Η πλειοψηφία της ΠΝΟ υπέκυψε στους εκβιασμούς...

Την αναστολή των απεργιακών κινητοποιήσεων, μετά από μια εβδομάδα, αποφάσισε η πλειοψηφία της Εκτελεστικής Επιτροπής της Πανελλήνιας Ναυτικής Ομοσπονδίας, κατά τη σημερινή της συνεδρίαση, υποχωρώντας σε όλη την «γκάμα» των εφοπλιστικών και κυβερνητικών εκβιασμών, της τρομοκρατίας, της συκοφαντίας και του «περίφημου» «κοινωνικού αυτοματισμού», παρά και ενάντια στην θέληση και τον αγώνα που έδωσαν οι ναυτεργάτες.

Είναι χαρακτηριστική η καταγγελία του Εργατικού Κέντρου Ζακύνθου για «την ωμή παρέμβαση της εισαγγελίας Ζακύνθου για το σπάσιμο της απεργίας των ναυτεργατών».

Συγεκριμένα αναφέρει ότι «την Πέμπτη 8 Δεκεμβρίου ημέρα πανελλαδικής πανεργατικής απεργίας στο γραφείο της εισαγγελίας Ζακύνθου και παρουσία του Λιμενάρχη, κλήθηκαν οι πλοίαρχοι των καραβιών στους οποίους έγινε σαφές ότι θα έχουν ευθύνη σε περίπτωση που κάτι συμβεί. Μάλιστα στα πλαίσια της μεγάλης προσπάθειας να σπάσει η απεργία κάλεσαν και τον πρόεδρο του Εργατικού Κέντρου, για “συζήτηση”, ο οποίος δεν πήγε, με ξεκάθαρο στόχο να τρομοκρατήσουν τους απεργούς ναυτεργάτες (…) Η Ζάκυνθος δεν κινδυνεύει από τους ναυτεργάτες αλλά από την παντελή έλλειψη υποδομών σε αντιπλημμυρικά έργα, από τη διάλυση του νοσοκομείου, από τα σκουπίδια στους δρόμους, από την παντελή έλλειψη αντισεισμικής θωράκισης».

Ο Σύνδεσμος Επιχειρήσεων Επιβατηγού Ναυτιλίας (ΣΕΕΝ) απαίτησε το σταμάτημα της απεργίας επικαλούμενος «σοβαρότατα προβλήματα στην καθημερινή διαβίωση των νησιωτών μας, στη διακίνηση του επιβατικού κοινού και παράλληλα στη διακίνηση εμπορευμάτων, με καταστροφικές επιπτώσεις στην οικονομία των νησιών».

Αντίστοιχα, η ΕΣΕΕ είχε ζητήσει να δρομολογηθούν το Σαββατοκύριακο «πλοία ασφαλείας» παίζοντας κι αυτή το παιχνίδι της «έκκλησης για συναίνεση».

Την Πέμπτη το πρωί έγιναν δύο δρομολόγια πλοίων σε Ζάκυνθο και Κεφαλονιά από τις εταιρείες «Ionian Group» και «Kefalonian Lines», αντίστοιχα. Μάλιστα η «Ionian Group» «μασκάρεψε» την προσπάθεια σπασίματος της απεργίας κάνοντας λόγο για… «την ανάγκη του νησιού» που «μας επιτάσσει…

Στην Κρήτη, στο λιμάνι του Ηρακλείου, αγρότες συγκεντρώθηκαν με σκοπό να απαιτήσουν τη δρομολόγηση πλοίου για να μεταφέρει 150 νταλίκες με κηπευτικά στον Πειραιά.

Οι αγρότες, που φέρεται να είχαν λάβει διαβεβαιώσεις για σύγκληση του Συμβουλίου Ακτοπλοϊκών Συγκοινωνιών για τη δρομολόγηση «πλοίου ασφαλείας», προχώρησαν σε ρίψη φωτοβολίδων ενώ κάποιοι επιχείρησαν να ανέβουν από τους κάβους στο πλοίο. Αποτέλεσμα των επεισοδίων ήταν να τραυματιστεί ελαφρά ο λιμενάρχης και να καεί ένα εκδοτήριο εισιτηρίων.

Το πλοίο απομακρύνθηκε από το λιμάνι, χωρίς όμως να μεταφέρει φορτίο.

Ωστόσο, την Τετάρτη, ο περιφερειάρχης Κρήτης, Στ. Αρναουτάκης, μαζί με τον υπουργό Ναυτιλίας Παν. Κουρουμπλή, πραγματοποίησαν σύσκεψη στο υπουργείο Ναυτιλίας αποφασίζοντας… «τη λήψη έκτακτων μέτρων» για την μεταφορά των …«ευπαθών προϊόντων» από την Κρήτη. Το ίδιο βράδυ οι μεγαλοαγρότες της Κρήτης, μετέτρεψαν σε πεδίο μάχης το λιμάνι του Ηρακλείου μπροστά στους λιμενικούς. Ανάγκασαν, μαζί με το Λιμενικό και την πλοιοκτήτρια εταιρεία «Μινωικές Γραμμές», το πλήρωμα του «ΦΑΙΣΤΟΣ ΠΑΛΛΑΣ» να ανοίξει καταπέλτη και να ξεκινήσει η διαδικασία φόρτωσης. Το πλήρωμα με το «πιστόλι στο κρόταφο» απέπλευσε το πλοίο με 95 νταλίκες.

Αντίθετα, οι αγρότες της συντονιστικής των μπλόκων έστειλαν μήνυμα αλληλεγγύης: «Οι μικρομεσαίοι αγρότες που αυτό το διάστημα πραγματοποιούμε κατά τόπους κινητοποιήσεις και θα τις κλιμακώσουμε με πανελλαδικό συντονισμό, στεκόμαστε αγωνιστικά στο πλευρό των ναυτεργατών που απεργούν, εκφράζουμε τη μαχητική συμπαράσταση κι αλληλεγγύη μας στον δίκαιο αγώνα τους.

»Με τους ναυτεργάτες έχουμε κοινά προβλήματα, τους ίδιους αντιπάλους – τα μονοπώλια, τους εφοπλιστές, τους εμποροβιομήχανους, την ΕΕ, τις κυβερνήσεις και τα κόμματα που εφαρμόζουν και στηρίζουν την αντιλαϊκή πολιτική – και κοινά αιτήματα.».

Είναι ζήτημα των ναυτεργατών να βγάλουν τα συμπεράσματά τους από τον απεργιακό αγώνα, να αναλύσουν την πείρα από αυτόν, να διαπιστώσουν ποιος ήταν μαζί τους και ποιος ήταν εναντίον τους, τον ρόλο των συνδικαλιστικών ηγεσιών κλπ.
Ενα όμως συμπέρασμα που προκύπτει και από αυτόν τον αγώνα είναι κοινό για όλη την δοκιμαζόμενη κοινωνία: Η αλληλεγγύη και ο κοινός αγώνας είναι το μοναδικό όπλο των καταπιεσμένων.