Η δουλειά κάνει τους άντρες! Υπέρ υποψήφιου δημάρχου Γαβριήλ Σακελλαρίδη το ανάγνωσμα

Η κουβέντα γύρω από την υποψηφιότητα του Γαβριήλ Σακελλαρίδη στο Δήμο Αθηναίων έχει ένα ενδιαφέρον, όσο να πεις, διότι το επίπεδο της κριτικής προς το πρόσωπό του είναι ένας καθρέφτης της παρακμής που βιώνουμε τούτες τις μέρες. Δεν ψηφίζω στην Αθήνα κι ούτε ψηφίζω το κόμμα του. Αλλά δεν μπορώ παρά να παρατηρήσω πως τα επιχειρήματα που χρησιμοποιούνται εναντίον της υποψηφιότητάς του είναι ενδεικτικά της ιδεολογικής χλαπάτσας στην οποία κολυμπάνε «σοβαροί λειτουργοί» του τύπου, κουτσομπολιστικο-bloggers, και πρωϊναδο-ρεπόρτερ. Τι έχουν να του προσάψουν του Σακελλαρίδη; Έχουμε και λέμε…

Πρώτον, ο Σακελλαρίδης είναι «σπουδαγμένος». Με άλλα λόγια, είναι ένα σχολιαρόπαιδο που παραγέμισε την κεφάλα του με βιβλία και θεωρίες, και προφανώς δεν έχει ιδέα για τα προβλήματα των ανθρώπων. Προσέξτε τον ρατσισμούλη, μη σας ξεφύγει, γιατί είναι πραγματικά εξοργιστικός: οι σπουδές πλέον είναι κακές, αντιπαραβάλλονται στην «πιάτσα», στο ψήσιμο της ζωής. Έχεις πολλά μεταπτυχιακά; Ύποπτος, πολύ ύποπτος…  Αλήθεια τώρα, τι τις ήθελε τις σπουδές και δεν καθόταν σπίτι του;

Δεύτερον, δεν φτάνει που είναι σπουδαγμένος ο Σακελλαρίδης, αλλά είναι και «αμερικανοσπουδαγμένος». Ναι, καλά καταλάβατε, δεν φτάνει που σπούδασε στην Ελλάδα, αλλά πήγε και στις ΗΠΑ το χρυσούλι μου. Τι θέλετε τώρα, να σας πω και τα υπόλοιπα; Ότι δηλαδή πήγε στη Νέα Υόρκη με τα λεφτά του μπαμπά, και θα είναι σίγουρα και λίγο αμερικανάκι, και λίγο συνομωσία, και λίγο μυστικές υπηρεσίες; Εννοούνται αυτά για το απέραντο καφενείο με τους 11 εκατομμύρια καφενόβιους που λέγεται Ελλάς. Τι; Είναι και το παιδί σας στις ΗΠΑ; Και το ανίψι σας; Λεπτομέρειες…

Τρίτον, μαθαίνουμε ότι ο Σακελλαρίδης είναι «παιδί του κομματικού σωλήνα». Μετά την ποινικοποίηση των σπουδών, έχουμε και την ποινικοποίηση της πολιτικής συμμετοχής. Γιατί αγορίνα μου έμπλεξες με τα κόμματα και τις νεολαίες; Φτου κακά, ακούς εκεί, να είναι μέλος κόμματος, και να έχει αναδειχθεί από εκεί. Μέγιστη αμαρτία!! Αν έρχεσαι  απ’ έξω και παίρνεις το χρίσμα απ’ το παράθυρο, είναι καλά, γίνεσαι και μάγκας, σου γράφουν και κάνα θούριο οι …ψύχραιμοι εναλλακτικοί. Ενώ το να αναδεικνύεσαι μέσα από οργανωμένες πολιτικές δομές είναι βλακεία, είναι κομματικοκρατία, και τα λοιπά. «Μακριά από κόμματα μην βρεις μπελά», που τραγουδούσε κι ο Πάνος Τζαβέλλας στο λημέρι του!

Τέταρτον, ο Σακελλαρίδης «δεν έχει δουλέψει στη ζωή του». Φαίνεται ότι το να είσαι οικονομολόγος δεν είναι δουλειά, ούτε είναι δουλειά να ερευνάς τα οικονομικά θέματα, ούτε βεβαίως να εκπονείς μελέτες. Ούτε βεβαίως έχεις δικαίωμα να είσαι άνεργος, όπως το 50% των συνομηλίκων σου, αν θες να γίνεις δήμαρχος. Και όχι, δεν μας νοιάζει το ότι ο Σακελλαρίδης κατά δήλωσή του δούλεψε και σερβιτόρος για ένα χρόνο στο Νιου Γιορκ, γιατί για εμάς τους δουλευταράδες ούτε το σερβιτοριλίκι είναι δουλειά. Δουλειά είναι μόνο το πηλοφόρι και το μυστρί, κι αν δεν με πιστεύετε, ακούστε και την τραγουδάρα του Μάνου Λοΐζου σε στίχους Λευτέρη Παπαδόπουλου και ερμηνεία Ελένης Ροδά, από την ταινία «Τρούμπα ’67» του Γρηγόρη Γρηγορίου:

Έχουμε και λέμε: σπουδαγμένος, αμερικανοσπουδαγμένος, κομματικοποιημένος, και οικονομολόγος. Και δεν έχει διατελέσει ούτε δήμαρχος, ούτε υπουργός, και …μένει και στα Εξάρχεια! Σοβαρότατες οι αμαρτίες του Σακελλαρίδη. Και τολμάει να διεκδικεί και δημαρχία, το κωλόπαιδο…