Η Αφρική αιμορραγεί στην Μεσόγειο...

Νέα έξαρση παρατηρείται τα τελευταία 24ωρα στις προσφυγικές ροές στο Αιγαίο, αυτή τη φορά κυρίως από χώρες της Αφρικής.
Συγκεκριμένα, όπως μεταδίδει το ΑΠΕ, τουλάχιστον 200 πρόσφυγες έφτασαν στην Λέσβο σήμερα τα χαράματα από τις 3 μετά τα μεσάνυχτα μέχρι τις 6 το πρωί, σε τέσσερα περιστατικά ανοικτά της Συκαμνιάς στα βόρεια, στα Τσόνια στα βορειοανατολικά του νησιού και στην περιοχή του αεροδρομίου της Μυτιλήνης.

Οι αφιχθέντες φέρονται να έχουν «πληροφορήσει» τις ελληνικές αρχές, ότι σχεδόν όλοι από τους Αφρικανούς που επέβαιναν στις βάρκες και οι οποίοι αποτελούν τη συντριπτική πλειοψηφία των 200 ανθρώπων, διέμεναν σε κλειστούς καταυλισμούς στη βορειοδυτική Τουρκία, οι οποίοι τις τελευταίες μέρες «άνοιξαν» αφού εγκαταλείφθηκαν από τις τουρκικές αρχές.

Οι ίδιες «πληροφορίες» ανέφεραν ότι χιλιάδες είναι οι Αφρικανοί, κυρίως από χώρες της βόρειας και της κεντρικής Αφρικής, που έφτασαν στα παράλια της Τουρκίας και αναζητούν τρόπο να περάσουν στα νησιά.

Το ΑΠΕ είχε δημοσιοποιήσει πριν μέρες, πως Τούρκοι μεταφορείς με κέντρο δράσης τους την Κωνσταντινούπολη, έχουν δραστηριοποιηθεί το τελευταίο διάστημα στις ακτές ιδιαίτερα απέναντι από τη Λέσβο ανασυστήνοντας χωρίς καθόλου εμπόδια από τις τουρκικές αρχές κυκλώματα μεταφοράς προσφύγων και μεταναστών στις ακτές των νησιών έναντι 300 έως 500 ευρώ το άτομο. Το κύκλωμα αυτό ενημερώνει τους Αφρικανούς μετανάστες ότι μπορούν να πάνε στην Ελλάδα από όπου θα περάσουν «εύκολα» στην Ευρώπη. Το μόνο που θα πρέπει να κάνουν είναι «μόλις φτάσουν να ζητήσουν άσυλο. Όλα τα άλλα μετά θα είναι εύκολα».

Οι σημερινές αφίξεις των 200 μεταναστών και προσφύγων στη Λέσβο έρχονται μετά από ένα μεγάλο διάστημα πολύ μικρών ροών, μηδενικών μάλιστα σε Χίο και Σάμο.

Στο μεταξύ, η διάσωση 66 προσφύγων στη νησίδα Πάσπαργο της Χίου ήρθε να προστεθεί σε τέσσερις επιχειρήσεις διάσωσης οι οποίες έγιναν σήμερα τα χαράματα στη Λέσβο κατά τις οποίες διασώθηκαν από τη θάλασσα άλλοι 200 άνθρωποι.

Η βάρκα εντοπίστηκε από το ιταλικό σκάφος της Frontex που εκτελεί περιπολίες στη Χίο και αφού είχε εισέλθει στα χωρικά ύδατα της Ελλάδας. Και οι 66 διασωθέντες μεταφέρθηκαν στο λιμάνι της Χίου.

Τόσο στη Λέσβο όσο και στη Χίο, «πληροφορίες» από τις διωκτικές λιμενικές αρχές αναφέρουν ότι τα σκάφη της Τουρκικής Ακτοφυλακής, που συνήθως επιχειρούν στη θαλάσσια περιοχή των συνόρων στο βόρειο Αιγαίο, «έχουν εξαφανιστεί».

‘Οπως και να έχει, τα πράγματα όμως είναι μακράν αγριότερα για τους πρόσφυγες οι οποίοι προσπαθούν να περάσουν στην Ιταλία από την Αφρική. Η περιγραφή που αναρτήθηκε στο facebook είναι χαρακτηριστική, αλλά και αποκαλυπτική της υποκρισίας της Ευρωπαϊκής ‘Ενωσης αναφορικά με τα κριτήρια που χρησιμοποιεί στην αξιολόγηση των χωρών προέλευσης ως… «ασφαλών»!:

«To Σάββατο, στις 8 το πρωί, μεγάλο φουσκωτό που μετέφερε 145 μετανάστες άρχισε να διαλύεται και δεκάδες άνθρωποι έπεσαν στο νερό. Με τα χίλια ζόρια τους μαζέψαμε όλους σώους και πάνω που νομίζαμε ότι τελείωσε οι ίδιοι οι μετανάστες μας ενημερώνουν ότι δύο άτομα από την βάρκα τους έπεσαν στη θάλασσα πριν 2 ώρες και δεν τους ξαναείδαν από τότε. Αρχίσαμε να ψάχνουμε την περιοχή γύρω-γύρω και ως εκ θαύματος βρήκαμε και τους δύο ναυαγούς να κρατιούνται από ένα πλαστικό μπιτόνι. Τεράστια τύχη.

»Τη Δευτέρα 5/12, από τις 2.00 τη νύχτα μέχρι τις 12 το μεσημέρι, κάναμε 3 διασώσεις και 353 άνθρωποι επιβιβάστηκαν στο πλοίο μας με προορισμό την Ιταλία. Δυστυχώς μέσα στη μία βάρκα βρέθηκαν δύο αναίσθητες γυναίκες που κατέληξαν λίγο αργότερα στην κλινική του πλοίου, πιθανότατα από υποθερμία.

»Μόλις τώρα αποπλεύσαμε από το Trapani της Σικελίας όπου αποβιβάσαμε τους ανθρώπους, ενώ πριν πριν λίγες μέρες μεταφέραμε 250 διασωθέντες μετανάστες στο Pozzalo της Σικελίας. Κατά τον ίδιο τρόπο, πριν μια βδομάδα μεταφέραμε άλλους 650 διασωθέντες στην Κατάνια της Σικελίας.

»Οι συνθήκες μετανάστευσης των ανθρώπων μέσω της Μεσογείου δεν συγκρίνονται με την κατάσταση στη Λέσβο. Εδώ κανείς δεν φοράει σωσίβιο και σε κάθε φουσκωτή βάρκα στοιβάζονται 120-150 άνθρωποι. Τα σωσίβια που φαίνονται στις φωτογραφίες τα μοιράζουμε εμείς κατά την διάρκεια της διάσωσης. Στις ξύλινες βάρκες βάζουν γύρω στους 500-600 ανθρώπους κατανεμημένους με φρικτό τρόπο σε ράφια που έχει η βάρκα στο εσωτερικό της. Ο ένας πατάει το κεφάλι του άλλου, κάποιοι πεθαίνουν απο ασφυξία και ταξιδεύουν ζωντανοί μαζί με νεκρούς για ώρες.

»Το ταξίδι κανονικά διαρκεί 3 ημέρες (260 ναυτικά μίλια) και οι διακινητές τους λένε ψέμματα ότι διαρκεί 3-4 ώρες. Παθαίνουν σοκ οταν τους εξηγούμε πόσο μακρυά είναι η Ιταλία. Στην πραγματικότητα σαλπάρουν για 100% σίγουρο θάνατο και η μόνη τους ελπίδα είναι να τους εντοπίσει κάποιο διασωστικό καράβι. Οι διακινητές, ως σύγχρονα καπιταλιστικά δαιμόνια, έχουν προσαρμοστεί στην παρουσία των διασωστικών σκαφών. Οι βάρκες είναι όλο και χειρότερης ποιότητας και με ελάχιστη βενζίνη ίσα-ίσα για να βγουν από τα λιβυακά νερά. Τα διασωστικά αναγκάζονται να πλησιάζουν όλο και πιο κοντά στις λιβυκές ακτές για να διασώζουν (tην Κυριακή είμαστε στα 15 μίλια από την στεριά).

»Η συντριπτική πλειοψηφία είναι υποσαχάριοι Αφρικανοί και αποτελούν με διαφορά το πιο υποτιμημένο κομμάτι της μετανάστευσης. Εδώ δεν υπάρχει η προσφυγική ιδιότητα που συγκινεί, χιλιάδες πνίγονται στη θάλασσα χωρίς να τρέχει κάστανο, οι διακινητές τους φέρονται χειρότερα από ζώα, η Frontex δε δίνει δεκάρα, η ιταλική κοινή γνώμη τους σιχαίνεται, άσυλο παίρνουν απειροελάχιστοι και οι περισσότεροι καταλήγουν είτε σε κάποιο κλειστό κέντρο κράτησης, είτε παράνομοι εργάτες-σκλάβοι στις Mανωλάδες της Ιταλίας. Η πραγματική όμως κόλαση είναι η Λιβύη.

»”Έτσι και με γυρίσετε πίσω στη Λιβύη θα βουτήξω στη θάλασσα.” Όλοι μα όλοι λένε το ίδιο. Έχω μιλήσει με πάνω από 200 ανθρώπους από δεκάδες διαφορετικές βάρκες και σε αυτό υπάρχει απόλυτη ομοφωνία. “Ούτε στον εχθρό μου δεν θα του έλεγα να πάει στη Λιβύη”. Οι περισσότεροι Λίβυοι είναι ακραίοι ρατσιστές με τους υποσαχάριους Αφρικανούς, τους αποκαλούν “μαύρα ζώα”, και τους θεωρούν υπανθρώπους. “Μας πυροβολούν για πλάκα. Όλοι οπλοφορούν στη Λιβύη, ακόμα και τα μικρά παιδιά. Η ζωή δεν έχει καμία αξία. Μας βλέπουν στο δρόμο και μας χτυπάνε, μας βρίζουν και μας ληστεύουν. Οποιαδήποτε στιγμή, οποιοσδήποτε μπορεί να έρθει με μαχαίρι ή πιστόλι και να ζητήσει τα λεφτά μας. Μικρά παιδιά μας βρίζουν στο δρόμο και μας σημαδεύουν με τα όπλα τους για παιχνίδι και πρέπει να κάτσεις με σκυμμένο κεφάλι ακίνητος. Έτσι και τους αντιμιλήσεις ή τα κοιτάξεις στα μάτια, είσαι τυχερός αν σε πυροβολήσουν μόνο στα πόδια. Προχθές σκοτώσανε έναν νεαρό από την Γκάμπια χωρίς λόγο.

»Μας απαγάγουν και ζητάνε λεφτά από την οικογένειά μας για να μας αφήσουν. Άλλοτε, μας απαγάγουν και μας βάζουν να δουλεύουμε σαν σκλάβοι. »Μας κλείνουν σε στρατόπεδα συγκέντρωσης με καθημερινό ξύλο και χωρίς φαγητό και βγαίνεις μόνο αν πληρώσεις κάποιον να σε βγάλει για να δουλέψεις τσάμπα γι’ αυτόν. Δουλεύεις για 3-4 μήνες σε αυτόν και κάνεις ό,τι αγγαρεία υπάρχει (donkey jobs όπως οι ίδιοι τα λένε). Ανά πάσα στιγμή μπορεί να σε πουλήσουν σε άλλο αφεντικό. Το να δραπετεύσεις δεν έχει νόημα γιατί οποίος σε βρει θα σου κάνει τα ίδια. Δεν υπάρχει πουθενά ασφαλές περιβάλλον. Οποίος κάνει ότι ζητάει μεροκάματα, τον σαπίζουν στο ξύλο, τον πυροβολούν ή τον πετάνε στην έρημο να πεθάνει από δίψα για παραδειγματισμό. Εκτελούν ανθρώπους για ασήμαντη αφορμή.”

»Είναι αναρίθμητες οι ιστορίες φρίκης που ακούμε καθημερινά και όλες έχουν να κάνουν με τις συνθήκες στη Λιβύη, όχι με τις χώρες προέλευσης των μεταναστών. Σχεδόν όλοι έχουν τραύματα στο κορμί τους. Το μαρτύριο τελειώνει συνήθως μετά από 4-5 μήνες. Όταν τα αφεντικά της Λιβύης αποφασίσουν ότι τους ξεζούμισαν αρκετά, τους βάζουν σε μια βάρκα για Ιταλία, λέγοντας τους ότι είναι 4 ώρες ταξίδι κι έτσι διαιωνίζεται η ροή ανθρώπων στη Λιβύη.

»Όλοι σχεδόν είναι νέοι, υγιείς άντρες που το μόνο που φέρνουν μαζί τους είναι η εργατική τους δύναμη, η ικανότητα τους δηλαδή να εργαστούν, ούτε οικογένειες ούτε τίποτα.

»Όσον αφορά τις γυναίκες, οι βιασμοί και το trafficking είναι ο κανόνας. Στην τελευταία διάσωση, εντοπίσαμε 9 περιπτώσεις βιασμού ανάμεσα στις γυναίκες που διασώσαμε. Πολλές γυναίκες μαθαίνουν από τους γιατρούς του πλοίου μας ότι είναι έγγυες. Η Λιβύη είναι μια βασική transit χώρα του ευρωπαϊκού trafficking με ένα τεράστιο κύκλωμα που μεταφέρει γυναίκες από τις αφρικανικές χώρες προς τα Hot Spot της Ιταλίας και από εκεί προς όλη την Ευρώπη. Αυτό δε σημαίνει ότι είναι ένα ενιαίο κύκλωμα με ενιαία οργάνωση. Τα πράγματα είναι αρκετά περίπλοκα. Οι Eυρωπαίοι διακινητές επιστρατεύουν Νιγηριανές “madam” να φέρουν νέα κορίτσια από τη Νιγηρία με την υπόσχεση μιας καλύτερης ζωής. Κάποιες γνωρίζουν τι πρόκειται να κάνουν στην Ευρώπη αλλά όχι το μέγεθος αυτού, ούτε τις συνθήκες σκλαβιάς που θα ακολουθήσουν. Για πολλές είναι η μοναδική λύση επιβίωσης από την ακραία φτώχεια. Άλλες παραπλανούνται και πιστεύουν ότι θα εργαστούν σε οίκους μόδας, εστιατόρια κτλ. Οι Λίβυοι διακινητές συχνά απαγάγουν τις γυναίκες αυτές και τις κλείνουν στα λεγόμενα connection houses, οίκοι ανοχής στη Λιβύη. Όπως εκμεταλλεύονται τους μετανάστες άντρες για απλήρωτη βαριά εργασία, εκμεταλλεύονται και τα σώματα των γυναικών.

»Πριν ξεκινήσουν από την Νιγηρία, η madam με τη νέα κοπέλα κάνουν τελετουργικό όρκο σιωπής βασιζόμενο σε ντόπιες προκαταλήψεις. Πολλές γυναίκες τηρούν τον όρκο τους και δεν μιλάνε σε κανέναν, ενώ άλλες δεν μιλούν επειδή δέχονται απειλές για τις οικογένειες τους στη Νιγηρία. Οι πάντες στην Ιταλία γνωρίζουν τι συμβαίνει αλλά οι αρχές δεν κάνουν τίποτα, είτε γιατί είναι μπλεγμένες οικονομικά, είτε γιατί το trafficking παίρνει τις μετανάστριες σε άλλες χώρες.

»Παρ’ όλη τη φρίκη που έχουν ζήσει, η στάση των ανθρώπων αυτών μέσα στο πλοίο είναι κάτι το αξιοθαύμαστο. Εξαιρετικά αλληλέγγυοι και συντροφικοί μεταξύ τους, αξιοπρεπείς σε όλα, ευγενικοί κι εξωστρεφείς σε βαθμό που όταν συνέλθουν από το σοκ, χορεύουν και τραγουδάνε όλοι μαζί.

»Εκατοντάδες άνθρωποι που έχουν υποστεί βασανιστήρια και κάθε είδους βία, κλεισμένοι σ’ ένα καράβι μαζί με άτομα από δεκάδες διαφορετικές χώρες και θρησκείες και σπανίως παίζει τσαμπουκάς, αντίθετα βοηθάνε πρόθυμα τους αδύνατους και σε ό,τι χρειαστεί. Οι μέρες που ταξιδεύουμε μαζί προς την Σικελία είναι οι πιο ωραίες στιγμές στο πλοίο και ο αποχαιρετισμός ένας κόμπος στο στομάχι.»…