"Ο Παύλος δεν ήταν μόνο μουσικός. Ήταν και εργαζόμενος στη Ζώνη..."

Η οργανωμένη δολοφονική δράση των Ταγμάτων Εφόδου της Χρυσής Αυγής Περάματος-Νίκαιας-Σαλαμίνας τον Σεπτέμβρη 2013

| 19/09/2015

 18/9/2013. Στην οδό Τσαλδάρη, στο Κερατσίνι, ο χρόνος σταματά. Εν μέσω συντονισμένης και σχεδιασμένης επίθεσης των Ταγμάτων Εφόδου της Χρυσής Αυγής στον αντιφασίστα καλλιτέχνη Παύλο Φύσσα και στην παρέα του, το μέλος των Ταγμάτων Εφόδου (ΤΕ) της Χρυσής Αυγής Νίκαιας, Γεώργιος Ρουπακιάς, μπήγει το μαχαίρι στο σώμα του Παύλου και το στρίβει “επανειλημμένως στο αριστερό ημιθωράκιο, στο ύψος της καρδιάς, με συνέπεια να επέλθει ο θάνατός του” (πόρισμα για τη δολοφονία Παύλου Φύσσα). Ένα λυσσαλέο αντιφασιστικό κίνημα ξεσπά αναγκάζοντας την κυβέρνηση Σαμαρά να πάψει την πολυετή στάση ανοχής απέναντι στους νεο-ναζί και να προβεί σε συλλήψεις. Η υπόθεση παίρνει το δρόμο της δικαιοσύνης ξετυλίγοντας το κουβάρι της πολυετούς δράσης της εγκληματικής οργάνωσης, με την επωνυμία Χρυσή Αυγή, που έχει στο ενεργητικό της εκατοντάδες επιθέσεις, αλλά και δολοφονίες.

17/9/2015. Δύο χρόνια από τη δολοφονία του Παύλου, ο αρχηγός της εγκληματικής νεο-ναζιστικής οργάνωσης προβαίνει σε μια προκλητική και προφανώς όχι τυχαία δήλωση: «Σε ό,τι αφορά την πολιτική ευθύνη για τη δολοφονία στο Κερατσίνι (σ.σ. του Παύλου Φύσσα), την αναλαμβάνουμε», σπεύδοντας δε να αρνηθεί οποιαδήποτε ποινική ευθύνη για την “καταδικαστέα πράξη“ “ενός οπαδού, ενός φίλου του κόμματος”. Η δήλωση φέρνει ανατριχίλα και αποκαλύπτει:

Α) όλο το μέγεθος της υποκρισίας της ηγεσίας των νεοναζί της ΧΑ, που μέχρι πρότινος έσκιζαν τα ιμάτιά τους πως ουδεμία σχέση έχουν με το δολοφόνο Ρουπακιά. Χαρακτηριστικά στις 19/9/2013, ο Μιχαλολιάκος δήλωνε «ο 45χρονος ήταν ένας περαστικός από τα 70 γραφεία της Χρυσής Αυγής. Δεν είναι μέλος…», τώρα όμως έγινε «οπαδός και μέλος του κόμματος». Βέβαια ξεχνούν να αναφέρουν ότι επρόκειτο και για σημαίνον μέλος της ίδιας οργάνωσης και αναπληρωτή οικονομικό υπεύθυνο της Τ.Ο. Νίκαιας.

Β) Το χυδαίο κυνισμό μιας εγκληματικής οργάνωσης που δυο μέρες πριν τις εκλογές παρουσιάζει μια υποτιθέμενη αυτοκριτική για να αλιεύσει ψήφους (ή και για να τις χαρίσει αλλού…ποτέ δεν ξέρεις ποια μορφή τής αστικής εξουσίας εξυπηρετεί κάθε φορά το «κόμμα» της Χ. Α.)

Γ) Την υπερασπιστική γραμμή της ηγεσίας, εν μέσω της πολύκροτης δίκης. Μια γραμμή που επιδιώκει πάση θυσία να παρουσιάσει την ηγεσία άμοιρη ευθυνών (άρνηση ποινική ευθύνης) δαχτυλοδείχνοντας (όπως συνηθίζουν οι φασίστες) ως υπαίτιους μεσαία και κατώτερα στελέχη της οργάνωσης και των ΤΕ.

Δ) Την προσπάθεια να καταδείξει ότι άλλο η πολιτική ευθύνη και άλλο η ποινική, έτσι ώστε η δίκη να πάρει τα χαρακτηριστικά πολιτικής δίωξης απέναντι σε ιδέες. Δεν ήταν τυχαία η επαναφορά της “θεωρίας των δύο άκρων” μέσω της επίθεσης που έκανε στο ΚΚΕ.

Είναι προφανές ότι κουτόχορτο δεν μασάμε. Ξέρουμε καλά από την ιστορία πως η ναζιστική ιδεολογία είναι δολοφονική (βλ. τις εκατόμβες νεκρών που άφησε πίσω του το ναζιστικό καθεστώς του Χίτλερ). Ξέρουμε πως ο φορέας αυτής της ιδεολογίας  στην Ελλάδα, η Χρυσή Αυγή, προέβη συντονισμένα, οργανωμένα, προσχεδιασμένα, ιεραρχημένα σε σωρεία εγκληματικών πράξεων. Παρακάτω θα δούμε πώς σχεδιάστηκε και εκτελέστηκε η δολοφονική δράση των Ταγμάτων Εφόδου της Χρυσής Αυγής Περάματος-Νίκαιας-Σαλαμίνας, σε άμεση συνεννόηση με την ηγεσία του νεο-ναζιστικού μορφώματος, από τις 12/9/2013 έως και τη δολοφονία  του Παύλου Φύσσα, έξι μέρες μετά, σύμφωνα με μαρτυρίες θυμάτων και αυτοπτών μαρτύρων.

  [hr]

12/9/2013. Πέραμα. Η επίθεση στα μέλη τού ΚΚΕ

[hr]

4 – 5 συνεργεία μελών του ΚΚΕ και της ΚΝΕ κάνουν το βράδυ αφισοκόλληση σε δρόμους της πόλης. Το ένα εξ αυτών, αποτελείται αποκλειστικά από 20 εργαζόμενους και συνδικαλιστές της Ναυπηγοεπισκευαστικής Ζώνης (Ν/Ζ) Περάματος. Φτάνοντας δίπλα στο ΑΤ Περάματος, βλέπουν ομάδα 50 ατόμων με πλήρη εξάρτυση,  αρκετούς ντυμένους με μαύρα ρούχα, με το λογότυπο της ‘Χρυσής Αυγής’, και παντελόνια παραλλαγής.   Τα άτομα αυτά πλησιάζουν απειλητικά, βρίζοντας χυδαία, στοχοποιώντας ξεκάθαρα τον παριστάμενο Πρόεδρο του Σωματείου Μετάλλου, φωνάζοντας “Πουλικόγιαννη ερχόμαστε!”, δείχνοντας ότι γνωρίζουν πολύ καλά ποιους πάνε να χτυπήσουν. Σύμφωνα με τις αφηγήσεις ατόμων που δέχτηκαν την επίθεση, στα πρόσωπα των επιτιθέμενων αναγνώρισαν γνωστά μέλη της Χ.Α. Περάματος, ενώ της επίθεσης ηγούνταν οι προφυλακισμένοι Χατζηδάκης – Πανταζής.

Το δολοφονικό σχέδιο εκτελείται αστραπιαία: Η αρχική ομάδα των 50 διασπάται σε τρεις. Η πρώτη κλείνει την λεωφόρο Ειρήνης. Η δεύτερη, στα μετόπισθεν, αποτελούμενη από νεαρά άτομα (πιθανόν μαθητές), αρχίζει να ρίχνει “βροχή από πέτρες”, με στόχο τα μέλη του ΚΚΕ να οπισθοχωρήσουν. Ακολουθεί η τρίτη ομάδα που επιτίθεται χτυπώντας με ρόπαλα και αυτοσχέδια όπλα (σιδηροσωλήνες που στην απόληξή τους φέρουν καρφιά). Μετά από λίγα λεπτά σφυρίζεται λήξη από τον προφυλακισμένο χρυσαυγίτη Χατζηδάκη και όλα τα μέλη της Χρυσής Αυγής αποχωρούν συντεταγμένα. Οι εργαζόμενοι και συνδικαλιστές της Ν/Ζ βρίσκονται πεσμένοι στο πεζοδρόμιο, αιμόφυρτοι, με πλήθος χτυπημάτων σε όλο τους το σώμα, πολλοί από αυτούς μάλιστα στο κεφάλι. Το ότι δεν υπήρξαν νεκροί είναι θαύμα…

[Ακούστε το ηχητικό, όπου ο Λαγός περιγράφει στο τηλέφωνο την επίθεση.
Ο χρυσαυγίτης Αντώνης που νοσηλεύτηκε είναι ο προφυλακισμένος Χατζιδάκης]

λαγος

Αξίζει να σημειωθεί ότι σύμφωνα με καταγγελίες των παριστάμενων, καθόλη την επίθεση βρίσκονταν δίπλα στους χρυσαυγίτες 4-5 μοτοσικλέτες ΔΙΑΣ, που παρακολουθούσαν το περιστατικό. Μάλιστα όταν τους ζητήθηκε να παρέμβουν απάντησαν κυνικά: “Και τι θέλετε, να τραβήξουμε πιστόλι και να σκοτώσουμε κανένα;”. Μετά τη συντεταγμένη αποχώρηση κατέφθασαν στο σημείο 50 ΔΙΑΣ, που αρνήθηκαν να κυνηγήσουν τους Χρυσαυγίτες. Ενώ υπάρχουν καταγγελίες ότι το ίδιο βράδυ υπήρξε επικοινωνία πυρηναρχών της ΧΑ με αστυνομικούς του ΑΤ Περάματος.

Το ίδιο βράδυ και ενώ οι τραυματίες είχαν διακομιστεί σε νοσοκομεία πραγματοποιείται αντιφασιστική πορεία 500 ατόμων στο Πέραμα. Τις επόμενες μέρες ακολουθεί αναβρασμός στην πόλη. Το νέο έχει κυκλοφορήσει, γίνεται σούσουρο. Ακούγεται ότι κάποιοι Χρυσαυγίτες έχουν φυγαδευτεί στη Σαλαμίνα, ενώ αρκετά μέλη της ΧΑ που κυκλοφορούσαν υπερήφανα με μπλουζάκια της οργάνωσης σε γνωστές καφετέριες της πόλης, αλλάζουν άρδην …στυλιστικές επιλογές. Ησυχία και στα συνήθως πολύβοα γραφεία της ΧΑ στο Πέραμα. [Να σημειώσουμε ότι σύμφωνα με μαρτυρίες, από τις αρχές του 2013, μετά τις υψηλές εκλογικές επιδόσεις της ΧΑ στην περιοχή (το ποσοστό της έφτασε το 10,91%),  στα γραφεία της  συνέρρεε καθημερινά αρκετός κόσμος. Η συστηματική παρεμβάση των νεοναζί στην πόλη -μοίρασμα φαγητού, εμφανίσεις με συνθήματα και φυλλάδια στη Λαϊκή Αγορά, ακόμη και παροχή ρευστού σε κάποιες φτωχές οικογένειες, έλεγχος στο παζάρι του Σχιστού κ.λπ.- την έφερε κοντά σε εξαθλιωμένα και πιθανόν αντιδραστικά κοινωνικά στρώματα της πόλης. Άλλωστε η ανεργία στο Πέραμα είναι τρομακτική και αποτέλεσε ένα γόνιμο υπέδαφος. Χαρακτηριστικό είναι ότι από τα 8.500 άτομα που εργάζονταν στη Ν/Ζ Περάματος το 2008, σήμερα οι εργαζόμενοι δεν ξεπερνούν τους 450.] Η τοπική της Χ.Α. καλεί τη Δευτέρα 17/9 συγκέντρωση στα γραφεία της. Μαζεύονται μόλις 30 άτομα. Ο σφικτός πυρήνας πιθανόν θορυβείται. Την επόμενη μέρα πραγματοποιείται πορεία Σωματείων με χιλιάδες διαδηλωτές στο Πέραμα, που λήγει στις 9 μ.μ. Δύο ώρες μετά πέφτει νεκρός ο Φύσσας στο Κερατσίνι.

[hr]

Τα κοινά σημεία στις δύο δολοφονικές επιθέσεις της Χρυσής Αυγής του Σεπτεμβρίου:

[hr]

Πέρα από τη χρονική και χωροταξική εγγύτητα των επιθέσεων, αξίζει να σταθούμε σε ακόμη δύο σημεία:

Α) Και τις δύο επιθέσεις πραγματοποίησαν τα Τάγματα Εφόδου της Χρυσής Αυγής Νίκαιας – Περάματος – Σαλαμίνας

Β) Οι επιθέσεις έγιναν  σε αγαστή συμφωνία με την ηγεσία. Όπως αποδεικνύουν οι τηλεφωνικές συνομιλίες, πλήρη εποπτεία των κινήσεων των ΤΕ είχε ο Λαγός, “περιφερειάρχης Πειραιά” της Χρυσής Αυγής που ήταν, κατά δήλωση του ιδίου, υπεύθυνος τόσο για την Α’ όσο και για τη Β’ Πειραιά. Χαρακτηριστικά είναι:

1. το τηλεφώνημα του Λαγού που περιγράφει τα …κατορθώματα της ΤΟ στο Πέραμα

2. το μήνυμα που στάλθηκε στις 13/9/2013, την επομένη της επίθεσης στους συνδικαλιστές του ΠΑΜΕ, που καλούσε τα μέλη της Τ.Ο. Νίκαιας να είναι σε ετοιμότητα να πάνε στην Τοπική Περάματος, με την υποσημείωση: «Εντολή Λαγού».

3. το πλήθος κλήσεων του πυρηνάρχη της Νίκαιας Πατέλη  στο Λαγό, πριν και μετά τη δολοφονία Φύσσα.

4. Οι …μεταμεσονύχτιες κλήσεις μεταξύ Λαγού – Μιχαλολιάκου, μετά τη δολοφονία.

Γ) Και στις δύο περιπτώσεις όσοι δέχτηκαν επίθεση ήταν εργαζόμενοι στη ναυπηγοεπισκευαστική Ζώνη Περάματος και τουλάχιστον μέλη του σωματείου Μετάλλου (κάποιοι και συνδικαλιστές, πρόεδρος και άλλα μέλη της διοίκησης). Όπως χαρακτηριστικά τονίζει ο Σ. Πουλικόγιαννης: “Ο Παύλος Φύσσας, εκτός από αντιφασίστας μουσικός, ήταν και εργαζόμενος στη Ζώνη Περάματος, με την ειδικότητα μάλιστα του σωληνά. Την ίδια ειδικότητα είχε και ο πατέρας του. Και οι δύο ήταν μέλη του σωματείου Μετάλλου και μάλιστα συμμετείχαν στις συνελεύσεις και τις κινητοποιήσεις του. Επίσης οι τρεις πρώτοι Χρυσαυγίτες (κατηγορούμενοι και προφυλακισμένοι Άγγος, Μιχάλαρος, Καζατζόγλου), που ειδοποίησαν τα υπόλοιπα Τάγματα για την παρουσία του Φύσσα στο Κοράλι, ήταν και αυτοί σωληνάδες στη Ζώνη”. Μάλιστα υποστηρίζει ότι η επίθεση στο Πέραμα είχε ξεκάθαρο μήνυμα “να σταματήσει τη αγωνιστική δράση του Σωματείου Μετάλλου στη Ζώνη κατ’ εντολή των εργοδοτών”, ενώ αναφέρει πως θεωρεί ότι ακόμη και η δολοφονία του Φύσσα, πέρα από τη στοχοποίησή του ως αντιφασίστα νεολαίου μουσικού, είχε και τα προαναφερόμενα χαρακτηριστικά.

[hr]

Χρυσή Αυγή: Τσιράκια των αφεντικών

[hr]

Η δράση της Χρυσής Αυγής στο Πέραμα με έμφαση τη Ν/Ζ ξεκινά από το 2012, μετά την είσοδο των νεοναζί στη Βουλή. Σύμφωνα με μαρτυρίες “Από το καλοκαίρι του 2012 πυκνώνουν στο Πέραμα οι φήμες ότι η Χρυσή Αυγή θα μπει στη Ζώνη και θα χτυπήσει το ΠΑΜΕ. Μάλιστα ακούγεται ότι θα στήσουν ενέδρα στον Πρόεδρο του Σωματείου. Ακούσαμε ότι θα τον καλέσουν σε ένα καράβι εν ώρα δουλειάς, θα τον χτυπήσουν, παρουσιάζοντας την επίθεση ως αποτέλεσμα της αγανάκτησης των εργαζομένων, που διαφωνούν με την πολιτική του ΠΑΜΕ στο Σωματείο”.

Επιπλέον, ο Σ. Πουλικόγιαννης, τότε πρόεδρος του Σωματείου Μετάλλου, αναφέρει ότι εκείνη την περίοδο έλαβε μια πολύ σοβαρή καταγγελία: “Μας έφτασε η πληροφορία από αξιόπιστη πηγή ότι οι Μιχαλολιάκος, Λαγός, Κασιδιάρης πραγματοποίησαν συνάντηση με 5 μεγαλο-εργολάβους της Ζώνης και εκπροσώπους της Συνδικαλιστικής Ένωσης των εργοδοτών, σε μαγαζί στη Συγγρού (όλα τα στοιχεία και ονόματα έχουν δοθεί στην ανακρίτρια). Σε αυτή συμφωνήθηκε η Χ.Α. να βγάλει το ΠΑΜΕ από τη μέση στο Πέραμα με αντάλλαγμα 340 χιλ. ευρώ, τα μισά εκ των οποίων δόθηκαν μπροστά, σε εκείνη τη συνάντηση. Αμέσως το Συνδικάτο Μετάλλου μαζί με άλλα σωματεία επισκέφτηκε τον Προϊστάμενο εισαγγελίας και κατήγγειλε τα όσα γνώριζε” αναφέρει.  Μάλιστα, στις 21 Ιουνίου 2012, τα σωματεία εργαζομένων στη Ζώνη σε ανακοίνωσή τους ανέφεραν μεταξύ άλλων ότι «ομάδα εργοδοτών είναι πίσω από μια σειρά προσπάθειες τα τελευταία 2-3 χρόνια, να διαλύσουν τα σωματεία μας ή να τα βάλουν στο χέρι. Αφού εξάντλησαν κάθε θεμιτό ή αθέμιτο μέσο, το τελευταίο διάστημα έχουν συνάψει σχέσεις με τη γνωστή σε όλους μας για τη δράση της και τις μεθόδους που χρησιμοποιεί, Χρυσή Αυγή, αλλά και με ανθρώπους του υποκόσμου, για να αναλάβουν εργολαβία την με κάθε τρόπο, μια για πάντα, εκκαθάριση της Ζώνης από εμάς. Για κακή τους τύχη όμως κι επειδή ο Θεός αγαπάει τον κλέφτη αλλά αγαπάει και τον νοικοκύρη, ουδέν κρυπτόν υπό τον ήλιον».

Παρά τη δημοσιοποίηση τα συμβάντα είχαν συνέχεια. “Ακολούθησε μια επίσκεψη από τον χρυσαυγίτη κατηγορούμενο Χατζηδάκη που μου συστήθηκε ως επικεφαλής του τάγματος της Χρυσής Αυγής και μου ζήτησε να συναντήσω τον Λαγό. Φυσικά αρνήθηκα. Ήταν η ίδια περίοδος που η Χ.Α. έβαλε στα μαγαζιά 15-20 δικούς της ανθρώπους. Ωστόσο οι φήμες και οι επισκέψεις έπαψαν τότε” αναφέρει ο Σ. Πουλικόγιαννης.

Μάλιστα υποστηρίζει ότι η συμπαιγνία εργολάβων – Χ.Α. δεν ήταν κεραυνός εν αιθρία, καθώς οι εργολάβοι ήδη από το 2009 προσπαθούσαν να ενορχηστρώσουν επίθεση εναντίον του Σωματείου, κατηγορώντας το ΠΑΜΕ που το ήλεγχε για υψηλά ημερομίσθια, απεργίες, ενώ και μια μικρή μειοψηφία (10-15 άτομα) εργαζομένων με εθνικιστές αντιλήψεις, που είχαν σχέση με τη νύχτα και ήταν εργοδηγοί, ενστερνίζονταν και διέδιδαν αντίστοιχες απόψεις, μεταξύ των εργαζομένων.

Ωστόσο, η επιρροή της Χ.Α. μέσα στη Ζώνη δεν ριζώνει. Τότε αποφασίζονται πιο δραστικά μέτρα. Στις 8 Αυγούστου 2013, εν μέσω περιόδου διακοπών, στις 12 μ.μ., με ντάλα ήλιο που η περιοχή της Ζώνης είναι “νεκρή”, ο Λαγός, ο Παναγιώταρος και ο Μίχος κάνουν την εμφάνιση του στη Ν/Ζ, με μπράβους και συγκεντρώνουν 20-25 άτομα. Σε αυτή τη συνάντηση προαναγγέλουν το τσάκισμα των “λακέδων του ΠΑΜΕ”. «(…) Οι λακέδες του ΠΑΜΕ και του ΚΚΕ (…) θα εξαφανιστούν από δω πέρα μέσα», «το απόστημα που υπάρχει εδώ (…) το ΠΑΜΕ (…) πολύ σύντομα θα τελειώσει» σημειώνουν [Δείτε το βίντεο]

Παράλληλα εξηγούν τους πραγματικούς στόχους τους, ότι οι εργαζόμενοι πρέπει να είναι «μαζί με τους εφοπλιστές μας, γιατί από κει πέρα εξαρτιόμαστε». «Το ΠΑΜΕ, που χωρίς πραγματική δύναμη στην ζώνη, διαστρεβλώνοντας και αλλοιώνοντας τις συνθέσεις των Δ.Σ. στα συνδικάτα μετάλλου, έπαιρνε αποφάσεις για αδικαιολόγητες απεργίες σε ολόκληρη την ζώνη.  Αλλοδαποί παράνομοι, εργαζόμενοι σε κονσερβοποιεία, αποφάσιζαν να κλείσουν για εβδομάδες την ζώνη «για την αλληλεγγύη των λαών στην Νικαράγουα» και στην πράξη ακύρωναν τις προθεσμίες παράδοσης των πλοίων στους πλοιοκτήτες. Με απειλές και τραμπουκισμούς στους εργαζόμενους για να συμμετέχουν στις απεργίες που διοργάνωνε το ΠΑΜΕ, τρομοκρατούσαν τους πλοιοκτήτες που πλέον ΔΕΝ τολμούν να φέρουν τα καράβια τους για επισκευή στο Πέραμα, αλλά τα πάνε απέναντι στην Τουρκία. Οι μόνοι χαμένοι τελικά από όλο αυτό είμαστε ΜΟΝΟ εμείς. Οι πραγματικοί εργαζόμενοι της ζώνης που σήμερα δεν βρίσκουμε δουλειά πουθενά!” ανέφερε το ρεπορτάζ του site της Χρυσής Αυγής.

Μάλιστα στο τέλος του ρεπορτάζ προαναγγέλλονταν η επόμενη κίνηση: “Οι εργαζόμενοι ζήτησαν την στήριξη της ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ στην δημιουργία ενός νέου σωματείου μέσα στη ΝΕΖ Περάματος ώστε να συνεχίσουν να ελπίζουν”. Στις αρχές Σεπτεμβρίου του 2013 πράγματι ανακοινώθηκε η δημιουργία διασπαστικού χρυσαυγίτικου σωματείου στο Πέραμα, με σήμα τα σύμβολα της Χρυσής Αυγής και στόχο να αποτελέσει «μετερίζι του Εθνικισμού», το οποίο θα «διεκδικεί ψωμί και δουλειά για τους Έλληνες»

Η δολοφονική επίθεση στο ΠΑΜΕ δεν άργησε, έγινε ένα μήνα αργότερα. Μάλιστα όπως καταγγέλλεται μετά την επίθεση στο ΠΑΜΕ και τη δολοφονία Φύσσα, εργολάβος προσέλαβε άμεσα (19/9/2013) περίπου 15 φασίστες που ήταν στις 8 Αυγούστου με το κλιμάκιο των βουλευτών της Χρυσής Αυγής στη Ζώνη.

Από όλα τα παραπάνω αποδεικνύεται περίτρανα ότι η Χρυσή Αυγή αποτελεί τσιράκι των αφεντικών, το μακρύ χέρι της εργοδοσίας για το τσάκισμα των αγωνιστικών διαθέσεων και της συνδικαλιστικής οργάνωσης των εργαζομένων. Επίσης, γίνεται φανερό ότι οι επιθέσεις του Σεπτεμβρίου καθόλου αυθόρμητες δεν ήταν, αντίθετα γίνονταν κατ’ εντολή της ηγεσίας, μετά από συναντήσεις με εργοδότες, ενώ υπήρχε και οικονομικό όφελος (χρηματοδότηση, προσλήψεις).

pirinarxis

Α. Πανταζής, πυρηνάρχης στο Πέραμα

Σε αυτή την κατεύθυνση χαρακτηριστική είναι η δήλωση των δικηγόρων της πολιτικής αγωγής Τάκη Ζώτου, (δικηγόρος, υπόθεση δολοφονίας του Σαχζάτ Λουκμάν), Ευγενίας Κουνιάκη, (δικηγόρος, υπόθεση Σκορδέλλη-Λουκιανού-Μαρκουλάκη), Θανάση Καμπαγιάννη, (δικηγόρος, υπόθεση δολοφονίας του Σαχζάτ Λουκμάν):

Η δολοφονία Φύσσα θα πρέπει να εξεταστεί αδιάρρηκτα δεμένη με την επίθεση των ταγμάτων εφόδου της Χρυσής Αυγής στα μέλη του ΚΚΕ μια βδομάδα νωρίτερα στο Πέραμα. Η εντολή στα τάγματα εφόδου να σπείρουν τον τρόμο στις γειτονιές του Πειραιά ήταν κεντρική επιλογή που εκπορεύτηκε από την ηγεσία της οργάνωσης και εξαπολύθηκε βάσει σχεδίου κατά συνδικαλιστών εργατών και αντιφασιστών νεολαίων. Ο χρόνος για την εντολή αυτή είχε να κάνει, κατά τη γνώμη μας, με την κοινωνικοπολιτική συγκυρία καθώς και με τη μεθόδευση δημιουργίας εργοδοτικού σωματείου στη Ναυπηγοεπισκευαστική Ζώνη στο οποίο αποκαλύπτεται ότι κεντρικό ρόλο διαδραμάτιζε η Χρυσή Αυγή. Η δημιουργία εργοδοτικού σωματείου που θα καταστρατηγήσει τις συλλογικές συμβάσεις αποτελεί διακαή πόθο των εργοδοτών της Ζώνης. Θεωρούμε πως κομμάτι της έρευνας θα πρέπει να στραφεί προς εργοδότες και εργοδοτικές οργανώσεις που μεθόδευσαν τη δημιουργία του εργοδοτικού σωματείου (…). Μόνο έτσι θα ξετυλιχτεί το κουβάρι της χρηματοδότησης και της δράσης της οργάνωσης. Ιδιαίτερη βαρύτητα πρέπει να δοθεί στη σχέση της οργάνωσης με εφοπλιστικά συμφέροντα, αξιοποιώντας καταρχάς τις δημόσιες καταγγελίες Βαξεβάνη για τον Πάλλη που ήταν ταυτόχρονα εκδότης, εφοπλιστής και ιδιοκτήτης “μουσείου” όπλων. Για τη χρηματοδότηση της οργάνωσης, θεωρούμε βέβαιη τη σύναψη δανείου με τραπεζικό ίδρυμα, αξιοποιώντας ως εγγύηση την κρατική χρηματοδότηση. Η δημοσιοποίηση του ονόματος της τράπεζας που συνήψε το δάνειο θα είναι σημαντικό στοιχείο για τη διαλεύκανση της δράσης της οργάνωσης”.

Ωστόσο ερωτήματα προκαλεί, παρά τις συνεχείς συγκεκριμένες καταγγελίες με ονοματεπώνυμα, γιατί οι έρευνες δεν κινήθηκαν προς την κατεύθυνση της εξέτασης των σχέσεων της εγκληματικής οργάνωσης με επιχειρηματίες…