
Η φετινή θεατρική σεζόν της ανήκει. Δύο έργα του κλασικού ρεπερτορίου – “Κωμωδία των παρεξηγήσεων”, “Βόυτσεκ”- με τη δική της ξεχωριστή καλλιτεχνική ματιά. Εντυπωσιακή υποδοχή από κοινό και πλήθος καλών κριτικών. Δέχτηκε να μας μιλήσει για το έργο του Γκέοργκ Μπύχνερ, τον “Βόυτσεκ”. Την ευχαριστούμε.
Τι σε έκανε να ασχοληθείς με το συγκεκριμένο έργο;
Το έργο το λατρεύω από μικρή. Είναι μια μοναδική περίπτωση. Ο Μπύχνερ το έγραψε μόλις 23 ετών, χωρίς να το ολοκληρώσει αφού πέθανε. Κατάφερε, όμως, να κάνει τέτοια τομή στα θεατρική δραματουργία, ώστε κάποιοι να το χαρακτηρίζουν ως το πρώτο μοντέρνο έργο. Ο τρόπος που είναι γραμμένο, η γλώσσα του, ο κόσμος που οικοδομεί, οι ατμόσφαιρές του αλλά και ο πρωταγωνιστής αντιήρωας είναι αυτά που με γοήτευσαν αρχικά. Θέλησα λοιπόν μαζί με τους συνεργάτες μου να κάνουμε μια νέα εκδοχή, να δοκιμάσουμε να δούμε τον Βόυτσεκ διαφορετικά. Κάναμε λοιπόν μια νέα δραματουργία, μια νέα κατάταξη σκηνών, βασισμένη στη μετάφραση που έκανε ο πατέρας μου το 1990 για την παράσταση του Αμφι-Θεάτρου, αλλά σε εντελώς διαφορετική λογική σύνθεσης των σκηνών. Το ότι δεν υπάρχει αποφασισμένη δομή για το έργο αυτό, είναι σίγουρο ένα επιπλέον στοιχείο που με γοήτευσε. Δίνει στον σκηνοθέτη την ελευθερία να χειριστεί το υλικό όπως θέλει και να προσφέρει μια δική του οπτική.
Τι σε δυσκόλεψε στην αντιμετώπιση του;
Είναι πολύ βαθύ και πολύ απλό ταυτόχρονα. Έχει τρόμο, ποίηση και ειρωνεία όλα μαζί. Μια απλή γλώσσα που προσπαθεί να πει όσα δεν λέγονται.
Το έργο είναι ημιτελές. Βοηθάει τον σκηνοθέτη;
Αυτό ακριβώς είναι ένα από τα στοιχεία που κάνουν το έργο σπουδαίο. Εμένα μου άρεσε πάρα πολύ αυτό-δουλέψαμε πολύ στην Δραματουργία, δοκιμάσαμε πολλές εκδοχές. Είχαμε ένα ντοσιέ και πηγαίναμε τα φύλλα μπρος-πίσω για εβδομάδες, ώσπου να καταλήξουμε. Φωτίζαμε τα πρόσωπα και τις πράξεις τους εντελώς διαφορετικά κάθε μέρα! Υπέροχη εμπειρία έρευνας.
Τι πήρες ως καλλιτέχνιδα και ως άνθρωπος από τον “Βόυτσεκ”;
Μια καταπληκτική συνεργασία με όλη την δημιουργική ομάδα, ένας προκλητικός διάλογος με το κοινό, μια δύσκολη πίστα έρευνας και εμβάθυνσης στο κείμενο και στην σκηνική μας γλώσσα.
Εχεις πει ότι “Στον Βόυτσεκ βρίσκει κανείς όλα όσα ονειρεύεται σ΄ ένα έργο τέχνης”. Πώς το χειρίζεσαι αυτό;
Αφήνω το δέος στην άκρη και σηκώνω τα μανίκια για δουλειά. Προσπαθώ να εμβαθύνω με τρόπο απόλυτα προσωπικό, που να προσκαλεί τους συνεργάτες μου για την δική τους προσωπική κατάθεση μέσα στο συγκεκριμένο πλαίσιο. Στη συνέχεια δουλεύουμε με πάθος και απόλυτη αφοσίωση στο έργο μας. Τέλος, καλούμε τους θεατές να μεταλάβουν μιας ολοκληρωμένης εμπειρίας που επιχειρεί να τους οδηγήσει σε νέους δρόμους.