Η κληρονομία της Princess Leia στην 9η Τέχνη

Αν και αυτή η σειρά των πέντε τευχών βγήκε προπέρσι, προκειμένου να εκμεταλλευτεί το hype από την τότε καινούργια ταινία, είναι μια πολύ καλή αφορμή για να θυμηθούμε την πριγκίπησσα Leia όπως την ζήσαμε, την θυμόμαστε και θα συνεχίσουμε να την θυμόμαστε για πάντα, μετά τον πρόσφατο χαμό της δυναμικής Carrie Fischer.

Βρισκόμαστε πραγματικά στην αυγή της καινούργιας εποχής του Star Wars, που σημαδεύεται κυρίως από την νοσταλγία του παλιού(περισσότερα γι’ αυτό εδώ) αλλά ακόμα δεν είναι σε θέση να προτείνει ακόμα κάτι νέο. Σημαντικό ρόλο έρχεται να παίξει προφανώς και η εταιρεία παραγωγής και εφόσον η Disney αγόρασε τη Lucas Film, από δω και πέρα τα παράπονά σας στον Robert Iger.

Όπως και να ‘χει λοιπόν, έχουμε την τρίτη σειρά comic  που δημιουργείται το 2015 και καλύπτει χρονικά το διάστημα μεταξύ των Επεισοδίων IV και V. Κεντρικός ήρωας είναι η πριγκίπισσα Leia, που αποτελεί θαύμα από μόνο του γιατί την έχουμε συνηθίσει σε δευτερεύοντες ρόλους. Bρισκόμαστε μετά την καταστροφή του πρώτου Death Star, οπότε και ο πολιτισμός των προσφύγων του Alderaan βρίσκεται στο κατώφλι της γενοκτονίας από τους Imperials. Η Leia βρίσκεται στο Yavin 4 και μετά το θάνατο των (θετών) γονιών της, έχει δοθεί σαφή εντολή να παραμείνει εκεί γιατί καταζητείται. Όμως η «Ice Queen», όπως αποκαλείται κρυφά από τους επαναστάτες, κρύβει το πένθος της και αποφασίζει να σώσει και τον τελευταίο Alderaanian, μαζί με την πιλότο Evaan.

Πρώτη στάση στον Naboo, εκεί η Leia διασώζει κάποιους Alderaanian μουσικούς συμπεριλαμβανομένων της Pareece και της Τace που προσπαθεί απεγνωσμένα να επικοινωνήσει με την αδελφή της Τula η οποία τελικά αποδεικνύεται ότι εργάζεται για τους  Imperials. Η Leia και το σκάφος της στη συνέχεια πηγαίνουν στον Sullust όπου βρίσκουν την Jora η οποία είναι υπεύθυνη ενός Alderanian κρατιδίου. Και από εκεί μπλέκεται σε κρατικές διαμάχες, κατασκοπεία και όμορφες ιστορίες προσφυγικής αλληλεγγύης.

Αν και γνωρίζαμε τον αποφασιστικό και θαρραλέο χαρακτήρα της Leia , αυτή η σειρά έρχεται να αποδείξει ότι έχει και ηγετικές δυνατότητες, πράγμα που δεν θίγεται αρκετά στις ταινίες. Η Leia καλείται να κερδίσει τον σεβασμό από τον λαό της, ανάμεσα στις αμέτρητες σκηνές διάσωσης και διαφυγής και να γίνει τελικά η ηγέτιδα των Alderaanian. Από αυτή τη σειρά είναι επίσης σημαντικό το γεγονός ότι απέδειξε ότι ένα κόμικ με μια γυναίκα σε πρωταγωνιστικό ρόλο μπορεί να πετύχει. Τελικά, όχι μόνο έχουμε μια σειρά για να γνωρίσουμε καλύτερα την Leia, αλλά έχουμε και ένα δεύτερο γυναικείο ρόλο, όπου η δυναμική μεταξύ αυτών των δύο είναι ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα. Ο άλλος χαρακτήρας λοιπόν που εμφανίζεται στο κόμικ είναι μια γυναίκα Alderaanian πιλότος που ονομάζεται Evaan. Η Evaan έχει καθήκον να προσφέρει στην Leia τις υπηρεσίες της, αλλά δεν αυτό της αρέσει. Αυτή η σχέση ουσιαστικά ενεργεί ως το συναισθηματικό βαρόμετρο για τα συναισθήματα της Leia σχετικά με την διάσωση των επιζώντων κατά τη διάρκεια της σειράς και εξυπηρετούν βέβαια την εξέλιξη της ιστορίας.

Ένα από τα πιο αμφιλεγόμενα ζητήματα για το κόμικ ήταν το στυλ τέχνης από Terry Dodson. Από τη μια, εκφράζονται παράπονα ότι το σχέδιο δεν έχει λεπτομέρειες και ότι η Leia δεν μοιάζει καθόλου με την Carrie Fisher. Σε γενικές γραμμές, αν και μου αρέσει το πιο λεπτομερές σχέδιο, σκέφτηκα ότι το στυλ του Dodson ήταν ταιριαστό για το θέμα. Το πιο ρευστό στυλ και η γήινη παλέτα χρωμάτων φαίνεται να λειτούργησαν θετικά στο αισθητικό αποτέλεσμα. Και, ναι, η Leia σε αυτό το κόμικ δεν μοιάζει καθόλου με την Carrie Fisher, αλλά αυτό δεν θα έπρεπε να αποτελεί πρόβλημα γιατί θεωρώ ότι η σειρά ταινιών του George Lucas είναι απλά μια οπτική και δεν θα έπρεπε να αντιμετωπίζεται αξιωματικά ή να είναι στο απυρόβλητο . Ένας αντικειμενικός παράγοντας είναι ότι οι καλλιτέχνες των κόμικ αντικαθίστανται συχνά και φέρνουν ένα εντελώς νέο στυλ μαζί τους κάθε φορά . Νομίζω ότι είναι ρεαλιστικό να αναμένουμε μια ομοιότητα με έναν ηθοποιό κάθε φορά που ένας χαρακτήρας εμφανίζεται σε ένα κόμικ αλλά πιστεύω επίσης ότι κάπου χάνεται το νόημα, ακριβώς επειδή το στυλ στο σχέδιο είναι ένα σημαντικό εργαλείο για την αφήγηση και όχι κάτι λιγότερο. Ένα άλλο επίσης μειονέκτημα της σειράς ήταν η μικρή της διάρκεια, που δεν επέτρεπε ας πούμε κάποια flashback για το πώς ήταν η Alderaan παλιότερα, αλλά αυτό θα μπορούσε να σημαίνει μια συνέχεια σε δεύτερο χρόνο. Και πραγματικά αυτό είναι που θα είχε νόημα.