπουργία.  Τόσο το Venstre όσο και το Κόμμα του Δανικού Λαού είχαν στο επίκεντρο της προεκλογικής τους εκστρατείας και της τωρινής του ατζέντας το προσφυγικό. Ή μάλλον το αντι-προσφυγικό.

Αν και κυβέρνηση μειοψηφίας, ο Ράσμουσεν και οι υπουργοί του δεν θα δυσκολευτούν, εκτός απροόπτου, να «περάσουν» όχι μόνο τον νόμο περί κατασχέσεων αλλά ένα ολόκληρο πακέτο μέτρων προκειμένου να «περιοριστούν» και να «αποθαρρυνθούν» οι προσφυγικές ροές προς τη Δανία. Το πακέτο στηρίζεται τόσο από το Συντηρητικό Κόμμα όσο και από τη Φιλελεύθερη Συμμαχία. Εντούτοις, το Κόμμα του Δανικού Λαού δεν θα το στηρίξει γιατί θεωρεί ότι θα έπρεπε να υπάρχουν επιπλέον μέτρα όπως είναι η τοποθέτηση των προσφύγων σε κλειστούς καταυλισμούς με περιορισμένες άδειες μετακίνησης κλπ. Αυτό δεν έγινε δεκτό (προς το παρόν τουλάχιστον).

Αποφασίστηκε, επίσης, ότι οι πάροχοι συγκοινωνιακών υπηρεσιών είναι υποχρεωμένοι να ελέγχουν τα έγγραφα όσων επιθυμούν να εισέλθουν στη χώρα, αλλιώς θα τους επιβάλλεται πρόστιμο 1.700 ευρώ ανά επιβάτη που εισέρχεται στη χώρα, χωρίς τα απαραίτητα έγγραφα. Και εδώ οι αρμόδιες αρχές, δηλαδή ο Οργανισμός Σιδηροδρόμων, διαμαρτύρεται τονίζοντας ότι δεν μπορεί να προχωρήσει σε τέτοιου είδους ελέγχους καθώς ούτε τα μέσα έχει, ούτε είναι δυνατόν ο κάθε ξεχωριστός υπάλληλος να κρίνει «ποιες είναι οι εξαιρετικές περιστάσεις» και να κόβει με ευκολία πρόστιμα τέτοιου ύψους.

Τέλος, αποφασίστηκε να αυξηθεί από ένα σε τρία χρόνια ο χρόνος για να επανενωθεί μια οικογένεια προσφύγων (δηλαδή να γίνει δεκτή η οικογένεια ενός πρόσφυγα που ζει στη Δανία) ενώ εξετάζεται η μείωση του χρόνου άδειας παραμονής σε ένα χρόνο, με δικαίωμα ανανέωσης σε άλλον έναν χρόνο, για τους πρόσφυγες. Μέχρι τώρα οι πρόσφυγες που υπάγονται στις συνθήκες των Ηνωμένων Εθνών είχαν αρχική άδεια παραμονής πέντε χρόνια. Το πώς θα επηρεάσουν οι αλλαγές αυτές και τη διαδικασία χορήγησης μόνιμης άδειας παραμονής ή και απόκτησης υπηκοότητας όσον αφορά στους πρόσφυγες μένει ν’ αποδειχτεί. Πάντως, ως προς τους εξειδικευμένους μετανάστες από άλλες  χώρες της ΕΕ, δεν έχει παρουσιαστεί κανένα πρόβλημα καθώς κρίνονται απαραίτητοι για την εύρυθμη λειτουργία της οικονομίας της χώρας και η Ένωση Εργοδοτών της Δανίας έχει πολλάκις «πλέξει το εγκώμιό τους».

Η υπουργός Ενσωμάτωσης Ίνγκα Στόιμπεργκ παραδέχτηκε ότι με την εφαρμογή των μέτρων αυτών «θα φτάσουμε στα όρια των διεθνών συνθηκών, είναι αλήθεια, και υπάρχουν κίνδυνοι σε αυτό, αλλά είμαστε πρόθυμοι να πάρουμε το ρίσκο για ν’ αντιμετωπιστεί αυτό το κύμα».

Κοινώς, γνωρίζουμε ότι παραβιάζουμε το διεθνές δίκαιο και κάθε σχετική συνθήκη αλλά στα… παλιά μας υποδήματα.

Άλλωστε, αυτό δεν συμβαίνει με γεωμετρική αύξηση όλα τα τελευταία χρόνια; Το διεθνές δίκαιο αποσυντίθεται και τα ανθρώπινα δικαιώματα εξευτελίζονται στο όνομα της τρομοκρατίας, της αντιμετώπισης της οικονομικής κρίσης κ.ο.κ. Στο όνομα της «ασφάλειας» (ποιανών άραγε) διαλύονται ολόκληρες χώρες, αιματοκυλίζονται λαοί. Για να τραφεί το τέρας, είτε εντός είτε εκτός συνόρων, πάντα θα βρίσκεται (ή θα κατασκευάζεται) ένας βολικός εχθρός.