Δικαιοσύνη για την ανήλικη 14χρονη από τη Λάρισα
Πολυετείς ποινές φυλάκισης για τους 4 βιαστές

Σε βαριές ποινές πολυετούς φυλάκισης καταδικάστηκαν από το Μικτό Ορκωτό Δικαστήριο Κακουργημάτων Τρικάλων, οι τέσσερις άνδρες που είχαν συλληφθεί τον Σεπτέμβριο 2016 στη Λάρισα για την αρπαγή 14χρονου ανήλικου κοριτσιού, που κρατήθηκε παρά τη θέληση του, βιάστηκε ομαδικά και συστηματικά και εξαναγκάστηκε σε πορνεία. Στους συλληφθέντες (Ιωάννης Γιολδάσης του Βασιλείου, Κωνσταντίνος Καψάλης του Ευαγγέλου, Αχιλλέας Τσακίρης του Νικολάου και Aliu Krenar του Rapo) είχαν αποδοθεί βαριές κατηγορίες για «αρπαγή ανηλίκου με σκοπό τη μεταχείρισή του σε ανήθικες ασχολίες, βιασμός από κοινού και κατά μόνας, αποπλάνηση ανήλικης που συμπλήρωσε το 14ο έτος και σωματεμπορία κατ’ εξακολούθηση κατ’ επάγγελμα σε βάρος ανηλίκου».
Δέκα μήνες μετά από τη στιγμή που ήρθε στο φως της δημοσιότητας η φρικιαστική υπόθεση, το Μικτό Ορκωτό Δικαστήριο Κακουργημάτων Τρικάλων, μετά από μια μαραθώνια διαδικασία (διήρκησε δυο μέρες στα Δικαστήρια Τρικάλων και η απόφαση εκδόθηκε λίγα λεπτά πριν τα… μεσάνυχτα), σύμφωνα με τα τοπικά μέσα, αποφάνθηκε την πολυετή καταδίκη των τεσσάρων κατηγορουμένων. Συγκεκριμένα: ο πρώτος κατηγορούμενος Ι.Γ. 57 ετών καταδικάστηκε σε ποινή φυλάκισης 24 ετών + 50.000 €, ο δεύτερος Κ.Κ. 57 ετών επίσης σε ποινή φυλάκισης 18 ετών +50.000 €, ο τρίτος Α.Τ. 56 ετών σε 14 έτη φυλάκισης και ο A.K. σε ποινή φυλάκισης 7 ετών. Οι ποινές δεν έχουν ανασταλτικό χαρακτήρα και δεν είναι εφέσιμες για τους δυο πρώτους.
Να θυμίσουμε ότι η υπόθεση της 14χρονης είχε ξεσηκώσει θύελλα διαμαρτυριών γυναικείων και φεμινιστικών οργανώσεων. Μάλιστα με αφορμή το γεγονός ιδρύθηκε η πρωτοβουλία Καμία Ανοχή. Στο σχετικό ιδρυτικό δελτίο Τύπου αναφερόταν χαρακτηριστικά: «Το ποτήρι έχει ξεχειλίσει προ πολλού. Γι’ αυτόν το λόγο συναντηθήκαμε τη Δευτέρα 12/9/2016 στην Αθήνα και δημιουργήσαμε την κίνηση Καμιά Ανοχή: γιατί δεν ανεχόμαστε πια τους βιασμούς, τις δολοφονίες, τους ξυλοδαρμούς, τις παρενοχλήσεις, το σεξιστικό λόγο και συμπεριφορά, την καθημερινή βία που στοχεύει τα γυναικεία σώματα». Παράλληλα η πρωτοβουλία κάλεσε σε συγκέντρωση το Σάββατο 24/9 στην Καπνικαρέα στις 12μμ, στην οποία παραβρέθηκε πλήθος κόσμου και φεμινιστικές οργανώσεις, απαιτώντας δικαιοσύνη: «Δικαιοσύνη σημαίνει ποινή για όλους τους δράστες αντίστοιχη της πράξης τους. Δικαιοσύνη σημαίνει αλλαγή στο θεσμικό πλαίσιο έτσι ώστε να υποστηρίζονται τα θύματα. Δικαιοσύνη σημαίνει τα μέσα ενημέρωσης να μιλούν για το έγκλημα και όχι να ταΐζουν με κανιβαλιστικά άρθρα ένα κοινό που διψάει για θέαμα. Δικαιοσύνη σημαίνει να βρεθούν μπρος των ευθυνών τους όσοι κάνουν ότι δε βλέπουν και δεν ακούν, όσοι ποτέ δεν μιλάνε».
Με βάση όλα τα παραπάνω, η πολυετής καταδίκη των βιαστών της 14χρονης είναι σίγουρα ένα πρώτο θετικό βήμα. Θα πει κανείς: πράχθηκε το αυτονόητο, ωστόσο πολλά μένουν να γίνουν ακόμα μέχρι την οριστική κατάργηση της κουλτούρας του βιασμού. Άλλωστε η αυξανόμενη σεξιστική βία, οι γυναικοκτονίες, αλλά και οι συχνές περιπτώσεις που οι βιαστές απαλλάσσονται των κατηγοριών (π.χ. Αμάρυνθο, Ξάνθη), υποστηριζόμενοι από ολόκληρες τοπικές κοινωνίες, ενώ τα θύματα βιώνουν δεύτερο βιασμό μέσα στις αστυνομικές και δικαστικές αίθουσες, είναι αρκετά ώστε να μας κάνουν καχύποπτες και να μας διατηρούν σε εγρήγορση. Η επαγρύπνηση, ο αγώνας αλλά και η αλληλεγγύη σε κάθε γυναίκα που κακοποιείται, βιάζεται, στοχοποιείται μέσω σεξιστικού λόγου και συμπεριφορών, παραμένει αναγκαία και πολύτιμη.