Η Villa θα μείνει, δεν είναι με Καμίνη!

«Χωρίς τυμπανοκρουσίες και ιδιαίτερη δημοσιότητα ξεκίνησαν οι εργασίες αποκατάστασης των δύο συνεχόμενων κτιρίων που κάποτε στέγασαν το ιστορικό 2ο Γυμνάσιο Αθηνών στη συμβολή των οδών Αχαρνών και Χέυδεν, γνωστό και ως «βίλα Αμαλία». […] Ο εργολάβος έχει τυπικά εγκατασταθεί και οι προθεσμίες τρέχουν, ενώ εκπονεί τη μελέτη αντιστήριξης των όψεων, σύμφωνα με τη συμβατική του υποχρέωση. Μέσα στην εβδομάδα θα απομακρύνει τα φράγματα που είχαν κατασκευαστεί στις αυλόπορτες, τις πόρτες και τα κάτω παράθυρα προκειμένου να εκμηδενιστούν οι πιθανότητες ανακατάληψης των κτιρίων. Θα ακολουθήσουν ο καθαρισμός της αυλής, το κλάδεμα των αυτοφυών δέντρων και η εγκατάσταση των κοντέινερ και οικοδομικού γερανού. Όλα γίνονται με αστυνομική επιτήρηση ενώ πρόκειται να ληφθούν μέτρα φύλαξης και ασφάλειας από τον εργολάβο, καθ’ όλη τη διάρκεια της κατασκευής».

Kαθημερινή 14/5/14

Στην κορύφωση της προεκλογικής περιόδου, ο «δημοκράτης» δήμαρχος Καμίνης θυμήθηκε ξανά τη Villa Amalias, επιλέγοντας να «επιδείξει έργο» με την εκκίνηση των εργασιών για την αμφίβολη μετατροπή της ιστορικής κατάληψης του αθηναϊκού κέντρου, σε σχολείο. Μετά την καταστολή έρχεται η ανάπλαση, με ένα έργο αμφίβολης χρησιμότητας (έχουν αρθρωθεί σοβαρές επιφυλάξεις για το κατά πόσο το συγκεκριμένο κτίριο είναι ιδανικό ή θα έπρεπε να ιεραρχηθεί ούτως ή άλλως ως πρόσφορο για να μετατραπεί σε σχολείο) και παλαιοδημαρχιακής αντίληψης και αισθητικής (έργο – ταμπέλα λίγες μέρες πριν τις κάλπες).

Με λίγα λόγια ο κ. Καμίνης, όπως συντάχθηκε τότε και πρωτοστάτησε στην επιχείρηση Σαμαρά περί “ανακατάληψης” των πόλεων (και της Αθήνας ειδικότερα) από μετανάστες και “φρικιά”, έτσι συντάχθηκε και τώρα ξεκάθαρα στο κάδρο των ακροδεξιών αντανακλαστικών, για τα οποία κατηγορούσε τον κ. Σπηλιωτόπουλο. Τι άλλη χρησιμότητα θα μπορούσαμε να θεωρήσουμε ότι έχει η ταμπέλα που τοποθέτησε στην ιστορική Βίλλα Αμαλίας λίγες μέρες πριν την κάλπη, πέραν της πολιτικής σημειολογίας; Πέρα από την προσπάθεια να υπενθυμίσει τον πρωταγωνιστικό του ρόλο στην καταστολή, στις συλλήψεις και στο σφράγισμα ενός χώρου που αποτελούσε σύμβολο αντιφασιστικής δράσης και ελεύθερης έκφρασης, ενός χώρου ζωντανού, συλλογικού, πολιτικού και πολιτιστικού, όπως ήταν η εν λόγω κατάληψη; Την ίδια ώρα μάλιστα, που όπως και τώρα πολλά κτίρια, δημόσια και ιδιωτικά, παραμένουν ανεκμετάλευτα και δεν χρησιμοποιούνται, ενώ θα μπορούσαν, είτε για ιδωτική είτε για δημόσια χρήση..

Αλήθεια, αυτό είναι  το νέο δημαρχιακό ήθος που ευαγγελίζεται ο κύριος Καμίνης; Αυτό είναι το δικό τoυ success story; Και αλήθεια, δεν αποτελούν πρόκληση τέτοια έργα, με την επίκληση μάλιστα στεγαστικών αναγκών των σχολείων τις ίδιες μέρες που γίνεται γνωστό ότι 32 δημοτικά συγχωνεύονται στην Αθήνα. Ή που γνωρίζουμε ότι χτίσιμο νέου σχολείου στην οδό Κόκκερελ στην Κυψέλη θα καθυστερήσει μάλλον πολύ ακόμη…

ΥΓ: Άραγε τα έργα ανάπλασης θα συνεχίζονταν την ενδιάμεση στις 2 εκλογές εβδομάδα, αν είχε περάσει αντί του Σακελλαρίδη ο Σπηλιωτόπουλος, κύριε Καμίνη; Θα τοποθετούσατε δεύτερη πινακίδα;